Muzyka, filmy, seriale, teledyski, moda, media, idole i ikony, rewolucja w rytmie Smells Like Teen Spirit. Seks, heroina i grunge. Supermodelki i trabanty. Laura Palmer, Courtney Love i Madonna. Jeremy i dziewczyny z teledysków Aerosmith. Kurt, Eddie, Layne, Chris i Andy. Axl i Bono. Seattle i Sub Pop. Koszule w kratę i martensy. MTV Unplugged i Beavis i Butt-head. Pokolenie X i Samotnicy. Anna Gacek w szerokim kontekście – obejmującym politykę, gospodarkę, kulturę, społeczeństwo i historię – zatrzymuje kilkadziesiąt niezapomnianych momentów popkultury. To opowieść pełna anegdot i mało znanych faktów. Ekstaza Anny Gacek to więcej niż odpowiedzi na pytania, dlaczego Kurt Cobain opluł fortepian Eltona Johna, Agent Cooper uwielbiał słodycze, Anna Wintour nienawidziła grunge’u, Eddie Vedder zdemolował Carnegie Hall, a skromna pracownica wytwórni płytowej z Seattle wkręciła „New York Timesa”. To poruszająca opowieść o młodych ludziach zagubionych w swoim sukcesie, przerażonych niechcianą rolą rzeczników pokolenia. O samotności w adorującym tłumie, o pułapkach sławy, bezlitosnym świecie mediów i show biznesu, wreszcie o nieuchronnej tragedii. Były to czasy najlepsze i były to czasy najgorsze. Były to wspaniałe czasy. Lat dziewięćdziesiątych nie można opisać w jednej książce, to dopiero początek.

W ciągu piętnastu lat istnienia (1959-1974) zespół Filipinki osiągnął zawrotny sukces. Dał około 4 tys. koncertów w Polsce, Szwecji, USA, Kanadzie, Anglii, NRD, Związku Radzieckim, Czechosłowacji i Bułgarii. Wydał kilkanaście płyt (m.in. w ZSRR i USA) - przy czym tylko pierwsze trzy sprzedały się nakładzie niemal miliona egzemplarzy, o czym na swoich łamach informował w 1974 r. amerykański tygodnik muzyczny „Billboard”. Zespół Filipinki był pierwszą polską grupą młodzieżową, która zyskała popularność nie tylko wśród swoich rówieśników, ale wśród wszystkich pokoleń odbiorców. Siedem skromnych, sympatycznych dziewcząt potrafiło śpiewać tak jak nikt wcześniej nie śpiewał - nowocześnie i prosto, bez jakiejkolwiek maniery. To spodobało się słuchaczom, ale pokochali Filipinki przede wszystkim za ich wdzięk i za to, że śpiewanie traktowały jak wspaniałą przygodę, którą przeżywały z prawdziwą radością. Dziś Filipinki znowu są pierwsze, bo jeszcze żaden polski zespół młodzieżowy z tamtych lat nie doczekał się tak bogato ilustrowanej i udokumentowanej monografii. Ale nic dziwnego - Marcin Szczygielski, który zyskał uznanie jako autor powieści dla dorosłych i młodzieży (Berek, Poczet Królowych polskich, Czarny Młyn) - pisząc tę książkę miał dostęp do informacji z pierwszej ręki. Jest synem jednej z Filipinek - Iwony Racz. Do książki dołączona jest płyta CD, a na niej 24 nigdy dotąd niepublikowane nagrania zespołu Filipinki z lat 1962-1971 oraz muzyczna premiera.

