Dziwne jest serce kobiece... Wspomnienia galicyjskie to lektura dla czytelnika, który skądinąd znając dzieje polityczne Polski, odnajdzie tu zapis emocji, marzeń, nadziei, radości i smutków dziesiątków barwnych postaci z krwi i kości, których wielowątkowe losy wpisane są w kontekst ledwo co zarysowanych wydarzeń wielkiej historii. Autorka tego pamiętnika to postać niezwykła, wyrastająca nie tylko ponad miarę swoich czasów. Tuż po maturze, w wieku osiemnastu lat wychodzi za mąż za Jana Skąpskiego i przez siedemnaście lat (od 1903 do 1920) dzierżawią z mężem dworskie majątki na Sądecczyźnie. Jeszcze młódka, a szybko przeobraża się w światłą, nowoczesną gospodynię, dzięki czemu dzierżawione majątki zaczynają kwitnąć. Studiuje podręczniki zarówno dotyczące wychowania dzieci, jak i wszelkich upraw, także hodowli zwierząt gospodarskich. Obarczona siedmiorgiem potomstwa, znajduje czas na systematyczne czytanie, interesuje się nawet psychologią i filozofią (Freud, Platon). Zbiera pieśni ludowe, zajmuje się działalnością społeczną (m.in. zakłada Szkołę Gospodyń Wiejskich). A przy tym jest utalentowaną pianistką, występuje nawet z publicznymi recitalami. Wiodą z mężem niby prowincjonalne życie, lecz przegląda się w nim niemal cała epoka. Nie brak w jej życiu i zdarzeń tragicznych. Z godnością jednak znosi śmierć dwojga dzieci, jak i lata wojny, która na terenie Sądecczyzny przebiegała wyjątkowo okrutnie. Pisze o tym wszystkim w sposób rzeczowy, konkretny, niekiedy drobiazgowy, wciągając nas w swój świat, że mamy wrażenie, jakbyśmy w tamtych czasach żyli. (Wiesław Myśliwski) (Rec. Wydawn.)

Profesor Feliks Kiryk, znany mediewista, historyk miast, wydawca źródeł, a także inicjator, redaktor i współautor monografii ponad czterdziestu miast Małopolski i innych ziem Królestwa Polskiego, obchodził w ubiegłym roku osiemdziesiątą rocznice urodzin i ponad pięćdziesiąt lat pracy naukowej. Jest to szczególna okazja, by niniejszy tom rocznika dedykować Profesorowi. Jego droga naukowa i organizacyjna była wiele razy szczegółowo przedstawiona drukiem, także w "Małopolsce"...(Fragment wstępu)

Ziemia gorlicka jest krainą, która od najdawniejszych czasów (3500 p.n.e.) zamieszkiwały najrozmaitsze ludy i na którą w czasach historycznych wywierały swoje wpływy liczne kultury, które spotkały się tu od zarania dziejów na ogół na drodze pokojowej. Odnosi się to głównie do okresu osadnictwa z XV wieku, kiedy to polscy mieszkańcy i wołoscy przybysze rozpoczęli zgodne współżycie, czyniąc z tego zakątka ziemi bieckiej swoją Małą Ojczyznę, jak i do osadnictwa Żydów w regionie gorlickim w XVIII wieku. Od tego czasu przez prawie dwa wieki kościół, cerkiew i bożnica stały się nieodłączną cechą krajobrazu ziemi gorlickiej, a stosunki międzyludzkie przekraczały granice narodowe i wyznaniowe. Pisząc "Dzieje ziemi gorlickiej", opierałem się głównie na materiałach archiwalnych, wspomnieniach, prasie minionych czasów, jak i na opracowaniach powstałych w ostatnich latach, dających, jak można sądzić, gwarancję poprawności i ścisłości historycznej. Z Dziejów ziemi gorlickiej wyłączyłem szczegółowe opisywania historii Gorlic, gdyż uczyniłem to w książce "Gorlice - dzieje miasta". Do historii miasta sięgam tylko w przypadku, gdy wymaga tego narracja i zrozumienie faktów historycznych zachądzących w naszym regionie. Uzupełnieniem książki jest materiał ilustracyjny w całości dotyczący opisywanych wydarzeń. (Fragment wstępu)