Tytuł tej książki mógłby właściwie brzmieć: „100 sposobów, jak pokochać życie”. Autor, który sam ma za sobą trzy próby samobójcze, próbuje w niej bowiem ukazać piękno, wyjątkowość i wartość ludzkiego życia. Nie robi tego jednak, posługując się wyświechtanymi sloganami czy szafując słowami pisanymi wielką literą. Zamiast tego przewrotnie, zabawnie i z dystansem do siebie opisuje własne traumatyczne doświadczenia i dzieli się spostrzeżeniami, które docenią przede wszystkim osoby zmagające się dzień po dniu ze swoimi małymi wielkimi dramatami, często niedostrzeganymi bądź ignorowanymi przez bliskich. (Rec. Wydawn.)

Co jest w życiu najważniejsze? O czym każdy powinien wiedzieć? Renomowany psycholog Jordan Peterson, mający w swoim dorobku naukowym publikacje, które wpłynęły na współczesne rozumienie osobowości, przez wielu uznawany jest za jednego z najważniejszych myślicieli naszych czasów. Jego wykłady obejmujące tematykę od mitologii i opowieści biblijnych, przez ewolucję, po relacje miłosne i wychowanie dzieci przyciągnęły dziesiątki milionów słuchaczy na całym świecie. W dobie galopujących zmian i polaryzującej polityki jego przekaz podkreślający wartość osobistej odpowiedzialności i tradycyjnych mądrości życiowych trafił społeczeństwo w czuły punkt. Na kartach tej książki przedstawia dwanaście doniosłych, praktycznych reguł, które mogą posłużyć za kompas moralny i pomóc nadać życiu sens. Oparta na doświadczeniach zawodowych oraz życiowych autora, a także mądrościach zawartych w najstarszych ludzkich mitach i opowieściach, książka 12 życiowych zasad oferuje antidotum na chaos w naszym życiu: wieczne prawdy ukazane w świetle naszych współczesnych problemów. (Re. Wydawn.)

Jeśli spodziewacie się kolejnej historyjki dla dzieci, napakowanej morałami i z banalnym happy endem - zapomnijcie o tym. Kolejna historia pomyślana przez Martę Guśniowską to zaskakująca i niebanalna opowieść. Nieco gapowata, ale serdeczna i uparta Gęś to postać rozpisana tak, że trudno jej nie polubić. Ma dziewczęcy urok, godny podziwu dystans do siebie, autoironię i otwartość wobec otoczenia. Największą jednak zaletą naszej Gęsi jest to, że - nietypowo dla swojego gatunku - niechętnie się szarogęsi. Ma natomiast zupełnie inny atrybut - olbrzymią, pierzastą, okrągłą i czarną… depresję. Historyjka, która z pozoru wydaje się być jedynie mądrą przypowieścią o ponadczasowych wartościach i sile przyjaźni, jest również elementarzem rozumienia prawd o świecie - rozciąga przed czytelnikami cały wachlarz postaw, filozofii i refleksji o tym, jak w tym świecie się odnaleźć. Marta Guśniowska, autorka, która sama stawia sobie literacką poprzeczkę coraz wyżej, w przypadku Gęsi przekroczyła ją kilkakrotnie. To, co w tym tekście należy docenić, to z całą pewnością jego wielowymiarowość, czyniąca „Gęś” nie wyłącznie książeczką dla dzieci. Dorośli przejrzą się w niej, jak w zwierciadle, przy okazji doceniając trafną ironią, dwuznaczność i językowe zacięcie, dzięki któremu słowa pod piórem Marty Guśniowskiej nabierają nowego znaczenia. Kolejną zaletą tej opowieści jest jej warstwa wizualna - wydawnictwo Tashka zadbało o przyjemną dla oka oprawę, wykonanie ilustracji powierzając Robertowi Romanowiczowi. Dzięki jego pracy „Gęś” jest tworem spójnym i konsekwentnym, bowiem jej graficzna strona jest dokładnie taka, jak sama historia - bardzo nieoczywista, a przez to wyjątkowa. Przeniknięta humorem i lekkością mówienia o trudnych sprawach „Gęś” to lektura obowiązkowa dla każdego, komu wydaje się, że w literaturze dla dzieci istnieją granice i bariery - nie tutaj. (Rec. Wydawn.)

