Książki o Ani znane są czytelniczkom całego świata. Ciepła, pełna uroku opowieść o rudowłosej dziewczynie wzrusza i bawi. Dzieje Ani Shirley stały się bestsellerem już w momencie pierwszego wydania. Do dziś kolejne pokolenia dziewcząt wyrastają w towarzystwie bohaterki o bardzo bujnej wyobraźni. (Rec. Wydawn.)

Szósta część serii książek o Ani. Ania Blythe z mężem Gilbertem i najstarszym synem Jemem przeprowadzają się do nowego domu, któremu nadają nazwę Złoty Brzeg. Na świat przychodzi tu piątka dzieci Blythe’ów: obdarzony bogatą wyobraźnią Walter, bliźniaczki Nan i Di oraz syn Shirley i najmłodsza córka Berta Maryla nazywana Rillą. Rodzinną sielankę zakłóca nagły przyjazd wiecznie niezadowolonej i zgorzkniałej ciotki Gilberta, Mary Marii Blythe. Ciotka krytykuje wszystko i wszystkich. Nie podobają jej się metody wychowywania dzieci, nie aprobuje traktowania służącej Susan Baker jak członka rodziny, narzeka też na kuchnię i sposób prowadzenia domu. Nawet Ania, mimo dobrej woli i wyrozumiałości, zaczyna tracić cierpliwość.

Życie nie zawsze układa się zgodnie z naszymi oczekiwaniami, a szczęście kryje się w najmniej spodziewanych miejscach. Jak rozpoznać drogę, która do niego prowadzi? Ewa czuje, że oszukuje siebie i swojego partnera, trwając w pozornie tylko idealnym związku. Kobieta uświadamia sobie, że jedynym mężczyzną, którego naprawdę kocha, jest Andrzej. Jednak na przeszkodzie ich miłości staje ciąg nieporozumień i niedomówień. Tymczasem Klaudia, borykająca się z problemem samoakceptacji, wyrusza na poszukiwania samej siebie i znajduje szczęście w najmniej spodziewanym miejscu. W trzeciej części bestsellerowego cyklu Agnieszki Olejnik bohaterowie muszą zadać sobie pytanie, kim są i czego pragną, oraz zawalczyć o własne szczęście. Bo życie ma różne smaki, a sztuką jest znaleźć ten, który pokocha się najbardziej. (Rec. Wydawn.)

Arcydzieła nowelistyki pozytywistycznej - wszystkie człony tego tytułu są umowne, wymagające wyjaśnienia. Antologia "nowelistyki" nie jest wyborem nowel, lecz małych form prozatorskich. Określeniem tym posługujemy się w sensie szerokim, obejmującym wszystkie odmiany gatunkowe, więc także opowiadania, obrazki, szkice. Z kolei określenie tej nowelistyki jako "pozytywistycznej" oznacza jej specyfisty charakter - przedstawiony w uprzednich rozważaniach, ale przede wszystkim powiadamia o przedziale czasowym dziejów literatury. Okres pozytywizmu, zamknięty ćwierćwieczem 1864- 1890, nie kończył jednak działalności twórczej pisarzy do tego okresu zaliczanych. Stąd konieczne dopowiedzenie: w antologii zawarto nowelistykę pokolenia pozytywistów, zamieszczając również utwory z lat dziewięćdziesiątych, a nawet z początku naszego stulecia... (Fragment przedmowy)

