Z prawdziwą przyjemnością i dumą przekazujemy w Państwa ręce pierwsze tak okazałe i bogate w treści wydawnictwo o historii, teraźniejszości i przyszłości Biesnej - najmniejszego sołectwa Gminy Łużna. Chcemy w ten sposób oddać cześć i ocalić od zapomnienia wszystie postacie i bohaterów przeszłości, którzy kształtowali obraz tej pięknej i urokliwej wsi. Dużą część opracowania poświęciliśmy współczesnej aktywności społecznej mieszkańców najmniejszego sołectwa naszej gminy. Państwa uwagę pragnę skierować przede wszystkim na losy tutejszej Ochotniczej Straży Pożarnej. Historia i teraźniejszość Strażaków z Biesnej pokazuje ich niezłomność i wiele starań o jak najlepszy poziom wyposażenia i wyszkolenia jednostki. (Fragment wstępu)

Jako przewodnik poprowadzę czytelnika w swej gawędzie po polach bitew i potyczek, których krwawą pozostałością są cmentarze wojenne. Proszę pamiętać, że nie jest to opracowanie naukowe, ale rodzaj przewodnika turystycznego. Naszą wędrówkę rozpoczniemy od lesistych ramion Magury Małastowskiej (813), poprzez Kornuty (677), po stoki Magury Wątkowskiej (840). Masywy te są odgrodzone głębokimi dolinami potoków Małastówki i Bartnianki. To tu najdalej na południe, w założonej linii przełamania, żołnierze austriackich pułków, pośród których było wielu Polaków, musieli pod ogniem broni maszynowej i strzeleckiej forsować wzgórza, a potem ostro pod górę atakować wręcz pozycje ukryte w głębokich lasach. Mieszkańcy wsi wspominali o tyralierach wynurzających się lasów i ginących w kłębach dymu i ognia... (Fragment wstępu)

Masz przd sobą publikację poświęconą Gminie Łużna. Prezentuje ona w krótkim zarysie: informacje dotyczące jej współczesnego kształtu, historii oraz brzebogatych tradycji ludowych w rzadko spotykanym wymiarze. W sposób jasny i przystępny chcieliśmy opowiedzieć o tej malowniczej gminie i zachęcić do jej głębszego poznania. Dlatego mam nadzieję, że niniejsza książka przyczyni się do promocji gminy, a przy okazji do przypomnienia najważniejszych wydarzeń z historii naszej "Małej ojczyzny". Być może dzięki tej publikacji zwrócą się w kierunku Gminy spojrzenia ludzi z zewnątrz, chętnych do podjęcia ciekawych inwestycji, do odwiedzenia tych bez wątpienia uroczych stron. Może także przyczyni się ona do utrwalenia wiedzy o rodzinnych okolicach wśród mieszkańców tej ziemi...(Wójt Gminy Łużna Kazimierz Krok)

"... Dlatego 100 rocznica bitwy pod Gorlicami wydaje się być odpowiednim momentem, aby na podstawie rozproszonych w wielu miejscach dokumentów i wspomnień oraz w oparciu o dostępne opracowania historyczne przypomnieć nie tyko szczegóły związane z walkami toczonymi na terenie dzisiejszej gminy Łużna, ale także - w miarę dostępnych źródeł - przybliżyć losy miejscowej ludności w czasie tych zmagań i po ich zakończeniu. W kolejnych rozdziałach książki dosyć często przytacza się fragmenty wspomnień, gdyż wzbogacają one lakoniczny styl rozkazów wojskowych i wywody historyków, które zazwyczaj są pisane trudnym językiem..." (Ze wstępu)

