Bohater? Zdrajca? A może hedonista i bawidamek? Kim naprawdę był sierżant sztabowy Zenon Celegrat, człowiek, którego określono mianem „wielkopolskiego Kuklińskiego”? Książka Jarosława Burchardta i Piotra Świątkowskiego to skrupulatne dziennikarskie śledztwo, które przybliża nam tę zapomnianą postać polskiej historii. Wnikliwie i interesująco opisuje życie człowieka, który - podobnie jak Ryszard Kukliński - miał odwagę działać przeciwko władzom PRL. CIA zwerbowało Celegrata w Wietnamie. Jednak po kilku latach polskie Służby Bezpieczeństwa rozpracowały agenta, traktując to zdarzenie jako swój wielki sukces. W roku 1979 Zenon Celegrat został skazany na 25 lat więzienia za działania na szkodę PRL. Szpieg, który wiedział za mało. Tajemnice kontrwywiadu PRL to trzymająca w napięciu historia, która prezentuje postać Celegrata na tle kluczowych wydarzeń tamtego okresu i która odkrywa przed czytelnikiem nieznane karty historii. (Rec. wydaw.)

"Świadek prawdy" to reporterska biografia ks. Jerzego Popiełuszki, zamęczonego w 1984 roku. Zawiera nie tylko dokładny opis ostatnich chwil jego życia, prześladowań i śmierci, ale też mniej znane szczegóły z dzieciństwa, nowe fakty z pobytu w seminarium i w wojsku, a także z jego zwyczajnej-niezwyczajnej pracy w parafiach, szczególnie na warszawskim Żoliborzu. Opisane są także cuda i łaski ks. Jerzego, których wielu wciąż doznaje przy jego grobie. Książka powstała w oparciu o rozmowy z ludźmi z najbliższego otoczenia ks. Jerzego: z jego matką, rodziną, kolegami czy uczestnikami słynnych Mszy za Ojczyznę. Zamieszczone są w niej archiwalne zdjęcia oraz wspomnienia Prymasa Polski, kard. Józefa Glempa, i zebrane wypowiedzi Jana Pawła II o kapłanie męczenniku. (Rec. Wydawn.)

Tajemnice Sądeckiej Bezpieki” to pierwsza tego typu publikacja na sądeckim rynku księgarskim podejmująca trudny temat współpracy Sądeczan z tajnymi służbami PRL. Większość opisanych w książce przypadków dotyczy lat 80- tych XX wieku i czasów przełomu ustrojowego jaki dokonał się Polsce w latach 1989 – 90. Ze słowa od Autorów: „W kręgu zainteresowania tajnych służb PRL przed 1989 rokiem znalazło się wielu Sądeczan. Nowy Sącz pod tym względem nie różnił się od reszty kraju, był tu podobny stopień nasycenia agenturą, jak w innych rejonach Polski. (…)W tej książce, w jej pierwszej części, opisaliśmy historię dziesięciu Sądeczan, którzy podjęli współpracę ze Służbą Bezpieczeństwa. Skupiliśmy się na postaciach publicznych, które ze względu na charakter wykonywanej pracy lub pełnionej funkcji wtedy lub później, odcisnęli piętno na życiu lokalnej społeczności, a nawet do dzisiaj odgrywają w nim znaczące role. W tym gronie są działacze związkowi i sportowi, ważni samorządowcy, ludzie kultury, znani przedsiębiorcy, dziennikarze, etc. Jest tu reprezentowany spory przekrój sądeckiego społeczeństwa. (…) Ufamy, że nasza książka będzie też inspiracją dla historyków i publicystów do podjęcia badań nad konsekwencjami braku lustracji na początku lat 90 – tych XX wieku i w ślad za tym negatywnego wpływu ludzi dawnego systemu na bieg wydarzeń i spraw w naszym regionie po 1989 roku.

Najbardziej osobista i intrygująca książka znanego brytyjskiego pisarza i publicysty, specjalisty od spraw Europy Wschodniej. Jego własna teczka Stasi tajnej wschodnioniemieckiej policji którą otwiera przed nim uprzejma niemiecka urzędniczka, staje się kluczem do wspomnień z okresu studiów w Berlinie. Co czuje człowiek, gdy odkrywa, że każdy jego krok był śledzony i odnotowany. Kto był agentema Dawna dziewczyna czy może któryś z wykładowcówa Garton Ash decyduje się na konfrontację: rozmawia z informatorami, próbuje dociec motywów ich postępowania i prześledzić późniejsze losy.

