Zmiany klimatu są jednym z zagrożeń, które stały się w XX i w XXI wieku przedmiotem specjalnej troski na arenie międzynarodowej. Szczególne zaniepokojenie ludzkości budzą nie same zmiany klimatu, które są zjawiskiem naturalnym, lecz szybkość, z jaką się dokonują. Zbyt szybkie przeobrażenia jakichkolwiek elementów środowiska człowieka stwarza realne zagrożenie, że nie będzie on w stanie przystosować się do nich....(Ze wstąpu)

Zuzanna i Adam to para, jakich wiele. Mieszkają w niewielkim miasteczku nad jeziorem i pracują w tym samym gabinecie stomatologicznym. Żyją z dnia na dzień. Pewnego dnia dzieje się jednak coś strasznego. Po tragicznym wypadku muszą podjąć decyzję, która na zawsze zmieni ich życie. Kolejne dni są koszmarem. Wyrzuty sumienia nie dają im żyć, a ich codzienność zamienia się w piekło. Do tego ktoś wie, co zrobili i zaczyna ich szantażować. chce, by zapłacili za swój błąd. Pewnego dnia Adam znika. Zuzanna wie jedno, musi zrobić wszystko, by go odnaleźć. Zrobiliśmy coś złego to opowieść o tym, jak jedna zła decyzja może zniszczyć całe życie. To opowieść o obsesyjnej miłości i zemście. O przeszłości, która nie pozwala o sobie zapomnieć.

Rozejrzyj się wokół siebie. Czy widzisz ludzi, którzy są skłonni do popełniania przestępstw? Uwierz, mógłbyś się zdziwić, wiedząc, do czego są zdolni... Dlaczego z pozoru normalni ludzie torturują, gwałcą i mordują? Jak to możliwe, że troskliwi rodzice przed odebraniem sobie życia zabijają własne dzieci? Co sprawia, że szefowie o psychopatycznych skłonnościach zamieniają pracownika w niewolnika? I co robić, by nie stać się ofiarą. Czy w ogóle można się przed tym ustrzec? W książce Zrozumieć zbrodnię Ewa Ornacka oraz biegły sądowy z zakresu psychiatrii dr Jerzy Pobocha prowadzą nas przez mroczne meandry zbrodniczych umysłów. Podstawowy błąd naszego myślenia polega na tym, że postrzegamy innych tak jak samych siebie. Tracimy czujność, myśląc: „Nigdy nie zrobiłbym czegoś takiego, nikt nie jest do tego zdolny". A to już prosta droga do tego, by wpaść w niebezpieczną pułapkę... Dr Jerzy Pobocha - założyciel i prezes Polskiego Towarzystwa Psychiatrii Sądowej, prezes Głównego Sądu Koleżeńskiego Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego, wiceprezes Federacji Polskich Towarzystw Medycznych, biegły sądowy z zakresu psychiatrii, od blisko czterdziestu lat wydaje opinie w sprawach karnych, w tym najpoważniejszych, o których głośno było w całej Polsce. To jego diagnoza posłała na szubienicę najgroźniejszego seryjnego zabójcę w Polsce, Pawła Tuchlina zwanego Skorpionem, który zabił dziewięć kobiet. Niejednokrotnie demaskował przestępców-symulantów, a także opanował epidemię „udawanej depresji”. W ujawnianiu zła Jerzy Pobocha kieruje się nadrzędną zasadą: „Nie jest ważne to, co przestępca mówi o czynie, ale co czyn i jego okoliczności mówią o sprawcy. (Rec. Wydawn.)

Książka nosi charakter monograficzny. Autorzy mają nadzieję, że zawarte w niej treści wykorzystywane będą przez specjalistów zajmujący się współczesnym terroryzmem międzynarodowym, prokuratorów, funkcjonariuszy Policji i służb specjalnych, dziennikarzy i komentatorów. W kręgu odbiorców znajdują się także studenci prawa i administracji, którzy wybrali specjalności z zakresu prawa międzynarodowego, prawa karnego czy bezpieczeństwa publicznego, międzynarodowego i wewnętrznego. Można ją także polecić studentom stosunków międzynarodowych i studiów strategicznych oraz słuchaczom szkół resortowych służb mundurowych. (Rec. wyd.)

Nawet po skończonej grze dalej ryzykujesz życiem. Wcielał się w rolę płatnych zabójców, handlarzy narkotyków i gangsterów. Przenikał do najgroźniejszych mafii w Polsce. Każdego dnia ryzykował życie i przebywał wśród niebezpiecznych bandytów, psychopatów i zwyrodnialców. Mieszkał z nimi, pił, przyjaźnił się, robił interesy, a na końcu posyłał ich za kratki. „Zwierzak", najsłynniejszy polski policjant pracujący pod przykryciem, po raz pierwszy tak szczerze opowiada o kulisach swojej pracy i cenie, jaką musiał za nią zapłacić. „Ile warte jest ludzkie życie? 1 zł 30 gr. W promocji 85 groszy. Tyle mniej więcej kosztuje nabój. Reszta to propaganda, która głosi, że życie jest czymś niezwykle cennym. Tak nie jest. Życie ludzkie kosztuje tyle, ile kosztuje nabój. Reszta to usługa" - mówi autorom „Zwierzak". Ta książka to spowiedź człowieka, który przez wiele lat żył z podwójną tożsamością i widział rzeczy, o których inni baliby się nawet pomyśleć. (Rec. Wydawn.)