Janoszowie okazali się pospolitymi kryminalistami, Stefan to sam wierzchołek grypsery, „Fala” jest uważany za jednego z najgroźniejszych, a Simon to taki przestępca, jakich grywał Alain Delon - od sympatii do niego nie sposób się uwolnić. Wiesława Piszczyk nie miała takiego uroku, a porywając dziecko, uważała, że wymierza sprawiedliwość. Andrzeja Harmonowicza napadła niedźwiedzica, Sławek Sztejter założył się o litra, że przebiegnie maraton, a Grzesiek Galasiński stracił twarz - dosłownie. Piotr pił spirytus salicylowy, autowidol, denaturat, lustrol, lazurol, topaz, kryształ, krople na serce, krople żołądkowe i na wątrobę, wdychał też klej. Do dnia, gdy przypadkowa znajoma zabrała go na nabożeństwo. Od tamtej pory nie wziął alkoholu do ust. Piotr R., twórca anarchistycznego Ludowego Frontu Wyzwolenia, w latach 90. dokonał w Polsce kilku zamachów terrorystycznych, teraz oddałby życie za pączka z konfiturą. Od lat na oddziale psychiatrycznym. Jacek Hugo-Bader znów rusza w Polskę, wraca do spraw, wydarzeń i miejsc sprzed dwudziestu, trzydziestu lat. Spotyka się z bohaterami reportaży, które trafiały na pierwsze strony „Gazety Wyborczej”. Bandyci, menele, nawróceni, wsiowi i wybrani - twarz współczesnej Polski, od której tak łatwo się odwrócić. Reporter odkrywa, że jego teksty sprzed lat ciąg dalszy mają lepszy niż początek. (Rec. Wydawn.)

Kolejne wznowienie! Trzeci tom znakomitych opowiesci dwóch najsłynniejszych amerykańskich gawędziarzy. Dzielą się oni z czytelnikami najlepszymi ze swych opowiesci, ulubionymi historyjkami, które poruszyły serca ludzi na całym swiecie. Canfield i Hansen ofiarowują humor i mądrosć, nadzieję i siłę, dzięki którym łatwiej przebrnąć przez mroczne chwile w życiu. Dwa poprzednie tomy zyskały dużą popularnosć wsród czytelników.

Książka składa hołd macierzyństwu - uniwersalnemu powołaniu, które wymaga umiejętnosci najlepszych rozjemców i mentorów, mistrzów kucharskich i doradców. Te nadzwyczaj ciepłe opowiesci ukazują najważniejsze momenty macierzyństwa, zarówno te triumfalne jak i te banalne: od porodu po kształtowanie w sobie macierzyńskiej intuicji.

Międzypokoleniowa książka dla dzieci oraz ich dziadków i pradziadków. O dzieciństwie spędzonym w latach 1930-1960. Piękne fotografie, rysunki, fragmenty pamiętników pochodzą z archiwów bohaterów! Prawdziwe historie, wzruszające świadectwa, zaskakujące anegdoty! Podczas prac nad książką udało nam się "obudzić" wiele starszych osób, zapraszając do spotkania i wspominania. Naszym projektem łączymy pokolenia, pokazując, że babcie i dziadkowie też byli dziećmi, że babcia łapała żaby, a dziadek wchodził na drzewa. Jest to projekt społeczny, kulturalny, historyczny, międzypokoleniowy, wyjątkowy. "Tę książkę napisały dzieci: Wiesia, Xawera, Biruta, Nikodem, Kazik i inni? Najstarsza, Kasia, ma STO lat! Dorosłe dziś "dzieci", których opowieści złożyły się na tę książkę, wychowywały się tym samym kwartale ulic, kupowały słodycze w tym samym sklepiku, chodziły do tej samej szkoły i na tej samej górce lepiły bałwana. Miały dużo wolności. Opowiadają o chwytanych do słoika traszkach, dziewczyńskich pamiętnikach, rodzinnych świętach i o ówczesnych przysmakach? Każde z nich przytoczyło jeden/dwa epizody ze swojego dzieciństwa. Liczne, kapitalne zdjęcia zdradzają metrykę tych wspomnień. Przytoczone anegdoty dają współczesnym dzieciom wyobrażenie o innym, odległym dorastaniu babć i dziadków, stanowią historię w małej, efektownej kapsułce. Historię dzielnicy, ale historię kraju po trosze, w mikroskali. Jednocześnie komizm tych opowieści, ich "egzotyka" i wdzięk - są ponad czasem, są esencją wspólnego wszystkim generacjom stanu bycia dzieckiem. Dobrze zaprojektowana, mądra i ciekawa książka. Kładka przerzucona między generacjami. A jakby tego było mało - świetny przykład dbałości o pamięć, o ciągłość lokalnej tradycji, o tożsamość miejsca. Gorąco polecam!" (Joanna Olech) (Rec. Wydawn.)

