Beskid Niski to jedyne góry w Polsce, gdzie w dolinach bywa piękniej niż na szczytach, a każda wycieczka odsłania chwytające za serce tajemnice dawnej Łemkowszczyzny i ślady po wielkiej wojnie, której front zatrzymał się w tej części Karpat na dłużej. Tu właśnie - na swoistym końcu świata, gdzie czas płynie wolniej, a mgła spowija zarastające łąki, na których tkwią samotne kamienne krzyże - łatwo zapomnieć o codziennym życiu i dać się ponieść zarośniętym ścieżkom i bagnistym drogom. Zwiedzając region, nie można zapomnieć o odwiedzeniu choć kilku drewnianych cerkwi - arcydzieł ludowej ciesiołki - i spróbowaniu łemkowskiej kuchni w którejś z klimatycznych agroturystyk.

Przewodnik slow. Beskid Niski to coś więcej niż praktyczny informator. Autorka proponuje odkrywanie miejsc, które są jej szczególnie bliskie, zachęcając do niespiesznego i uważnego ich poznawania. Dzieli się swoimi wrażeniami, refleksjami i wspomnieniami, rozmawia z inspirującymi ludźmi – gospodarzami klimatycznych chat, wiejskich siedlisk i pensjonatów, miejscowymi artystami czy wytwórcami lokalnych przysmaków. Nie ma tu „obowiązkowych punktów programu” – raczej garść propozycji, które zainspirują, pozwolą zatrzymać się w biegu, rozejrzeć się uważnie wokół, poleniuchować na leżaku, pokontemplować piękno natury, porozmawiać i pomarzyć.

Prezentujemy Państwu pierwszy przewodnik z serii „aktywnie”. Przewodniki te zawierają opisy sprawdzonych tras, zarówno okrężnych, jak i z punktu A do punktu B. Trasy są bardzo zróżnicowane pod względem długości, każdy turysta znajdzie więc odpowiednią trasę dla siebie. Opisujemy trasy krótkie, dla dzieci w wózkach i dla starszych dzieci, z większą liczbą atrakcji. Są trasy spacerowe na kilka godzin, a także prawdziwe wyrypy, czyli to, co lubimy najbardziej: trasy wiodące na nieznane, rzadko odwiedzane szczyty. Przy każdej z tras podaliśmy trudności orientacyjne, długość trasy, przewyższenia, czas przejścia, oznakowanie szlaków oraz krótki opis, dlaczego warto się tu wybrać. Trasy mają także swoje oznaczenia, np.: trasa widokowa, trasa przez ciekawy teren pod względem przyrodniczym lub kulturowym. W niniejszym przewodniku opisujemy zachodnią część Beskidu Niskiego, którą dzieli się na trzy części: Góry Grybowskie, Pasmo Magurskie oraz Góry Hańczowskie. Pierwsze z nich to rzadko odwiedzane, niekiedy strome zalesione kopy, rzadko opisywane w przewodnikach, czasami przez krajoznawców zaliczane do Beskidu Sądeckiego. Mała ilość ludzi na szlaku gwarantowana. Pasmo Magurskie jest już znacznie częściej odwiedzane, ze względu na dość popularne wierzchołki Magury Małastowskiej i Wątkowskiej, Magurski Park Narodowy oraz malownicze doliny z pięknymi drewnianymi cerkwiami (Bartne, Nowica, Owczary). Najwięcej jednak osób przyjeżdża do Wysowej w Góry Hańczowskie i teren ten jest potencjalnie najciekawszy dla turysty. (Z okł.)

Przewodnik zawiera gotowe propozycje 20 autorskich tras rowerowych o różnym stopniu trudności i łącznej długości niemal 700 km. Trasy wycieczek zaprojektowane zostały głównie w oparciu o szlaki turystyczne Beskidu Niskiego, ale także z wykorzystaniem dróg leśnych i publicznych, nadających się do uprawiania turystyki rowerowej. Pozwala poznać najbardziej urokliwe zakątki i atrakcje Beskidu Niskiego. Beskid Niski rowerem można zwiedzać na dwa sposoby, albo podczas wielodniowej, długiej wyprawy wzdłuż całego pasma, albo "zaliczając" kolejne pętle. W przewodniku zaproponowano drugie rozwiązanie. Projektując pętle, autorzy starali się: - aby każda wycieczka była ciekawa i prowadziła drogami przyjaznymi rowerzystom, a na trasie znalazły się godne odwiedzania obiekty, atrakcyjne punkty widokowe, osobliwości przyrody i miejsca historyczne; - aby pokonanie trasy zajmowało 4–6 godzin, a w razie potrzeby – w przypadku zbyt trudnych odcinków, zmiany pogody czy gorszego samopoczucia – można było skrócić wycieczkę; - aby w miarę możliwości obejmowały cały obszar Beskidu Niskiego, umożliwiały przejazd przez niemalże wszystkie miejscowości i doliny, zarówno zamieszkałe, jak i te opuszczone po wojnie, a także żeby wiodły głównie drogami nadającymi się do jazdy rekreacyjnej; - maksymalnie ułatwić nawigację na trasie, dlatego tam, gdzie to było możliwe, trasy biegną szlakami turystycznymi lub używanymi ciągami komunikacyjnymi; tylko krótkie fragmenty (tam, gdzie było to konieczne) prowadzą nieoznakowanymi ścieżkami. - na bazy wycieczek wybrać miejsca, do których można łatwo dojechać i bez problemu zaparkować samochód. Beskid Niski na rowerze to niezbędnik dla każdego turysty planującego zwiedzanie krainy Łemkowszczyzny na rowerze.