Historia powstania tej książki sięga słynnego ostatniego reportażu Bożeny Aksamit o przestępstwach seksualnych Henryka Jankowskiego, który wywołał w Polsce wstrząs. Już wtedy, wraz z Piotrem Głuchowskim, planowali kolejną wspólną książkę – biografię kapłana, który jednym dzieciom finansował drogie operacje i wakacje – a inne dzieci gwałcił. Niestety, Bożenę przedwcześnie zabrała choroba. Piotr dokończył książkę sam. Biografia “Uzurpator. Podwójne życie prałata Jankowskiego” ukaże się na rynku 14 sierpnia. W latach 80. ksiądz Henryk Jankowski był bohaterem. Gdańszczanie przegrywali jego kazania z kasety na kasetę – jak pieśni Jacka Kaczmarskiego – i handlowali nimi na targowisku. Poważni ludzie stawiali go obok Piotra Skargi i Jerzego Popiełuszki. Ściskali się z nim wielcy tego świata: księżna Anna z Windsorów, senator Edward Kennedy, Margaret Thatcher. Brał pieniądze od bogatych i rozdawał biednym. Dzięki temu dorobił się tysięcy oddanych wielbicieli. Zmowa milczenia wokół tego, co na prawdę dzieje się na plebanii kościoła św Brygidy, była powszechna. Ta zmowa jest tematem książki tak samo jak kapłan, który przebył drogę z małomiasteczkowej nicości na szczyty i z powrotem – by umrzeć w samotności i w biedzie. Który jedne dzieci wysyłał na zagraniczne kuracje i wczasy, a inne krzywdził. Z proboszczem św. Brygidy spotkałem się, gdy miał 71 lat i mieszkał na poddaszu niegdyś własnej plebanii, którą metropolita gdański odebrał mu za żydożercze kazania i demoralizowanie ministrantów. Podstarzały homoseksualista co rusz próbował mnie dotknąć. Bezustannie kłamał. Kłamał mówiąc o swojej antykomunistycznej postawie za młodu – bo takiej nie było. Kłamał opowiadając, jak głos Boży nakazał mu wesprzeć powstającą „Solidarność” – faktycznie wysłanie go na strajk w 1980 roku było wspólną decyzja biskupa, partii komunistycznej a głównie – bezpieki. Przedstawiał się jako ofiara 37 donosicieli, a był agentem „Delegatem”. W 2006 roku usiłował zrzucić własne donosy na niewinnego człowieka. Najmocniej kłamał w sprawie dzieci. Doktor Jekyll i pan Hyde przez czterdzieści lat jednych chłopców wysyłał na wczasy i leczenie – a innych krzywdził. Jako drapieżnik wyczuwał, z kogo może uczynić ofiarę. Swe kłamstwa wciskał autorom kolejnych biografii. Pisali o patriotycznej, prawdziwie polskiej rodzinie Jankowskich – w rzeczywistości mama była Niemką a ojciec – folksdojcz – prowadził lokal „Nur fur Deutsche”… Nie będę jednak streszczał książki. Zdradzę tylko, że chyba odkryłem, skąd wzięły się dewiacje prałata. – Piotr Głuchowski (Rec. Wydawn.)

"W celi śmierci" to książka o losach ludzi, którzy w latach 1944-1956, wyrokiem sądów wojskowych, zostali skazani na karę śmierci. Przeszli gehennę przesłuchań, ubliżających praworządności procesów. Zamknięci w celach śmierci, bardzo często ze zbrodniarzami hitlerowskimi, czekali tygodniami, miesiącami, niekiedy latami na wykonanie wyroku, często nie wiedząc, że został on zmieniony na dożywotnie więzienie. Rozmowy z "kaesami" - żołnierzami polskiego podziemia niepodległościowego - dopełnia rozmowa z Franzem Josefem Schleyenem. Ten hitlerowski oprawca, skazany przez NKWD na karę śmierci, za cenę ocalenia życia podjął się roli cichego mordercy wskazanych przez UB więźniów. Wyznania hitlerowskiego oficera ujawniają koegzystencję dwóch zbrodniczych reżimów: komunizmu i nazizmu. (Rec. Wydawn.)

