Kolejny tom Arabskiej sagi, przygód szalonych i nieprzewidywalnych kobiet z rodu Salimich oraz Goldmanów. Większa część arabskiej familii przeprowadza się z Rijadu do Izraela. Śledząc losy Nadii i Palestyńczyka Mabruka, oraz innych mieszkańców Tel Awiwu, poznajemy, co to strach i lęk, gdy kassamy lecą nad głowami, a Żelazna Kopuła nie wszystkie wychwytuje. Daria Salimi i ambasador Hamid Binladen otwierają pierwszą saudyjską placówkę w Tel Awiwie. Czy prowadząca prywatne śledztwo Dorota dowie się czegoś konkretnego o życiu robotników i azjatyckiej służby domowej w Katarze? Tłem powieści jest wielka światowa polityka. Jak odległa europejska batalia wpłynie na losy Saudyjczyków i powieściowych bohaterów? I czy saudyjski szpieg jest w stanie odmienić bieg okrutnej wojny Putina? Autorka jak zwykle ubiera prawdziwe wydarzenia w literacką fikcję. W powieści, tak jak w życiu, smutek przeplata się z radością, dramatyczne sytuacje okraszone są charakterystycznym dla autorki poczuciem humoru, a akcja ani na chwilę nie traci tempa. Arabska ofiara to już szesnasta część orientalnej sagi i jak wszystkie pozostałe można ją czytać niezależnie, gdyż stanowi zamkniętą całość.

To co w krajach Zachodu może nawet nie być przewinieniem, na Bliskim Wschodzie jest grzechem – przestępstwem, które można przypłacić głową. Zdradzenie kraju, rodu, religii czy tradycji bywa śmiertelnie groźne, o czym przekonuje się Warda Albasri, była kochanka męża Doroty, a obecnie jej lekarka i przyjaciółka. Czy flirtując z czyimś mężem, nie stajemy się zdrajczyniami kobiecego rodu, szczególnie gdy zdradzana żona jest śmiertelnie chora? Czy romansowanie w Arabii Saudyjskiej można uznać za sport ekstremalny, który grozi kalectwem lub utratą życia. Czy zbrodnia honorowa popełniana na muzułmańskich kobietach rzeczywiście jest honorowa? Wydaje się to absurdem. Akcja powieści toczy się w ortodoksyjnej Arabii Saudyjskiej, ogarniętym wojną domową i klęską humanitarną Jemenie, na terenie Izraela oraz Autonomii Palestyńskiej i w nieustannie bombardowanej Strefie Gazy. Jak ze śmiertelną chorobą radzi sobie Dorota? Zmieni się, czy nadal będzie przebojowa? A może to już jej koniec? Czy doktor Warda, która usiłowała odbić chorej na raka pacjentce męża, ma wyrzuty sumienia? Czy kobiety mają szansę pozostać przyjaciółkami? Czy Marysia Salimi będzie szczęśliwa ze swym nowym mężem, Izraelczykiem Jakubem Goldmanem? A może zatęskni do poprzedniego życia i pierwszej, wielkiej miłości, milionera Hamida Binladena, który obecnie jest mężem jej siostry Darii? Czy Daria Salimi nauczy się żyć w praworządnym świecie i odda serce Hamidowi? Czy ten związek ma szansę powodzenia? A może zechce zwrócić starszej siostrze jej zgubę? Co słychać u wkraczającej w dorosłość Nadii Binladen? Uda jej się zachować niewinność i uczciwość, czy zdradzi wpajane jej zasady i przekonania? Kobiety z rodu Goldmanów są równie nieprzewidywalne, co te z klanu Salimich, tak że Jente, Abigail i Dalia ciągle będą w centrum zawirowań i drastycznych zmian. Arabska zdrajczyni to kolejna część orientalnej sagi, lecz jak wszystkie pozostałe można ją czytać niezależnie, gdyż stanowi zamkniętą całość.

Gdy pisałem te wspomnienia Kongo nazywało się Zair (a w 1997 roku przywrócono krajowi dawną nazwę). Jak wiadomo, dyktatura Mobutu była „daleka od wzorów demokracji”. Ale olbrzymie złoża uranu, kobaltu, miedzi i diamentów nie służą czerwonemu. W jakimś tam maleńkim stopniu jest w tym i moja zasługa. Choćby całą moją działalność sprowadzić do kłucia szpilką. „Milion ukłuć szpilką i słonia zabije” - powiedział Mao. Niech więc każdy chwyta za szpilkę! W Jemenie obie walczące strony dogadały się. Opuszczając ten kraj, nie wiedzieliśmy, że rokowania były prowadzone już od miesięcy. Jemen pozostał republiką. Ale niekomunistyczną. Na początku 1970 ro­ku wydalono „doradców” sowieckich. Zamknięto so­wiecką bazę w Al-Hudejda. W lipcu tegoż roku Jemen Północny wznowił stosunki dyplomatyczne ze Stanami Zjednoczonymi i uzyskał od nich pomoc. 300 tysięcy uchodźców z Południowego, „ludowego” Jemenu na­płynęło jeszcze tego samego roku. W 1979 roku Południowy Jemen napadł na Północny, próbując go przyłączyć siłą (na wzór Korei, gdzie się to nie udało, czy też Wietnamu, gdzie, niestety, się powiodło). 300 milionów dolarów pomocy wojskowej od USA. Inwazja się załamała. Zamachy stanu. Kraj jest „daleki od wzorców demokracji”. Ale jest wolny. I ma przed sobą przyszłość. I w tym jest i moja maleńka zasługa. Rafał Gan-Ganowicz (Rec. Wydawn.)