"W Beskid Niski trafiłem po raz pierwszy latem 1975 r., kiedy to byłem uczestnikiem dwutygodniowego obozu wędrownego. (...) Oglądanie w czasie tych wędrówek wyraźnie chylących się ku upadkowi pozostałości wiejskiej zabudowy oraz dostrzeganie już zarastających krzakami śladów po niej, dały mi dużo do myślenia. Chciałem dowiedzieć się, jakie nieszczęście dotknęło tę górską krainę położoną na wschód od Popradu. Czemu zniknęły z powierzchni ziemi dziesiątki wsi, a w innych pozostały tylko nieliczne chałupy i cerkwie, choć w okresie międzywojennym zaludnione były jeszcze wszystkie doliny, a wsie rozciągające się wzdłuż nich miały nieraz kilka kilometrów długości. (Zobaczyć to można było na mapach z tamtego okresu). Aby znaleźć odpowiedź na to pytanie w 1976 r. udałem się na roczny kurs prowadzony przez Studenckie Koło Przewodników Beskidzkich w Warszawie, po którym uzyskałem uprawnienia przewodnickie. Uczestnictwo w tym kursie było w tamtych czasach najlepszym sposobem poznawania skomplikowanej historii tych ziem, dającym możliwość zgłębienia przyczyn spustoszenia, które dotknęło je w latach 40. XX w. Przemierzając w kolejnych latach Beskid Niski, widziałem jak każdego roku odchodzą w niebyt kolejne przykłady wiejskiego budownictwa. W 1977 r. zacząłem je fotografować, by zostały zachowane choć na kliszy fotograficznej. Z biegiem lat tylko utwierdziłem się w przekonaniu, że czynię słusznie, ponieważ na moich oczach ginęły kolejne obiekty ludowej architektury. Oprócz zabudowań utrwalałem na kliszach również przykłady małej architektury: kapliczki, krzyże przydrożne, nagrobki. (...) W ciągu prawie pół wieku moich powrotów w Beskid Niski uzbierało się tysiące zdjęć dokumentujących chyże (obecnie w większości już nieistniejące), ocalałe cerkwie, kapliczki i przydrożne krzyże. Chociaż wiele z tych obiektów przetrwało do dnia dzisiejszego (dzięki zaangażowaniu i pracy wielu osób),to realia w których je fotografowałem najczęściej uległy zmianie. Zatem zapraszam do przyjrzenia się zdjęciom obrazującym świat, tak nieodległy, który już niemal całkowicie przeminął". [nota wydawcy].

Babia Góra zwana królową Beskidów, źródła Wisły na stokach Baraniej Góry i niezwykła góra Żar ze zbiornikiem wodnym na szczycie to symbole trzech beskidzkich pasm: Żywieckiego, Śląskiego i Małego. Piękne widoki, znane turystyczne miejscowości i liczne atrakcje na każdą porę roku stanowią o dużej popularności tego regionu. Zawarte w przewodniku propozycje tras są opatrzone mapami, profilami wysokości i informacjami praktycznymi, które ułatwią zaplanowanie ciekawej wycieczki odpowiedniej dla każdego miłośnika górskich wędrówek, a także turystów poruszających się samochodem, rowerem, a nawet konno. 20 tras pieszych 2 trasy samochodowe 2 trasy rowerowe trasa konna profile wysokości szczegółowe mapy tras atlas Beskidu Śląskiego, Żywieckiego i Małego 1:75 000 poradnik jak przygotować się do wędrówki informacje praktyczne i krajoznawcze. (Rec. Wydawn.)

Wędrówka na Skrzyczne i Malinowską Skałę, wycieczka do szumiących Kaskad Rodła i na Baranią Górę, gdzie swoje źródła ma Wisła, wjazd kolejką na Szyndzielnię i Czantorię, wizyta w kultowych schroniskach: na Rysiance i Rycerzowej, szusowanie po stokach Pilska czy wspinaczka na królową Beskidów - Babią Górę. Region ma do zaoferowania wiele aktywności na cały rok. Na tych, którzy chcą poznać kulturę regionu, także czeka wiele atrakcji, jak choćby: Wzgórze Zamkowe ze słynną Rotundą w Cieszynie, malowniczy rynek w Żywcu, bajkowe postaci w Bielsku-Białej, Żywieckie Gody w Milówce czy Centrum Koronki w Koniakowie. Każdy znajdzie tu sposób na udany wyjazd.

Beskid Wyspowy - ziemia nieznana, ziemia polecana... Bywa turystom „po drodze” - do Zakopanego, Krynicy, Szczawnicy... Niewiele jest grup górskich, w których z podgórskiego krajobrazu oraz szerokich, rozłożystych dolin wyrastają strome „wyspy” gór. Napoje z Tymbarku, „stolica” Beskidu Wyspowego - Limanowa, historyczne bogactwo Szczyrzyca, niepowtarzalna atmosfera jedynego schroniska górskiego na Luboniu Wielkim, wiekowe drewniane kościoły w Dobrej, Słopnicach, Jodłowniku i Kasinie, wody mineralne Szczawy, Żegocina przycupnięta pod Kamionną, najpiękniejsza linia kolejowa w Beskidach i wreszcie najważniejszy czynnik - ludzie, górale zwani Zagórzanami i Sądeccy Lachowie - to wszystko kształtuje niepowtarzalny klimat tych stron. Przewodnik obejmuje cały Beskid Wyspowy wraz z Pasmem Łysiny i Lubomira. Publikacja jest bogato ilustrowana. Liczne mapki i planiki pokrywają prawie cały obszar opisany w przewodniku. Dla urozmaicenia zamieszczono także panoramy z najciekawszych miejsc, polan i szczytów. (Rec. Wydawn.)