Drugi tom serii "Świat dla Dociekliwych": przewodnik dla dzieci po znanych i nieznanych osobliwościach kultury i krajobrazu Japonii. Dlaczego Japonię nazywa się Krajem Kwitnącej Wiśni? Co oznacza czerwona kropka na japońskiej fladze? Czy "daj dziobu" to na pewno "daj buziaka"? Skąd się wzięła Hello Kitty? Dlaczego w Japonii złodzieje, okradając domy, zdejmują buty? Ta książka to prawdziwa podróż po Japonii. Przeczytacie w niej o japońskim piśmie i języku, jedzeniu na macie, ceremonii picia herbaty, kimonie, origami, sztukach walki, kreskówkach i komiksach - i wielu innych japońskich ciekawostkach - szerokiej drogi! Seria "Świat dla Dociekliwych" prezentuje kulturę różnych krajów: opowiada o miejscach, postaciach, zabytkach, potrawach i pojęciach, o których prawie każdy słyszał, ale mało kto naprawdę zna kryjące się za nimi historie - a także o tych mniej znanych, które warto poznać. (Rec. Wydawn.)

Drugi tom serii „Świat dla Dociekliwych”: przewodnik dla dzieci po znanych i nieznanych osobliwościach kultury i krajobrazu Japonii. Dlaczego Japonię nazywa się Krajem Kwitnącej Wiśni? Co oznacza czerwona kropka na japońskiej fladze? Czy „daj dziobu” to na pewno „daj buziaka”? Skąd się wzięła Hello Kitty? Dlaczego w Japonii złodzieje, okradając domy, zdejmują buty? Ta książka to prawdziwa podróż po Japonii. Przeczytacie w niej o japońskim piśmie i języku, jedzeniu na macie, ceremonii picia herbaty, kimonie, origami, sztukach walki, kreskówkach i komiksach – i wielu innych japońskich ciekawostkach. Seria „Świat dla Dociekliwych” prezentuje kulturę różnych krajów: opowiada o miejscach, postaciach, zabytkach, potrawach i pojęciach, o których prawie każdy słyszał, ale mało kto naprawdę zna kryjące się za nimi historie – a także o tych mniej znanych, które warto poznać.

Barwna sceneria Południa, miłość, humor i znakomite obserwacje obyczajowe – "Barwy miłości" to powieść, od której nie można się oderwać! Trzydziestodwuletnia i – ku zgrozie swej tradycyjnej włoskiej rodziny – wciąż niezamężna Grace Russo po wielu latach spędzonych w Nowym Jorku za namową ojca przeprowadza się do Charleston w Karolinie Południowej. Tam poznaje na bankiecie Michaela Higginsa, miłość swego życia. Problem jednak w tym, że Michael jest Irlandczykiem, naukowcem i ateistą, a więc jest nie do przyjęcia dla rodu Russo. Grace przy okazji każdego święta musi wybierać pomiędzy nim a rodziną. Co więcej, dostrzega też pewne zgrzyty wewnątrz własnego rodu. Ale prawdziwie czarne chmury dopiero się nad nią gromadzą i zdaje się, że potrzeba będzie cudu, by znów zaświeciło słońce.

Asia, młoda mama 3-letniej Mai, samotnie opiekuje się córką. Jej mąż uciekł, pozostawiając po sobie gorycz i długi. Dziewczyna mieszka w biednej wsi pod Lidzbarkiem, przygarnięta przez byłych teściów, którzy jej nie lubią i w dodatku obwiniają o rozbicie małżeństwa. Brakuje jej pieniędzy, pracy, wsparcia serdecznych ludzi i nadziei na lepsze jutro. Nikt w nią nie wierzy, nawet ona sama. O miłości już chyba nawet nie marzy… Lecz gdy w życiu wyczerpuje się limit nieszczęścia, okazuje się, że może się jeszcze zdarzyć wiele, wiele dobrego. Czy w życiu Asi także? Czy dziewczyna weźmie w końcu swój los we własne ręce, czy odważy się zaryzykować? (Rec. Wydawn.)

