Zofia Nałkowska w Granicy z niebywałym realizmem przedstawia obraz małomiasteczkowej rodziny Ziembiewiczów, ich sposób życia, myślenia. Młody Ziembiewicz, początkowo krytyczny wobec swoich rodziców, zaczyna powielać te same schematy. Za zbyt wygodne życie, relatywizm moralny, romans z chłopką przyjdzie mu zapłacić bardzo wysoką cenę. Nałkowska, w powieści będącej szczytowym osiągnięciem powieściopisarstwa XX-lecia międzywojennego, obnaża ludzką naturę. Pokazuje granice moralności, wytrzymałości, granice, których przekraczać nie wolno.

Na pozór prosta historia. On i ona – oboje z dobrego domu, żyjący w niewielkim miasteczku, obracający się w wytwornych towarzystwach, na salonach, w pięknych strojach. Polowania, herbatki, konwencjonalne spotkania, przy których kurtuazyjne konwersacje. Romans z chłopką jako niewygodna acz przecież powszechna podszewka tego małomiasteczkowego życia. Na pozór nic się nie dzieje. Na pozór. Historia, jakich zapewne było tysiące, posłużyła Nałkowskiej do przekazania bardzo trudnej prawdy. W tragicznej w swym finale powieści ukazuje ona granice ludzkiej moralności, wytrzymałości psychicznej, granice człowieczeństwa, skłaniając do dyskusji i refleksji. Nic w tej powieści nie jest jednoznaczne, nic nie pozostaje bez konsekwencji. Doskonała powieść psychologiczna należąca do klasyki polskiego powieściopisarstwa.

Zofia Nałkowska w Granicy z niebywałym realizmem przedstawia obraz małomiasteczkowej rodziny Ziembiewiczów, ich sposób życia, myślenia. Młody Ziembiewicz, początkowo krytyczny wobec swoich rodziców, zaczyna powielać te same schematy. Za zbyt wygodne życie, relatywizm moralny, romans z chłopką przyjdzie mu zapłacić bardzo wysoką cenę. Nałkowska, w powieści będącej szczytowym osiągnięciem powieściopisarstwa XX-lecia międzywojennego, obnaża ludzką naturę. Pokazuje granice moralności, wytrzymałości, granice, których przekraczać nie wolno.

Jedno z najważniejszych świadectw więźnia łagru i zarazem jeden z najistotniejszych utworów w historii polskiej - i światowej - literatury XX wieku. Wstrząsająca wiwisekcja mechanizmów sowieckiego totalitaryzmu i obraz ludzkiej natury wystawionej na najcięższą z prób. Słowem: książka, którą - jak stwierdził Albert Camus - „powinno się wydawać i czytać we wszystkich krajach świata”. „Są to opowieści o niewyobrażalnym zdziczeniu i upodleniu ludzi, ale też - o heroicznym poszukiwaniu nadziei i wolności, miłości i przyjaźni, a więc uczuć, które obóz miał całkowicie zniszczyć”. Włodzimierz Bolecki (Rec. Wydawn.)

Jedno z najważniejszych świadectw więźnia łagru i zarazem jeden z najistotniejszych utworów w historii polskiej - i światowej - literatury XX wieku. Wstrząsająca wiwisekcja mechanizmów sowieckiego totalitaryzmu i obraz ludzkiej natury wystawionej na najcięższą z prób. Słowem: książka, którą - jak stwierdził Albert Camus - „powinno się wydawać i czytać we wszystkich krajach świata”. „Są to opowieści o niewyobrażalnym zdziczeniu i upodleniu ludzi, ale też - o heroicznym poszukiwaniu nadziei i wolności, miłości i przyjaźni, a więc uczuć, które obóz miał całkowicie zniszczyć”. Włodzimierz Bolecki (Z okładki)

Zebrane w książce historie pomogą dzieciom zrozumieć trudne zagadnienia, nieoczywiste wybory, skomplikowane uczucia-uczciwość, odwagę, odpowiedzialność, samodzielność, akceptacjęi zrozumienie. Podczas czytania bajek i opowieści otworzy się furtka do inspirującej rozmowy o tym, by się nie poddawać, by dążyć do celu, wierzyć w siebie, pokonywać strach i wszelkie przeciwności ....(Z okładki)

Witek od dwóch lat jest głową rodziny (bardzo jeszcze nastoletnią), może liczyć tylko na siebie i jest już tym zmęczony. Matka - pogrążona w żałobie po Magdzie, która zginęła w wypadku samochodowym. Ojciec, który wtedy prowadził, leży w szpitalu bez kontaktu. A jest przecież jeszcze Bąk, potrzebujący miłości i przytulenia, i babcia z panem Alzheimerem. Kiedy Witek natyka się na Kotę, okazuje się, że w jego sercu i głowie jest jeszcze miejsce i dla niej. (Z okł.)