Czterotomowy cykl poświęcony myśli wybranych polskich filozofów – od Witelona po Karola Wojtyłę. Bohdan Urbankowski to jeden z najwybitniejszych pisarzy współczesnych, poeta i dramaturg, twórca i teoretyk Nowego Romantyzmu, laureat wielu nagród literackich. W jego dorobku są liczne zbiory poezji i dramatów, powieść, rozprawy z dziejów polskiej filozofii, szkice z tajnej historii Polaków, a także monografie: Józefa Piłsudskiego, Adama Mickiewicza, Karola Wojtyły i Zbigniewa Herberta. Książka rozpoczyna się od przywołania tajemniczej postaci - średniowiecznego myśliciela Witelona (urodzonego na Dolnym Śląsku a działającego w XIII wieku), który uważał się za przedstawiciela Polski. Witelon był m.in. autorem "Traktatu o najgłówniejszej przyczynie skruchy i o naturze demonów” (1268). Był także prekursorem estetyki. Urbankowski przypomniał także polską szkołę filozofii prawa, związaną z Uniwersytetem Jagiellońskim, Stanisława ze Skarbimierza, Pawła Włodkowica, a także twórców polskiej demokracji, takich jak Jan Ostroróg czy Jan Frycz Modrzewski.

Utrata dziecka nienarodzonego to jedno z najtrudniejszych przeżyć, jakie może spotkać rodziców. Często oprócz bólu związanego ze stratą kogoś, kogo już zdążyli pokochać, doświadczają braku zrozumienia. Nieraz brakuje im wsparcia najbliższych, a także osób, które powinny udzielić im fachowej opieki medycznej i duszpasterskiej – personelu szpitalnego oraz księży. Książka jest przeznaczona zarówno dla osób po stracie, jak i dla tych, którzy pomagają im przebyć to trudne doświadczenie. Stanowi połączenie świadectw rodziców oraz głosów specjalistów w dziedzinie teologii, psychologii i prawa. Przełamują oni tabu panujące wokół tematu utraty dziecka i odpowiadają m.in. na takie pytania: W jaki sposób przywrócić nadzieję rodzicom po stracie i jak z nimi dobrze rozmawiać? Jak towarzyszyć im w żałobie? Do jakich miejsc oferujących profesjonalną pomoc psychologiczną można ich kierować? Jak zgodnie z prawem powinna wyglądać opieka szpitalna nad matką? Jak wyglądają procedury konieczne do uzyskania prawa do urlopu i zasiłku? Jak według przepisów liturgicznych powinien wyglądać pochówek dziecka utraconego? W książce znajdują się rozmowy z: ks. Krzysztofem Porosło, Joanną Piątek-Perlak, Katarzyną Łodygowską (matkaprawnik.pl), Mają Komasińską-Moller (chrzescijanskamama.pl) oraz Agnieszką i Ksawerym.

Urke Nachalnik, a właściwie Icek Boruch Farbarowicz, bo tak brzmiało jego prawdziwe nazwisko, nie był przykładnym obywatelem. Jego sumienie obciążało wiele przestępstw: włamania i kradzieże. Podczas ostatniego pobytu za kratami rawickiego więzienia napisał pamiętnik o swym burzliwym życiu. Książka jest świadectwem nie tyle jego występków, co całego procesu demoralizacji, który doprowadził go na złą drogę. Czytając ją, należy zwrócić uwagę również na to, że wspomnienia Nachalnika nie są zwykłą autobiografią osoby żyjącej z kodeksem karnym na bakier. To także odzwierciedlenie obyczajów panujących w ówczesnym świecie przestępczym. Całość tła, na którym autor naszkicował swój życiorys, uzupełniają podrzędne spelunki, złodziejskie meliny i domy publiczne. To właśnie w nich Nachalnik lubił miło spędzać czas, grając w karty i uczestnicząc w alkoholowych libacjach i orgiach w towarzystwie upadłych dziewcząt. Zresztą kobiety w jego życiu odgrywały wyjątkową rolę i często poruszał ich temat, przez co niektórzy krytycy uznawali jego wspomnienia wręcz za literaturę pornograficzną. Życiorys własny przestępcy został po raz pierwszy wydany w styczniu 1933 roku. Urke Nachalnik miał wtedy 35 lat, z czego 15 spędził za kratami. Odkąd zaczął pisać, nigdy więcej nie wrócił do więzienia, a to świadczy tylko o tym, że był lepszym literatem niż złodziejem.

Żywe grobowce są kontynuacją wspomnień autora, zapoczątkowanych w książce Życiorys własny przestępcy. Urke Nachalnik to złodziej recydywista, który dużą część swojego życia spędził w towarzystwie przestępców bądź to na wolności, bądź za kratami. Akcja książki zaczyna się w momencie, w którym siedząc w więzieniu, Nachalnik dowiaduje się, że Polska odzyskała niepodległość. Początkowo łudzi się, że wkrótce wyjdzie na wolność, ale dla takich jak on nie było wówczas taryfy ulgowej. Główną płaszczyzną Żywych grobowców jest życie codzienne w więzieniach, w których przebywał Nachalnik. Początkowo siedział w Łomżyńskim „Czerwoniaku”, później został przeniesiony do warszawskiego więzienia na Mokotowie. Dzięki Nachalnikowi możemy poznać wiele tajemnic, które skrywają zarówno więzienne mury, jak i świat przestępczy w nich osadzony. Poznajemy więzienną hierarchię, dowiadujemy się, kto jest „frajerem”, a kto „fetniakiem”, czym się różnił „doliniarz” od „klawisznika” i jak ważną rolę w życiu złodzieja odgrywał jego honor. Po odsiedzeniu całego wyroku, w 1923 roku Nachalnik wyszedł na wolność. Miał zamiar zacząć nowe życie, jednak szara rzeczywistość, która czekała na niego poza murami więzienia, nie pozostawiła mu wiele złudzeń. Mimo szczerych chęci, aby być uczciwym człowiekiem, wciąż ciągnęło wilka do lasu.