Pięćdziesiąt wskazówek. Pięćdziesiąt lekcji, w których autorka przeplata własne przeżycia z doświadczeniami ludzi spotkanych na swojej krętej drodze; przywołuje ważne dla siebie postacie, znaczące książki i filmy, inspirujące modlitwy i wypisy z lektur; przypomina o sile psalmów i prostych sentencji. Felietony Reginy Brett docenili i pokochali czytelnicy na całym świecie. Przyklejano je na lodówkach, rozsyłano w e-mailach do bliskich. Tematy lekcji, których udzieliło autorce życie, cytowano na tysiącach blogów i przedrukowywano w gazetach. Książka, którą trzymasz w ręce, stanie się bliska każdemu, kto kiedykolwiek znalazł się na życiowym zakręcie oraz wszystkim szukającym inspiracji. Niech każda z pięćdziesięciu lekcji będzie manifestem - jak bohaterka jednego z esejów, pewna sportowa czapka z prostym hasłem: „Życie jest dobre”. Bo takie jest. Naprawdę.

Najnowsza książka Reginy Brett, autorki bestsellerów "Bóg nigdy nie mruga" i "Jesteś cudem". To książka dla tych, którzy przestali kochać to, co robią. I dla tych, którzy kochają swoją pracę, ale pragną odnaleźć głębszy sens także w innych sferach życia. Dla tych, którzy są bezrobotni, wykonują pracę poniżej swoich kwalifikacji albo czują się nieszczęśliwi w życiu zawodowym. Dla tych, którzy zeszli z obranej niegdyś drogi, chwilowo albo bezpowrotnie. Dla tych, którzy dopiero rozpoczynają karierę zawodową i chcą się dowiedzieć, jak zapisać tę czystą kartę. Dla tych, którzy przeszli na emeryturę albo nie mogą już dłużej pracować, a pragną wieść pełniejsze życie. Dla tych, którzy kochają swoją pracę tak bardzo, że chcą zainspirować innych i pomóc im odnaleźć życiową pasję. Dla tych, którzy – jak ja – czuli się kiedyś zagubieni w życiu i kluczyli krętą ścieżką, dopóki ta nie zaprowadziła ich w idealne miejsce. Wierzę, że każdy z nas ma takie miejsce. Musimy je tylko odszukać. Albo odprężyć się i pozwolić, żeby to ono odszukało nas. (Regina Brett) (Z okł.)

Hanna w nocy odbiera telefon z nieznanego numeru. Niewyraźny głos w słuchawce budzi wspomnienia z przeszłości, od niemal dwudziestu lat nieobecne w jej życiu. Kobieta usiłuje zapomnieć o incydencie i powrócić do codzienności. Niedawno kupiła dom w Lanckoronie, do tego jest szczęśliwie zakochana. Wszystko w jej życiu układa się doskonale. Jednak od tamtej nocy nie potrafi przestać myśleć… Ewa czuje, że traci grunt pod nogami. Mąż zostawia ją dla młodszej, co jednak nie porusza jej tak mocno jak świadomość, że mogła zrobić to pierwsza. Dociera do niej, że zdradziła samą siebie, a to, kim się stała, kompletnie jej nie odpowiada. Pustki w jej sercu nie są w stanie zapełnić ani scena teatru, na której występuje, ani ukochana córka. Pewnej nocy, topiąc smutki w winie, odszukuje numer Hanny… Co łączyło dawne przyjaciółki? Co je podzieliło? Jak wiele dla siebie znaczyły? Czy błędy można naprawić, a relacje odbudować? Czy ścieżki kobiet splotą się po latach ponownie? Daleko od siebie to refleksyjna i prawdziwa opowieść o skomplikowanych kobiecych losach, ale przede wszystkim o poszukiwaniu siebie.

Dopiero, kiedy miłość umiera, odkrywamy, że te wszystkie sprawy, które ją niszczyły, były bez porównania mniej ważne, niż ona sama. Że nie ma takiej różnicy charakterów, podglądów, zachowań, które usprawiedliwiałyby wystawianie miłości na niebezpieczeństwo. Dlaczego w takim razie warto żyć - nawet, gdy miłość wygasła?

