Diariusz dni grozy w Gorlicach – pozycja, dzięki której czytelnik "uczestniczy" dzień po dniu w tragicznych wydarzeniach życia publicznego rejonu Gorlic w okresie od 15 listopada 1914 r. do 2 maja 1915 r. Autor zebrał wspomnienia ludzi, którzy byli naocznymi świadkami ówczesnych wypadków (Jan Benisz, Jan Budacki, Stanisław Feliks Grąglowski, Władysław Kijowski, Jan Sikorski, ks. Bronisław Świeykowski). Dzięki jego dociekliwości otrzymujemy dostęp do unikalnych relacji, niejednokrotnie zachowanych jedynie w rękopisach czy odpisach maszynowych. Całość stanowi solidne źródło historyczne, wzbogacone licznymi fotografiami. Ze Wstępu: ...Jedyny w swym rodzaju diariusz zawiera prawdziwe, bez przejaskrawień, niekiedy być może nawet drastyczne opisy nie tylko wydarzeń historycznych, ale również osobistych przeżyć kronikarzy i ich bliskich, rejestruje marzenia, stosunek do zdarzeń, a nawet plotki krążące po mieście. Polecam Gorliczanom, a przede wszystkim osobom żywo zainteresowanym historią pierwszej wojny światowej w regionie gorlickim.

Życie Sycylijczyka Marca de’Angela runęło dwa razy. Podczas trzęsienia ziemi w Mesynie oraz rejsu Titanikiem. Do Nowego Jorku dociera jako sierota. Doktor Charles Roy, pracujący na wyspie Elias, nie ma serca, aby odstawić Marca do sierocińca. Zabiera go ze sobą. W domu lekarza Marco poznaje Lee – jego córkę. Z czasem to, co zaczęło się jako przyjaźń, zmienia się w głębsze uczucie. To już nie sympatia. To miłość, która zmusza do trudnych wyborów. Marcowi najwłaściwsza wydaje się ucieczka. Ramiona Lee zamienia na ciemną czeluść wojny. Dziewczyna jednak nie zamierza się poddać. Wyrusza za de’Angelem do Europy. W samo serce walk i cierpienia. I chociaż wojna wreszcie dobiega kresu, podróż Lee i Marca jeszcze długo się nie skończy. Czy dadzą szansę sobie i swoim uczuciom? Czy wygra miłość, a może zwyciężą nieporozumienie i urażona duma? Czeka ich długa droga do domu… (Rec. Wydawn.)

Wielka Wojna nareszcie się skończyła. Ernst i ci, którzy razem z nim przetrwali wojenną zawieruchę, zastanawiają się, co ich czeka. Miasto, które opuścili jako pełni zapału młodzieńcy, wydaje się chłodniejsze, ich domy mniejsze, a powody, dla których ich kamraci musieli umrzeć, z dnia na dzień coraz mniej zasadne. Powrót jest trudniejszy, niż mogli to sobie wyobrazić. Brak im jedzenia, wokół nich zamieszki, a ich serca złamane – Ernst przeżywa kryzys, wychodzi z niego jednak wewnętrznie bogatszy.

Kobieca historia walki o wolność i miejsce w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Kończy się I wojna światowa. W Zasławowie, majątku należącym do rodziny Kalinowskich, dorastają bliźniaczki Sabina i Maria. Dziewczęta przygotowują się do ostatniego roku nauki we lwowskim gimnazjum i cieszą letnią swobodą. Sielanka się kończy, gdy starszy o 12 lat brat podejmuje decyzje mające zaważyć na ich życiu. Marię chce wydać za mąż za obcego, ale bogatego mężczyznę, a Sabinę umieścić w klasztorze. Siostry domyślają się, że plany brata mają uratować Kalinowskich przed bankructwem i są związane z ponurą przepowiednią dotyczącą kurhanów znajdujących się niedaleko dworu. Zbuntowana Sabina nie zamierza wkładać habitu i bierze sprawy w swoje ręce. Z pomocą siostry próbuje rozwikłać rodzinną tajemnicę i zadbać o przyszłość bliskich. Tymczasem jesienią wybuchają walki o Lwów, w których bliźniaczki aktywnie uczestniczą. Sabina rozważa wstąpienie do Ochotniczej Legii Kobiet. W trakcie działań wojennych spotyka tajemniczego mężczyznę… Jak potoczą się losy bliźniaczek? Czy upiorna przepowiednia kolejny raz się spełni?