Tak demaskatorskiej książki o Lechu Wałęsie jeszcze nie było! Ostry, odkrywczy i nowatorski publicystyczno-historyczny pamflet będący odpowiedzią na zalew kłamstwa o "naszej ikonie". Kontrapunkt do filmu Andrzeja Wajdy! Tym razem Sławomir Cenckiewicz - popularny historyk, znany dotąd z opasłych i naukowych tomów, wspiął się na wyżyny publicystyki i napisał wreszcie książkę bez przypisów, w przystępnej formie odsłaniającą nowe i skrywane fakty. Ta książka to jaskrawa prawda o esbeckich źródłach mitu Wałęsy. To oskarżenie elit III RP - okrągłostołowego sojuszu nomenklatury z jej agentami i "pożytecznymi idiotami" - o sprzeniewierzenie się i poniżenie narodowego ruchu "Solidarności". Wolisz prawdę od kłamstwa? Czujesz sie oszukany przez tandem Jaruzelski-Wałęsa? Pozostajesz lojalny wobec Sierpnia'80 i idei "Solidarności"? Koniecznie przeczytaj prawdziwą książkę zamiast oglądać fałszywy film!

Mieczysław A. Krąpiec: dominikanin, rektor KUL-u, wybitny filozof, długoletni tajny współpracownik SB o pseudonimie „Józef”; Janusz Krupski: historyk opozycjonista, czołowa postać niezależnego ruchu wydawniczego w PRL, Edward Kotowski: agent SB i wywiadu PRL, który twierdzi, że całe życie działał dla dobra Polski. Ich losy splatają się w opowieść o wolności i jej granicach, o wyborach, przed którymi stawali Polacy w latach PRL. Dariusz Rosiak rozmawia z byłymi i obecnymi pracownikami Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, absolwentami uczelni, opozycjonistami, duchownymi i działaczami komunistycznymi. Wśród nich są między innymi: Bogdan Borusewicz, Andrzej Gwiazda, Jerzy Kłoczowski, Joanna Krupska, Władysław Stróżewski, Andrzej Szostek, Elżbieta Wolicka-Wolszleger, Andrzej Werblan, Janusz Wrona. Wszystkich połączyli bohaterowie książki i jedno miejsce: Katolicki Uniwersytet Lubelski. Uczelnia, którą otwarto po okupacyjnej przerwie już jesienią 1944 roku z inspiracji władz radzieckich. Przez kilka dekad KUL był oazą wolności w komunistycznej Polsce, siedliskiem niezależnej myśli, schronieniem dla odrzuconych przez system. A równocześnie kuźnią kościelnych kadr kontrolowaną przez licznych agentów bezpieki.

Był czas, gdy media w Polsce nie były wolne; gdy niektórzy walczyli o ich niezależność i często płacili za to wysoką cenę… Wojna o eter to książka o fascynującym świecie elektronicznych mediów peerelowskich lat osiemdziesiątych XX w. Traktuje o okresie funkcjonowania „Solidarności”, gdy trwała - jak dzisiaj wiemy - z góry skazana na klęskę walka o ich uspołecznienie, o jak największą zmianę, otwarcie na społeczeństwo i jego problemy. W książce autorzy zderzają ze sobą dwa światy: władzy - uparcie i wszystkimi sposobami chcącej utrzymać status quo - i związku zawodowego, a właściwie ruchu społecznego, który ewoluował w stronę organizacji politycznej. Nieuchronnie obie strony zmierzały do konfrontacji, do której doszło w nocy z 12 na 13 grudnia 1981 r. Wojna o eter opisuje bezpardonową rozprawę władzy ze zbuntowanym środowiskiem dziennikarskim podczas weryfikacji, rolę komisarzy wojskowych w Komitecie ds. Radia i Telewizji oraz medialne gwiazdy stanu wojennego. Autorzy nie uciekają też od drażliwej zmiany w mediach elektronicznych, jaka dokonała się w roku 1989… (Rec. Wydawn.)

„Dziś po upływie przeszło pół wieku od tamtych wydarzeń, podziw i szacunek musi budzić postawa tych dowódców i żołnierzy AK, którzy mimo tak beznadziejnego położenia nie poddali się, nie uciekli ze swej ziemi na drugi kraniec Polski, nie wkupili się w łaski nowej władzy zdradą swych ideałów i swych towarzyszy broni, lecz raz jeszcze podnieśli się do walki. Już tylko w imię obrony własnej żołnierskiej godności” (Jerzy Ślaski). Opowieść o działającym na Lubelszczyźnie zgrupowaniu „Orlika”, które po zakończeniu działań wojennych podjęło zbrojną walkę przeciw sowietyzacji Polski. Epopeja oddziału „Orlika” pokazana została na szerszym tle działań zbrojnych toczonych po wojnie przez podziemie niepodległościowe. (Rec. Wydawn.)