Od wielu lat pielęgnuję w sobie świadomość, że wszystko, co mnie w życiu spotyka, jest darem. Zarówno rzeczy dobre, jak i trudne mają wielką wartość i ukryty sens. Za każdą ciemnością ukrywa się mnóstwo światła - wiem, że to ja muszę je odkryć, a moje nastawienie jest ważnym elementem oczyszczenia i uzdrowienia. Taka postawa otwiera na cenne dary, które procentują przez kolejne lata. Kiedy narzekasz, nie słyszysz. Kiedy Twój umysł jest spokojny, odbiera ważne przesłania i wskazówki. Niektórzy za wszelką cenę pragną zatrzymać czas i pozostać w przeszłości. Jednak każdemu z nas przeznaczona jest przemiana, przebudzenie, rozwój i doświadczenie dobrostanu - który nie jest jedynie stanem posiadania, ale wyznacznikiem tego, jak dobrze czujesz się w swoim życiu, w swojej pracy, w swojej skórze... Tego uczucia nie da się kupić za żadne pieniądze, to efekt codziennych wyborów. Dobrostan to poczucie wolności, a prawdziwa wolność to wolność od potrzeby robienia wrażenia na innych ludziach. To wewnętrzny spokój, spójność, harmonia, czas spędzony z bliskimi, kontakt z naturą. Pragnę, aby ta książka wniosła do Twojego życia nową świadomość tego, co jest naprawdę ważne. By dała Ci wiedzę, praktyczne wskazówki i motywację. By stała się talizmanem, który przyciągnie do Twojego życia mnóstwo pomyślności i obfitości wszelkiego dobra. Wyruszmy razem w kolejną podróż ku ważnej, niezwykłej i pięknej przemianie. (Rec. Wydawn.)

Jak żyć po katastrofie, która odebrała wszystko? Pewnego ranka dwunastoletni Edward Adler, jego ukochany starszy brat, rodzice i 183 innych pasażerów wsiada do samolotu do Los Angeles. Wśród nich jest geniusz z Wall Street, młoda kobieta próbująca się pogodzić z nieoczekiwaną ciążą, ranny weteran powracający z Afganistanu i kobieta uciekająca przed nadmiernie kontrolującym ją mężem. W połowie drogi samolot się rozbija. Tylko Edward przeżywa katastrofę. Jego historia przykuwa uwagę mediów i społeczeństwa, ale on sam nie może sobie znaleźć miejsca w świecie bez rodziny. Ma wrażenie, że jakaś jego cząstka na zawsze została ponad chmurami, z najbliższymi i pozostałymi pasażerami. Pewnego dnia jednak dokonuje niespodziewanego odkrycia, które pomoże mu odpowiedzieć na najważniejsze pytania: skąd czerpać siłę, by każdego dnia wstać z łóżka, kiedy straciło się dosłownie wszystko? Jak znowu poczuć się bezpiecznie? Czy życie po katastrofie może odzyskać sens? (Rec. Wydawn.)

Brawurowa. Wywrotowa. Autoironiczna. Hanna M. to pisarka w tak zwanym dojrzałym wieku, aktywistka-pesymistka, która niejedno w życiu przeszła. Ma za sobą trudną młodość, nieudane związki, rodzinne rewolucje. Teraz los wystawia jej rachunki za podjęte decyzje, ale też daje nowe nadzieje na starą miłość. Tymczasem z offu słychać tykanie zegara, biologicznego. Żeby się ratować, Hanka rzuca się w wir opowieści. Bo życie nie daje się zrozumieć, jeśli się go nie opowie. Im bliżej końca, tym jest to ważniejsze; kto by chciał rozstawać się ze sobą, niczego o sobie nie wiedząc! Hanka musi zatem wymyślić siebie na nowo i stanąć do finału życia. W drugiej jego połowie próbuje zagadać przemijanie, odwlec napisy końcowe, przechytrzyć śmierć czyhającą za rogiem następnej kartki. Jej intymny dziennik to notatki maratończyka. Ale przecież nie o dotarcie do mety tu chodzi, lecz o to, by wciąż być w trasie, nawet jeśli pełna jest meandrów i ostrych wiraży. Najnowsza – wyczekiwana od lat! – powieść Anny Janko to wielki powrót Hanki – ukochanej przez czytelników bohaterki Dziewczyny z zapałkami i Pasji według św. Hanki. Finalistka to proza nietuzinkowa, wybitna, potrzebna. To książka, do której powinno się wielokrotnie wracać. Opowieść, która się nigdy nie zestarzeje.