Książka nie jest rozprawą naukową, pełną dat i przypisów. Taka być może pojawi się w przyszłości. Teraz chcieliśmy po prostu poopowiadać o wsi, o ludziach, o szalowskiej codzienności na przestrzeni ostatnich 200 lat. Tak samo, jak opowiada się przy kominku lub dobrej kawie. Mam nadzieję, że starszym pomoże to przywołać wspomnienia, a młodszych zachęci do odkrywania historii miejsca, w którym przyszło im żyć. Warto inaczej spojrzeć na mijaną codziennie starą kapliczkę, zadumać się w cieniu wiekowego dworu, porozmawiać z najstarszymi mieszkańcami, dopóki jeszcze zdrowie i pamięć im służą. Po cichu liczę też, że po lekturze pojawi się uczucie małego....niedosytu. Będzie to bowiem najlepszy bodziec do dalszego działania. (Fragment wstępu)

Jest to fragment książki "Kapliczki, figury i krzyże przydrożne na terenie diecezji tarnowskiej" (tylko tekst) dotyczący kapliczek i krzyży przydrożnych znajdujących się w dekanacie gorlickim.

Oddajemy do rąk Czytelników kolejny numer czasopisma, które na trawałe wpisało się już w pejzaż Małopolski. Stanowi ono forum dla regionalistów, miłośników swoich małych ojczyzn, którzy poświęcają swój czas, energię i zdolności, aby im służyć. Znajdują tu wiernych czytelników i naśladowców. Wiele publikowanych tekstów dotyczy przeszłości. Wśród różnych dziedzin historii dzieje lokalne i regionalne znajdują bodaj najwięcej czytelników w gronie ludzi nie związanych zawodowo z nauką. Przez pryzmat dziejów poszczególnych ludzi, miejscowości, zabytków kultury materialnej i duchowej lepiej poznają także historię narodową i powszechną. (Frag. wstępu)

Pogórza to teren, przez który większość turystów przejeżdża obojętnie, zmierzając ku górom. Wydaje się nam, że są mniej ciekawe, płaskie i banalne. Szczególnie może to dziwić, gdy mowa o pogórzach Rożnowskim i Ciężkowickim. Sąsiadują one bowiem z Beskidem Niskim, któremu przynajmniej w niektórych fragmentach nie tak znowu bardzo ustępują pod względem „górskości" - różnic wysokości czy stromości stoków, a nad którym zdecydowanie górują, jeśli idzie o rozległość i bogactwo panoram. Pogórza mają turyście do zaoferowania nie tylko malownicze widoki oraz dobrze oznakowane szlaki turystyczne. Miłośnik zabytków znajdzie tutaj liczne drewniane kościoły, często należące do najstarszych w naszym kraju, ocalałe szlacheckie dwory i pałace oraz miasteczka, które zachowały historyczny kształt urbanistyczny i coś z klimatu dawnej Galicji. Poszukiwacz śladów historii znajdzie cmentarze żołnierskie z I wojny światowej, liczniejsze bodaj niż w sąsiednich górach, pamiątki po działaniach polskiego ruchu oporu z lat okupacji niemieckiej, pozostałości średniowiecznych zamków. Przyrodnik, zwłaszcza z zacięciem do geologii, zainteresuje się malowniczymi wychodniami skalnymi, czasem znanymi i popularnymi, jak Skamieniałe Miasto koło Ciężkowic czy Diable Skały, kiedy indziej ukrytymi w gąszczach leśnych i trudnymi do odszukania. Zwolennik bardziej biernego wypoczynku może plażować nad Jeziorem Rożnowskim, słuchać koncertów w dwóch ośrodkach związanych z dwoma wybitnymi kompozytorami: Krzysztofem Pendereckim w Lusławicach i Ignacym Paderewskim w Kąśnej albo kosztować wina z miejscowych winnic.

Napisałem tę książkę z wewnętrznej potrzeby przekazania wiedzy o rodzinie innym członkom rodu. Choć moje zainteresowania historią rodziny datuje się na okres młodzieńczy, to jednak dopiero z incjatywy cioci - Teresy Openkowskiej (z domu Szalewskiej) - postanowiłem pogłębić swoje poszukiwania, a ich wyniki przedstawić wszystkim zainteresowanym. Wiedza o korzeniach rodziny tworzy tożsamość człowieka i myślę, że jest to niebanalny skarb, który pozwala na przetrwanie wielu porażek i katastrof życiowych. (Fragment wstępu)