Burzliwy przełom na tle prywatnego życia trochę rozpuszczonej jedynaczki z dobrego domu, a trochę „pięknego przykładu kobiety polskiej”. W dziennikach Janiny z Fuldów Konarskiej w realia salonu i dworu wkrada się świat zewnętrzny: rewolucja 1905 roku, wybuch wojny, przetaczanie się przez ziemie polskie kolejnych frontów, formowanie się niepodległości. Notowane na bieżąco wrażenia Autorki pozwalają poczuć codzienność tej niezwykłej epoki, a także poznać z bliska ją samą - rezolutną komentatorkę rozgrywających się na jej oczach wydarzeń. 31 grudnia 1900, poniedziałek. Dziś koniec roku i wieku XIX zarazem, chwila ważna i uroczysta, obchodzi ją cały świat chrześcijański modlitwami i rozmyślaniami, w katolickich kościołach specjalne nabożeństwa są odprawiane. […] Jak to dziwnie pomyśleć, że w nowym wieku będziemy żyli! Ciekawa rzecz, co nowego ludzie w nim wymyślą i jakie zmiany zajdą w świecie… 17 maja 1905, środa. W Warszawie strzelali i zabijali się na Pierwszego Maja. Tu jest niby spokój, ale pozorny tylko. Mam wrażenie, że lada iskra płomień wznieci. […] A my… bawimy się, jeździmy po świecie, tenisujemy, mamy herbatki. 31 grudnia 1918, wtorek. Coraz większy u nas zamęt: tu i tam objawy niedwuznaczne boIszewizmu, tu i tam gwałty, kradzieże. W Lubelskiem „czarne” strajki i wywłaszczenia niektórych obywateli. I u nas coraz więcej chłopi rozpolitykowani i głośno się mówi, czy lepiej z dworem, czy bez dworu. (Rec. Wydawn.)

Historia opisywanych wydarzeń w Dzienniku rozgrywa się w majątku Ostaszewskich w Klimkówce niedaleko Rymanowa. Autorka Aniela Ostaszewska - jako osoba zmagająca się z wieloma przeciwnościami losu - nadaje zapiskom bardzo osobisty charakter. Silne emocje wywołane wojną i zbliżaniem się wojska rosyjskiego były pobudką do czynienia zapisów. Powstał z nich doskonały obraz historii małej zbiorowości. Ponadto treść Dziennika rysuje portret Anieli Ostaszewskiei, którą postrzegamy jako osobę bardzo pobożną, wrażliwą, posiadającą zmysł obserwowania rzeczy istotnych oraz wielce zatroskaną o swoją rodzinę, a zwłaszcza o chorego męża. Od samego początku zbliżającej się zawieruchy wojennej autorka wspomnień mocno wierzy w opiekę Matki Bożej Nieustającej Pomocy i właściwie do samego końca nie traci nadziei, mimo wielu doznanych przykrości. ... Dobrze, że na wojnie nie dużo się myśli o dalekiej przyszłości, tylko się żyje z dnia na dzień, i obmyśliwa się obronę chwilową. A często powraca ta myśl, że człowiek łudzi się nadzieją, że (...) wszystko kiedyś wróci do dawnego stanu, że się kiedyś może jeszcze ujrzy krewnych i znajomych. Rano się budząc, najważniejszą rzeczą jest, czy słychać strzały i jak dalekie, po strzałach kombinujemy jaka sytuacja. Pragnie się, by strzały się przybliżały, a z drugiej strony jest obawa, by bitwa tu nie przyszla... Zdrowa religijność, wyniesiona zapewne z klasztoru Sióstr Niepokalanek w Jarosławiu i Sióstr Urszulanek w Krakowie, daje jej siłę i odwagę do podejmowania nieraz trudnych decyzji. Widzimy to zwłaszcza przy niełatwym wyborze związanym z możliwością wyjechania z dziećmi w bezpieczne miejsce na Węgry, lub pozostania przy swoim chorym mężu. Mimo jego nalegań i nakłaniania do opuszczenia niebezpiecznego terenu, Ostaszewska postanawia jednak zostać w rodzinnym domu. Decyzja o pozostaniu w domu wymusza pewne zachowania (widać je już na początku października), w celu należytego przygotowania się na najgorsze, a więc na przyjazd kozaków. (Rec. Wydawn.)