Budzi się, kiedy noc pachnie krwią? Rok 2004. Detektyw John Corey i jego żona Kate? agentka FBI - przyłączają się do specjalnej grupy federalnej przerzuconej na teren Jemenu. Oficjalnie mają oni wyjaśnić wątki prowadzonego od ponad trzech lat dochodzenia w sprawie tragedii amerykańskiego okrętu wojenny Cole, który został zniszczony w wyniku samobójczego ataku bombowego przeprowadzonego przez zamachowców z Al.-Kaidy. Nieoficjalnym celem misji jest jednak zlikwidowanie człowieka, który był mózgiem całej akcji, znanego jako Pantera.

Kiedy w 2006 roku Jennifer Steil - przebojowa nowojorska dziennikarka, przyjmuje nietypową propozycję pracy w Sanie, nie przypuszcza, że właśnie rozpoczęła się największa przygoda jej życia. Szkolenie jemeńskich dziennikarzy, które ma trwać trzy tygodnie, okazuje się jedynie wstępem do jej rocznego pobytu w tym egzotycznym kraju. "Rok w Jemenie" to wciągająca, prawdziwa historia dziennikarki, która - wbrew typowym dla Jemenu patriarchalnym uwarunkowaniom kulturowym - przez kilkanaście miesięcy pełni obowiązki redaktor naczelnej gazety „Yemen Observer”. Świetnie napisana, porywająca lektura o współczesnym Jemenie i kulisach pracy dziennikarzy a także o kobiecej niezłomności charakteru i pasji.

Sokotra to największa spośród czterech wysp niewielkiego archipelagu, leżącego na Oceanie Indyjskim pomiędzy Afryką a Półwyspem Arabskim. Dzięki długotrwałej izolacji wytworzyła się tam unikalna roślinność. Dziś największym bogactwem wyspy jest jej wyjątkowa na skalę światową przyroda i pradawna kultura beduińska. W 2008 roku Sokotrę wpisano na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Badacze i ekolodzy uważają tę największą arabską wsypę za jedno z 10 najważniejszych miejsc dla zachowania bioróżnorodności Ziemi.

"Zostałyśmy wywiezione do Jemenu, sprzedane przez własnego ojca, brutalnie zmuszone do małżeństwa, gwałcone, poddane wszelkim aktom przemocy, upokarzane i więzione przez osiem lat…" Betty Mahmoody, autorka światowego bestsellera "Tylko razem z córką", przedstawia wstrząsającą autobiografię dwóch angielskich dziewczynek. 2000 tysiące funtów. To cena, za jaką Muthana Muhsen sprzedał swoje córki… Ojciec obiecał im rajskie wakacje. Dla piętnastoletniej Zany i czternastoletniej Nadii z Birmingham to miała być wspaniała egzotyczna przygoda. Stała się ośmioma latami piekła. Zamiast pięknych plaż - zapadła wioska w Jemenie, nędzna, brudna i zacofana, gdzie nikt nie mówi po angielsku, gdzie kobieta jest niczym. Tu Zana i Nadia usłyszą, że ojciec sprzedał je i wydał za mąż. Że nie wrócą do domu. I że są niewolnicami swoich mężów. Dwie brytyjskie nastolatki, odcięte od rodziny, bliskich, wszystkiego, co znały i kochały, zostały nagle uwięzione w obcym świecie, prymitywnym i wrogim, oddane w ręce obcych mężczyzn, gwałcone co noc, zmuszane do niewolniczej pracy. Były zaledwie dziećmi, przerażonymi i straszliwie samotnymi. A jednak Zanie udało się wyrwać z tego koszmaru. Wróciła do Anglii, by stamtąd walczyć o siostrę, o jej dzieci i o swojego synka. Ale jej tragedia miała ciąg dalszy… Po międzynarodowym sukcesie swojej autobiografii "Tylko razem z córką" Betty Mahmoody otrzymywała z całego świata relacje podobne do jej historii. Postanowiła przedstawić opowieść Zany jako jedną z najbardziej poruszających.

2000 funtów-to cena za jaką Muthana Muhsen sprzedał swoje corki...Ojciec obiecał im rajskie wakacje. Dla piętnastoletniej Zany i czternastoletniej Nadii z Birmingham to miała być wspaniała egzotyczna przygoda. Stała się ośmioma latami piekła...(Z okł.)