Książka przedstawia zmagania bohatera - młodego chłopaka o zdobycie akceptacji i wyrobienie sobie pozycji w środowisku kierowców tytułowej bazy na Sokołowskiej. Akcja rozgrywa się jakoś niedługo po II wojnie światowej, więc w fatalnych warunkach sprzętowych. Każdy wyjazd na trasę zdezelowaną ciężarówką staje się walką o przetrwanie i sprawdzianem wartości i przydatności kierowcy, mężczyzny, człowieka. Pierwszy krok w chmurach, wydany w 1956 roku tom opowiadań, znacząco przyczynił się do powstania legendy Marka Hłaski jako pisarza opierającego się poetyce socrealistycznej. W tytułowym opowiadaniu tego zbioru klasa robotnicza przedstawiona jest jako grupka lumpenproletariuszy i zboczeńców seksualnych, a wielkie miasto - dotychczas symbol osiągnięć komunizmu - jako świadek gwałtu na niewinności.

Nowa Huta, lata 50. Tu powstaje kombinat-kolos i miasto-labirynt. Wykuwa się tu także nowy człowiek – produkt nieudany i popsuty. Wielowątkowa opowieść jest snuta właśnie przez nowych ludzi, takich jak prorok czytający z wielkopiecowych oparów, zjadaczka arszeniku, sobowtórka czy człowiek bez twarzy. Kiedy w ich losy wkracza niejaki doktor Szpigiel, wraz z nim pojawia się zamęt. Debiutancka powieść Elżbiety Łapczyńskiej odsłania świat dziwności, kopniętej metafizyki, ale i do bólu realnej cielesności oraz brutalności pracy.

Nowa Huta, lata 50. Tu powstaje kombinat-kolos i miasto-labirynt. Wykuwa się tu także nowy człowiek – produkt nieudany i popsuty. Wielowątkowa opowieść jest snuta właśnie przez nowych ludzi, takich jak prorok czytający z wielkopiecowych oparów, zjadaczka arszeniku, sobowtórka czy człowiek bez twarzy. Kiedy w ich losy wkracza niejaki doktor Szpigiel, wraz z nim pojawia się zamęt. Debiutancka powieść Elżbiety Łapczyńskiej odsłania świat dziwności, kopniętej metafizyki, ale i do bólu realnej cielesności oraz brutalności pracy.

Była modelka Chelsea Haywood, wychowana w zachodnim świecie, postanawia sprawdzić na własnej skórze, co to znaczy być gejszą we współczesnej Japonii. Jako posiadaczka trzymiesięcznej japońskiej wizy (i mimo świeżo poślubionego męża Matta), zaintrygowana opowieściami o Tokio i Roppongi - dzielnicy nocnego życia - wkracza do jaskini lwa. Zawód hostessy „ma niewielki związek z seksem, wymaga raczej znajomości psychologii i nie ma nic wspólnego z prostytucją”. Ale… Oczarowana miliarderami, którzy „są zabawni, inteligentni, uprzejmi i bardzo często samotni”, zacznie przywiązywać się do swoich klientów, a alkohol i narkotyki zagrożą jej małżeństwu i zdrowiu psychicznemu. (Z okładki).

Z pozoru nic się nie dzieje: mała podgórska miejscowość, kilka osób, nieuchwytny czas. A jednak światło się ściemnia, atmosfera gęstnieje, ktoś umiera w upalny dzień we własnym łóżku, ktoś spada ze skarpy, ktoś bezustannie krąży w ciemnościach. W debiutanckim zbiorze opowiadań Urszuli Honek, który spleciony jest delikatnymi nićmi powiązań niczym powieść, codzienność staje się niepokojąca i mroczna, choć źródła zagrożenia nie sposób odnaleźć. Ludzie rodzą się i umierają, tęsknią i marzą, smucą się i boją, aż w końcu niepostrzeżenie tracą zmysły. Mieszają się tu perspektywy czasowe, zmieniają narratorzy, coś się dzieje na jawie, coś w głowie szaleńca, a w górskich dolinach kładzie się ciemność. (Rec. Wydawn.)