Kuba mieszka z tatą w starym domu nad rzeką, na skraju australijskiego buszu. Codziennie odprowadza ojca do pracowni na wzgórzu, a potem za jedyne towarzystwo ma psa Bobiego, stadko kur i brzęczenie cykad. Każdy dzień jest podobny do poprzedniego. „Tutaj nawet za sto lat nic się nie wydarzy” - mawia tata. Lecz pewnego dnia ciszę przerywa odgłos wystrzału… Kuba ratuje z rąk kłusowników malutką kangurzycę. Początkowo Kanga nie odstępuje go na krok, a chłopiec coraz bardziej się do niej przywiązuje. Rodzi się między nimi przyjaźń. Jednak czy dzikie zwierzę da się tak naprawdę oswoić? Kuba i Kanga to opowieść o spotkaniach, które zmieniają nas na zawsze. (Rec. Wydawn.)

Bohaterem powieści jest tytułowy Jim. W pierwszych czterech rozdziałach narrator auktorialny rysuje ogólny obraz Jima i w aurze tajemniczości przedstawia wydarzenie, w którym Jim brał udział. Jim jest młodym oficerem, wychowanym w dobrej, angielskiej rodzinie. Jego ojciec jest pastorem. Pierwszym wątkiem powieści jest przygoda Jima z młodości, kiedy w porcie, w którym pracował ma miejsce wypadek. Po raz pierwszy ogarnia wtedy Jima strach, uniemożliwiający mu działanie. Czuje, że brak akcji z jego strony jest ujmą. Nie chce jednak do siebie dopuścić myśli, że utracił swój honor. Czeka na moment, w którym będzie mógł się wykazać bohaterstwem. Moment taki przychodzi, gdy Jim zostaje pierwszym oficerem na Patnie, wiozącym 800 pielgrzymów. W czasie spokojnego rejsu okręt nagle uderza w niezidentyfikowany obiekt. Jim, wysłany w celu sprawdzenia ewentualnych uszkodzeń, stwierdza, że okręt niechybnie rychło zatonie. Okręt ma bowiem tylko jedną gródź, która z powodu starości i korozji nie ma prawa wytrzymać naporu wody. W obliczu tych faktów kapitan okrętu i mechanicy nie mają wątpliwości jak postępować. Decydują się po cichu, nie budząc pasażerów, opuścić statek. Nie ma bowiem wystarczającej liczby szalup, by wszyscy zostali ocaleni. Jim się waha. Wie, że właśnie przyszedł moment, na który tak bardzo czekał. Zdaje sobie sprawę, że może popisać się heroizmem i przyczynić się do uratowania pielgrzymów. Paraliżuje go jednak strach. Pozostanie na okręcie oznaczałoby bowiem pewną śmierć. Gdy do okrętu zbliża się szkwał, Jim w akcie tchórzostwa skacze na szalupę, którą opuściła reszta załogi. Po kilku chwilach Patna znika im z oczu.

Bohaterem powieści jest tytułowy Jim. W pierwszych czterech rozdziałach narrator auktorialny rysuje ogólny obraz Jima i w aurze tajemniczości przedstawia wydarzenie, w którym Jim brał udział. Jim jest młodym oficerem, wychowanym w dobrej, angielskiej rodzinie. Jego ojciec jest pastorem. Pierwszym wątkiem powieści jest przygoda Jima z młodości, kiedy w porcie, w którym pracował ma miejsce wypadek. Po raz pierwszy ogarnia wtedy Jima strach, uniemożliwiający mu działanie. Czuje, że brak akcji z jego strony jest ujmą. Nie chce jednak do siebie dopuścić myśli, że utracił swój honor. Czeka na moment, w którym będzie mógł się wykazać bohaterstwem. Moment taki przychodzi, gdy Jim zostaje pierwszym oficerem na Patnie, wiozącym 800 pielgrzymów. W czasie spokojnego rejsu okręt nagle uderza w niezidentyfikowany obiekt. Jim, wysłany w celu sprawdzenia ewentualnych uszkodzeń, stwierdza, że okręt niechybnie rychło zatonie. Okręt ma bowiem tylko jedną gródź, która z powodu starości i korozji nie ma prawa wytrzymać naporu wody. W obliczu tych faktów kapitan okrętu i mechanicy nie mają wątpliwości jak postępować. Decydują się po cichu, nie budząc pasażerów, opuścić statek. Nie ma bowiem wystarczającej liczby szalup, by wszyscy zostali ocaleni. Jim się waha. Wie, że właśnie przyszedł moment, na który tak bardzo czekał. Zdaje sobie sprawę, że może popisać się heroizmem i przyczynić się do uratowania pielgrzymów. Paraliżuje go jednak strach. Pozostanie na okręcie oznaczałoby bowiem pewną śmierć. Gdy do okrętu zbliża się szkwał, Jim w akcie tchórzostwa skacze na szalupę, którą opuściła reszta załogi. Po kilku chwilach Patna znika im z oczu.