Jak pomagać człowiekowi, który utracił sens życia? Moja odpowiedz na to pytanie będzie odpowiedzią psychoterapeuty. Mogą być bowiem różne odpowiedzi zależne od roli, jaką pełnimy wobec drugiego człowieka, który zwraca się do nas w potrzebie. Inna będzie odpowiedź filozofa, inna pedagoga, jeszcze inna duszpasterza. Mam nadzieję, że podzielenie się doświadczeniem wynikającym z mojej roli będzie przydatne równię dla duspasterzy. Psychoterapeuta przede wszystkim styka się z subiektywnym poczuciem utraty sensu życia. To poczucie jest na ogół silnie naładowane emocjonalnie. Terapeuta ma przede wszystkim kontakt z emocjonalnym wyrazem sytuacji człowieka. Najogólniej rzecz biorąc przyczyny takiego stanu emocjonalnego pacjenta mogą być następujące: choroba psychiczna, zaburzenia nerwicowe, stan po stracie, utracie, którą pacjent odbiera jaką ważną dla niego, reakcja na nieprawidłową sytuację życiową lub filozofią życiowa akcentującą bezsens życia... (Fragment tekstu)

Życie to coś więcej. Więcej niż rola do odegrania. Niż religia i konwenanse. Więcej niż mąż i dziecko. Pieniądze i sława. Trzy kobiety. Gwiazda filmowa, mistyczka, arystokratka zafascynowana psychoanalizą. Na pozór dzieli je wszystko. Łączy obsesyjna myśl, że muszą porzucić swoje dotychczasowe życie i odnaleźć to, co naprawdę ważne. Eric-Emmanuel Schmitt, zdobywca nagrody literackiej Goncourtów 2010, zabiera czytelników w niezwykłą podróż przez czas i historię, by przedstawić losy fascynujących kobiet. W swej najnowszej powieści z wrażliwością filozofa i pasją wytrawnego detektywa zgłębia tajemnice kobiecej duszy. W tym lustrze może się przejrzeć każda z nas.

Alicję zaczynają dręczyć ataki paniki. Wkrótce lęk całkowicie opanowuje jej życie. Nie rozumie, co się z nią dzieje; ma niepijącego męża, wystarczająco dobrą pracę i wspierającą rodzinę. Skąd zatem biorą się te stany? Alicja ukrywa swój koszmar, próbując żyć „normalnie”, w końcu jednak traci grunt pod nogami, a kto nie ma kontroli nad życiem, ten przestaje widzieć w nim sens. Szukając przyczyn zaburzeń, Alicja zaczyna dostrzegać to, co wcześniej umykało niezauważone. Alicja ma napady paniki. Skondensowanego lęku uderzającego znikąd, w różnych okolicznościach, tak potężnego, że człowiek wymiotuje, dostaje biegunki, nawiedzają go na przemian fale gorąca i przeraźliwego zimna. Reszta czasu upływa na lęku przed następnym atakiem, więc skutek jest taki, że człowiek boi się bez przerwy. Własna psychika może być izbą tortur w wewnętrznym więzieniu. W tej opowieści lękowcy odnajdą siebie, a ci, którzy miewają lęki w zwykłym człowieczym rozmiarze, poczują ulgę, że to nie na nich padło. (Rec. Wydawn.)

Zadziwiające spojrzenie na życie i wszechświat – jak fizyka kwantowa wpływa na naszą codzienność? Doktor Amit Goswami udowadnia, że fizyka kwantowa jest kluczem do zrozumienia największych tajemnic świata, i pokazuje, jak wykorzystać jej założenia w codziennym życiu. Wiedza zawarta w tej książce pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na takie sprawy jak życie, śmierć czy znaczenie intuicji, świadomości i snów. Autor w przystępny i zrozumiały sposób przybliża temat fizyki kwantowej wszystkim tym, którzy chcieliby zrozumieć nasz związek z wszechświatem. Według niego jest ona nie tylko przyszłością, ale także kluczem do zrozumienia ludzkiej świadomości i tajemnicy życia. (Rec. Wydawn.)

W ciągu czasu spędzonego na ziemi, który nazywamy życiem, wszyscy mamy do odrobienia pewne lekcje. Staje się to szczególnie widoczne wówczas, gdy pracujemy z umierającymi. To oni uczą się i nas bardzo wielu rzeczy - jak właściwie przeżyć życie, jak pozbywać się tego, co w nas złe, a odszukać to, co najlepsze w nas samych i innych. Wszystko sprowadza się do pytania: "Czy starczyło mi czasu, aby żyć właściwie?" Nauki z tej książki - owoc ścisłej współpracy autorów, których opisane doświadczenia pochodzą z ich wykładów, warsztatów oraz rozmów z pacjentami i członkami ich rodzin - są po to, byśmy potrafili docenić wagę życia. (Rec. Wydawn.)