Galeria potworów to świat Agnieszki Osieckiej – opowieść o ludziach, miejscach i wydarzeniach w jej życiu, tych dawnych i całkiem współczesnych. Agnieszka Osiecka (1936-1997) – poetka, wszechstronnie utalentowana, jedna z najpopularniejszych autorek tekstów piosenek (napisała ich ponad 2000), a także spektakli teatralnych i telewizyjnych – była niespokojnym duchem. Po ukończeniu studiów dziennikarskich na Uniwersytecie Warszawskim, które w jej ocenie były pomyłką, rozpoczęła nowe, w łódzkiej „Filmówce”. Kiedy stała się niezastąpiona w amatorskim teatrzyku STS, spróbowała swych sił w piosence pisanej z zawodowymi kompozytorami dla zawodowych wykonawców. Kiedy już okazała się geniuszem tekstów, napisała widowisko muzyczne „Niech no tylko zakwitną jabłonie”, a potem „Apetyt na czereśnie”. A kiedy odniosła niebywały sukces na scenie, zajęła się przygotowywaniem programów „Listy śpiewające” dla telewizji. Po telewizji przyszły opowiadania, monodramy i powieści. Stale coś nowego, ciągle naprzód – nowe piosenki, nowi kompozytorzy, nowi wykonawcy, teatry, festiwale, ludzie, miejsca – wszystko to składa się na świat Agnieszki. Niczego i nikogo nie trzymała się kurczowo. Gdy wypalał się jeden związek, zawierała nowy, gdy odpływała od jednych przyjaciół – cumowała swą łódkę w innej przystani. Była szczególnie ciekawa ludzi, z których wielu sportretowała w „Galerii potworów”. Od największych artystów i luminarzy Londynu, Paryża i Nowego Jorku po wiejską dziewczynę z Mazur – z każdym rozmawiała równie bezpośrednio, w każdym dostrzegała coś interesującego. Umiała słuchać i uwielbiała opowiadać. Była doskonałą obserwatorką ludzi i obyczajów, czemu dała wyraz nie tylko w poezji i w prozie artystycznej, ale także w książkach wspomnieniowych: Szpetni czterdziestoletni (1985), Rozmowy w tańcu (1992) i Na początku był negatyw (1995). Galeria potworów należy do tego nurtu. Opowieść tę przez wiele lat publikował na swych łamach tygodnik „Polityka” (1988-1992), dziś po raz pierwszy ukazuje się w formie książkowej, wzbogacona o fotografie i przypisy przez Fundację „Okularnicy” im. Agnieszki Osieckiej. Dzięki licznym fotografiom, wyczerpującym komentarzom do tekstu autorki, młode pokolenie dostaje przewodnik po barwnym, choć zgrzebnym życiu w PRL.

Muzyka popularna to zjawisko wszechobecne we współczesnej kulturze – w rozmaitych formach i za pośrednictwem wielu środków masowego przekazu towarzyszy nam na co dzień. Bogato ilustrowany album Historia muzyki popularnej wprowadza w świat muzyki, która w ostatnim stuleciu zdominowała globalny przemysł muzyczny. Książka przybliża terminologię związaną z poszczególnymi gatunkami i stylami muzycznymi oraz historię rozmaitych nurtów z uwzględnieniem najważniejszych twórców i ich dzieł. To pozycja, której nie może zabraknąć na półce każdego wielbiciela muzyki. Autorem tekstu jest Jakub Kasperski, pracownik naukowy Instytutu Muzykologii w Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu. (Rec. Wydawn.)

„Zawsze sobie mówiłem, że pewne historie pozwolę opublikować dopiero po mojej śmierci, ale niekoniecznie muszę się tego trzymać". Na scenie nieprzerwanie od 36 lat. Z Kultem, KNŻ i jako Kazik stworzył utwory, które weszły do kanonu polskiej piosenki odmieniając go raz na zawsze. W autobiografii „Idę tam, gdzie idę” Kazik Staszewski daleki jest od powagi instytucji narodowej kultury. Odkrywa swe słabości i wybryki. Mówi o kulisach branży muzycznej, używkach i o pustce. Wszystko co słyszeliście od niego o miłości, przyjaźni, religii, polityce, zwątpieniu i nadziei, tu nabiera krwi, ciała i humoru. Dostajemy historię życia codziennego i niecodziennego w Polsce ostatniego półwiecza. Dzieciństwo w śródmieściu PRL-owskiej Warszawy. Eksplozja punk rocka. Stan Wojenny oczami Świadków Jehowy. Drapieżny czas transformacji. Internetowe jatki i polityczne podziały nowego wieku. Ale też cienie wojny i komunizmu, a także współczesny, walący się świat New Jersey i Teneryfy. Rzecz opowiedziana z perspektywy równie odrębnej, jak jej bohater, a równocześnie traktująca o doświadczeniu kilku generacji równie uniwersalnie, jak jego piosenki. (Z okł.)

"Cenny nowy Polak ze starym rosyjskim Sercem - tym sprzed rewolucji październikowej". - Elżbieta Jaworowicz "To zaskakujące, jaka przeszłość może kryć się za twórcą przeboju "Jej czarne oczy". Ta książka dobrze ją ujmuje. Polecam". - Radek Liszewski, zespół Weekend "(...) myśl o spotkaniu z dręczycielem przyprawiała go o gęsią skórkę. Podczas przemierzania zasp wydarzyło się coś niespodziewanego. Chłopiec poczuł uderzenie. Zrobiło się ciemno. Dużo czasu zajęło dziecku uświadomienie sobie sytuacji, w której się właśnie znalazło. Temperatura sięgała trzydziestu sześciu stopni poniżej zera, ale jeszcze nie zapadł zmrok. Wokół nikogo i cisza". (Z okł.)