"W oczach Zachodu" to powieść Josepha Conrada, wybitnego angielskiego pisarza polskiego pochodzenia. Powieść ta opisuje losy Studenta Razumowa (nieślubnego syna księcia K.) który potajemnie wydaje policji swego kolegę, studenta Haldina, ukrywającego się w jego pokoju po popełnieniu przestępstwa politycznego. "Lord Jim" Uniwersalna powieść o elementarnych wartościach: honorze, odpowiedzialności, wierności samemu siebie. Przyświecają one życiu głównego bohatera. W niezrozumianym odruchu opuszcza on tonący statek pełen ludzi, nie wywiązując się ze swoich podstawowych obowiązków marynarskich. Uczynek ten wpływa decydująco na całe jego życie, wypełnione od tego momentu dramatyczną walką o zmycie ciążącej na nim hańby i odzyskanie utraconego honoru.

Czy żeby zostać bohaterem, trzeba dokonywać nadludzkich czynów i mieć wielką moc? Mali bohaterowie udowadniają, że najważniejsza jest wrażliwość, odwaga, wiedza i chęć niesienia pomocy. Trzeba też znać numery alarmowe i umieć z nich skorzystać. Przemek, Ada, Sandra, Marta, duży Damian, Karolinka, Kuba, mały Damian, Iza i Nikola wiedzieli, jak się zachować, kiedy potrzebna była pomoc. Uratowali życie ludziom znajdującym się w niebezpieczeństwie. Historie tu opowiedziane zdarzyły się naprawdę w różnych, małych i dużych, polskich miejscowościach. Bohaterowie żyją bardzo blisko was. (Rec. Wydawn.)

Czy żeby zostać bohaterem, trzeba dokonywać nadludzkich czynów i mieć wielką moc? Mali bohaterowie udowadniają, że najważniejsza jest wrażliwość, odwaga, wiedza i chęć niesienia pomocy. Trzeba też znać numery alarmowe i umieć z nich skorzystać. Przemek, Ada, Sandra, Marta, duży Damian, Karolinka, Kuba, mały Damian, Iza i Nikola wiedzieli, jak się zachować, kiedy potrzebna była pomoc. Uratowali życie ludziom znajdującym się w niebezpieczeństwie. Historie tu opowiedziane zdarzyły się naprawdę w różnych, małych i dużych, polskich miejscowościach. Bohaterowie żyją bardzo blisko was. (Rec. Wydawn.)

Materiał do książki powstał z osobistych doświadczeń życiowych i zawodowych autorki - Profesor Małgorzaty Kościelskiej, zwanej Pierwszą Damą Polskiej Psychologii Klinicznej Dziecka. Kontakty z pacjentami oraz badania nad rozwojem dzieci i rodziną, prowadzone od czterdziestu lat wraz ze studentami, pozwoliły na przystępną, a także wnikliwą analizę rozmaitych from rodzicielskiej odpowiedzialności. Autorka skupia się w książce przede wszystkim na trudnych sytuacjach rodzinnych, konfliktach, momentach, gdy pojawia się problem decyzji, wyboru i odpowiedzialności za drogę postępowania. O autorytecie Pani Profesor najlepiej świadczy to, że nazywają ją Pierwszą Damą Polskiej Psychologii Klinicznej Dziecka. Jest to książka znakomita, dobrze wpisująca się w serię publikacji Profesor Małgorzaty Kościelskiej wyjaśniających trudne problemy odpowiedzialności fundamentu, na którym buduje się sens relacji społecznych dorosłych i dzieci. Przestudiuje ją z równym zainteresowaniem i psycholog i pedagog oraz student psychologii i pedagogiki. Książkę tę przeczytają także dorośli, którzy w dzieciństwie i w okresie dorastania musieli przejąć odpowiedzialność za innych, chociaż nie byli do tego przygotowani.

Książka jest drugim, zaktualizowanym i poszerzonym wydaniem monografii dotyczącej zagadnienia cywilnej odpowiedzialności za szkody wyrządzone w związku z szeroko pojmowanym leczeniem (diagnoza i terapia) w nowym systemie opieki zdrowotnej. Omówiono w niej proces kształtowania się podstaw, zasad i charakteru prawnego odpowiedzialności zakładu leczniczego, ze szczególnym uwzględnieniem aktualnego stanu prawnego, obowiązującego na gruncie ostatniej nowelizacji kodeksu cywilnego z 2004 r. oraz nowelizacji ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku praw pacjenta z 2011 r. Rozważania dotyczące polskiego prawa uzupełnia analiza nowych, ubezpieczonych i gwarancyjnych systemów wynagradzania szkód wyrządzonych przy leczeniu, które ustanowione zostały w niektórych państwach (m. in. Szwecji, Nowej Zelandii i Francji, Stanach Zjednoczonych) jako alternatywa dla tradycyjnego modelu odpowiedzialności odszkodowawczej opartej na winie. (Z okładki)