Życie potrafi nieźle dać w kość: zdradził cię ukochany, straciłaś kogoś bliskiego, ledwo wiążesz koniec z końcem. Ale bywa też wspaniałe: dostałaś wymarzoną pracę, zakochałaś się, spełniło się twoje marzenie. Codziennie doświadczamy życia w całej jego złożoności i zdarza się, że zwyczajnie potrzebujemy rady albo wsparcia. Dla tysięcy ludzi wsparciem okazała się Cheryl Strayed, autorka bestsellerowej Dzikiej drogi. Przez wiele lat anonimowo prowadziła internetowy dział z poradami, który stał się prawdziwym fenomenem. Ludzie pisali do niej, bo czuli, że ta nieznajoma naprawdę ich rozumie i odpowiada na każde pytanie z wielką empatią i mądrością. Rzeczywiście, Cheryl poznała wszystkie smaki życia. By pokonać własne demony, wyruszyła w samotny marsz wzdłuż wybrzeża Ameryki. Teraz dzieli się swoim doświadczeniem z nami. Rzadko zdarza się lektura tak nam bliska. Dotykająca najbardziej ukrytych miejsc w sercu, przynosząca otuchę i ładująca energią. (Rec. Wydawn.)

Zbiorowe, pięknie ilustrowane wydanie trzech bestsellerowych powieści Erica-Emmanuela Schmitta - Oskar i pani Róża, Pan Ibrahim i kwiaty Koranu oraz Dziecko Noego. W swych książkach Schmitt pokazuje, że wymiar duchowy, niezależnie od tego, jaką religię wyznajemy, stanowi istotną część naszego życia i uczy czytelników otwartości wobec niego. Te opowieści mówią o nadziei, miłości, śmierci, tolerancji, pokonywaniu własnych lęków i poszukiwaniu tożsamości. W sposób zabawny i wzruszający opisują relacje między dziećmi a dorosłymi, dzięki którym każda ze stron zyskuje coś bardzo ważnego.

Pan Pliszka, główny bohater noweli Pewnego dnia, jest mieszkańcem miasta początku XX wieku – miasta nowoczesnego, fabrycznego, rozwijającego się prężnie. Fabryka, w której pracuje, wydaje się sterować całokształtem jego życia. Pewnego dnia odkrywa świat, o którym dawno zapomniał... Nowela Władysława Reymonta Pewnego dnia obrazuje problem, przed którym stanęli ludzie przełomu XIX i XX wieku. Ciągły rozwój i postęp cywilizacyjny przewartościowały życie, skierowały ku miastu, fabryce i pędowi codzienności. Reymont chciał pokazać moment zatrzymania się, refleksji nad tym, czy rzeczywiście ten nowy świat jest aż tak wspaniały, jak ten, który powoli pustoszeje. Władysław Stanisław Reymont to jeden z najważniejszych pisarzy młodopolskich, przedstawiciel realizmu i naturalizmu, prozaik, nowelista. W 1924 roku został nagrodzony literacką Nagrodą Nobla za powieść Chłopi.

Annie Dillard spędza rok w uroczym zakątku Appalachów, zwanym Tinker Creek. W okolicach jej domku przyroda tętni życiem: niesamowita ilość gatunków zwierząt, owadów i roślin, fascynujące, urokliwe zakątki, które autorka odkrywa w swych prawie codziennych pielgrzymkach po okolicy, zmieniające się pory roku, a wraz z nimi zataczający mitologiczne koło rytm natury, tajemnice narodzin i śmierci, fenomeny przyrodniczych zjawisk – wszystko to inspiruje Dillard nie tylko do uważnej obserwacji otaczającego ją prywatnego kawałka świata, nie tylko do zauważania i dzielenia się z czytelnikami rzeczami niezauważalnymi przez większość z nas, ale – przede wszystkim – do dzielenia się z odbiorcami mądrymi, pięknymi, nieraz głębokimi, niezwykle inspirującymi przemyśleniami na temat sensu istnienia, naszego miejsca na świecie, porządku wszechświata, niezgłębionych tajemnic i wyroków natury, czasu i związanego z nim przemijania… "Pielgrzym nad Tinker Creek" to napisana pięknym językiem opowieść-medytacja, gawęda o sprawach nieprzemijalnych i najważniejszych. Kojąca lektura dla czytelnika szukającego w literaturze ucieczki od codzienności i pozytywnej inspiracji.