„Czy ktoś, kto gra rock’n’rolla, może trafić do nieba?” - nie przypadkiem pytanie to dręczyło Jerry’ego Lee Lewisa, urodzonego w 1935 roku w Luizjanie wokalistę i muzyka. To on wzruszył Elvisa do łez, to on skakał po fortepianie w szaleńczym uniesieniu, to on stał się jedną z ikon amerykańskiej popkultury. Whole Lotta Shakin’ Goin’ On czy Great Balls of Fire na zawsze zmieniły oblicze rock’n’rolla, nadając mu diabelskiego i obłąkańczego rytmu. Rick Bragg, znakomity dziennikarz i znawca amerykańskiego Południa, pasjonująco opisuje kontrowersyjne życie muzyka - pełne kobiet, alkoholu i narkotyków - doskonale oddając przy tym ducha Stanów Zjednoczonych kilku dekad. (Rec. wydaw.)

Artur Andrus rusza w trasę z Alicją Majewską i Włodzimierzem Korczem. Wybierz się razem z nimi! Artur Andrus wyrusza w trasę koncertową z legendarnym artystycznym duetem – Alicją Majewską i Włodzimierzem Korczem. Słuchamy wielkich przebojów: Być kobietą, Odkryjemy miłość nieznaną, Jeszcze się tam żagiel bieli czy uwielbianej przez fanów serialu 07 zgłoś się piosenki Przed nocą i mgłą. Ta opowieść odkrywa przed nami niezwykłą, ciepłą, przyjacielską i pełną humoru relację tej pary artystów. Z właściwym sobie dowcipem, językową elegancją i brawurą prowadzi nas przez ich artystyczne i życiowe drogi. Drugiej takiej książki nie ma i długo nie będzie! Wiem z doświadczenia: konferansjer czasem nie tylko zapowie, lecz także przepowie. Wydaje się, że coś palnął, że może to nawet głupie. A potem się okazuje, że miał rację. Za dowód profetycznych zdolności prowadzących niech posłużą autentyczne zapowiedzi występów bohaterów tej książki. Dwóch konferansjerów na dwóch różnych koncertach. Jeden zakończył słowami: „To nie żaden pic! To Alicja Majewska!”, drugi: „A teraz będzie z grubej rury! Alicja Majewska i Włodzimierz Korcz!”. Obaj mieli rację.

Dariusz Michalski opowiada historię swego przyjaciela, Krzysztofa Klenczona, przypomina jego karierę, dokumentuje frapujące lata sześćdziesiąte i siedemdziesiąte, w których „polskie mocne uderzenie rosło w siłę, a bigbeatowcom żyło się weselej”. Ta najrzetelniejsza z biografii muzycznych, sensacyjna dzięki nieznanym faktom, informacjom i rozmowom, charakteryzuje się wartką narracją oraz imponującą wiedzą autora. Klenczon był muzycznym samoukiem. Stał się idolem pokolenia wczesnych lat czterdziestych. Symbolem czasów PRL-u, uosobieniem tamtej młodości, może trochę rosochatej, ale niepokornej wobec establishmentu. Debiutował w Niebiesko-Czarnych. Przeniósł się do wybrzeżowych Pięcionii - też nie na długo. Razem z przyjaciółmi założył Czerwone Gitary: słynni Chłopcy z Wybrzeża byli nadwiślańskimi Beatlesami, on zaś polskim Johnem Lennonem. Niespokojny duch wciąż pchał go dalej, z balladowego beatu do drapieżnego rocka, więc powstanie Trzech Koron - pierwszego własnego zespołu - było oczywistością. Pozostawił kilkanaście przebojów, które tworzą historię polskiej muzyki rozrywkowej: Taka jak ty, Licz do stu, Matura, Historia jednej znajomości, Nikt na świecie nie wie, Moda i miłość, Kwiaty we włosach, Biały krzyż, Wróćmy na jeziora, Powiedz, stary, gdzieś ty był?, Jesień idzie przez park, 10 w skali Beauforta, Port oraz Nie przejdziemy do historii - niestarzejący się hymn swojego pokolenia.

Ilustrowana biografia legendy rocka. W dniu ogłoszenia śmierci Kurta Cobaina cały świat zadrżał. Miał zaledwie 27 lat, zastrzelił się po przyjęciu śmiertelnej dawki heroiny. Taka jest oficjalna wersja. Mimo iż od jego samobójstwa minęło 25 lat, historia życia artysty i tworzona przez niego muzyka nie przestają fascynować. Autorzy niniejszej biografii próbują odpowiedzieć na pytanie, co kryje się za legendą Cobaina. Dotykają trudnych tematów depresji, rozpaczliwego pragnienia miłości i akceptacji oraz uzależnienia od narkotyków – problemów z którymi lider Nirvany borykał się do samego końca. Klimatyczne ilustracje stanowią doskonałe dopełnienie tekstu. (Rec. Wydawn.)