Wolność to najsłodsza melodia, która gra w naszej duszy! Zakładnicy wolności to pełna wzruszeń, lęków i dramatów saga rodzinna osadzona w polskich realiach sięgających końca XIX wieku. Flora i Konstanty Zabierzyńscy urodzili się w zaborze pruskim i tu zastała ich I wojna światowa. Nigdy nie było im dane doświadczyć, czym jest wolność i niepodległość. Podczas gdy w Stanach Zjednoczonych rodziła się epoka jazzu, na drugim krańcu globu Zabierzyńscy w szeregach powstańców wielkopolskich walczyli o ojczyznę, jednocześnie usiłując wpasować się w zmieniający się w zawrotnym tempie świat. W nową, wygodniejszą modę, która kobiety nareszcie wyzwoliła z gorsetów. Śmiało sięgali po prezerwatywy, które pozwoliły oddzielić prokreację od seksu. Bliskie im były prawo wyborcze dla kobiet, elektryfikacja wsi… A wszystko to wśród pierwszych bicykli, mody na archeologię i seansów spirytystycznych, fascynacji hipnozą i poradami lekarskimi z piekła rodem, pierwszych zdjęć, również „post mortem”, fabryk nowinek technicznych oraz dziesiątkujących społeczeństwo epidemii gruźlicy i grypy hiszpanki. W ich pełnym miłości domu pojawiają się cztery córki, które w miarę dorastania sprawiają coraz więcej kłopotów. Czy uda im się przetrwać dziejową zawieruchę i poczują prawdziwy smak wolności? Książka wzbogacona o autentyczny, po raz pierwszy opublikowany dziennik powstańca wielkopolskiego! (Rec. Wydawn.)

Co zrobi matka dla ratowania dzieci? Oleńka, teraz już Franka Wyrobek, dla ratowania dzieci poświęca wszystko, co dla niej najważniejsze - przeszłość, to, kim jest, a także kobiecą godność. Panna z dwojgiem maleńkich dzieci, pozbawiona dachu nad głową, pracy i środków do życia, poszukiwana przez żandarmów, bierze ślub z człowiekiem z obcego jej świata, kowalem Ignacym. Franka przenosi się do mężowskiej chaty w Mickunach. Jedynie dzięki ciężkiej pracy udaje jej się nie myśleć o nocach z mężczyzną, którego nie kocha. Ignacy rządzi w domu twardą ręką, tylko troska o dzieci i skrywane na dnie serca wspomnienie utraconego Joachima pozwalają dawnej hrabiance Ostojańskiej wytrwać pod cudzym dachem. Tymczasem wielka wojna rzuca ich za Wołyń, gdzie do głosu dochodzą ukraińscy nacjonaliści. W świecie ogarniętym nienawiścią młoda kobieta robi wszystko, by ocalić dzieci, resztki człowieczeństwa i miłość. Przewrotny los szykuje jej jednak niespodziankę. (Rec. Wydawn.)

Co zrobi matka dla ratowania dzieci? Oleńka, teraz już Franka Wyrobek, dla ratowania dzieci poświęca wszystko, co dla niej najważniejsze - przeszłość, to, kim jest, a także kobiecą godność. Panna z dwojgiem maleńkich dzieci, pozbawiona dachu nad głową, pracy i środków do życia, poszukiwana przez żandarmów, bierze ślub z człowiekiem z obcego jej świata, kowalem Ignacym. Franka przenosi się do mężowskiej chaty w Mickunach. Jedynie dzięki ciężkiej pracy udaje jej się nie myśleć o nocach z mężczyzną, którego nie kocha. Ignacy rządzi w domu twardą ręką, tylko troska o dzieci i skrywane na dnie serca wspomnienie utraconego Joachima pozwalają dawnej hrabiance Ostojańskiej wytrwać pod cudzym dachem. Tymczasem wielka wojna rzuca ich za Wołyń, gdzie do głosu dochodzą ukraińscy nacjonaliści. W świecie ogarniętym nienawiścią młoda kobieta robi wszystko, by ocalić dzieci, resztki człowieczeństwa i miłość. Przewrotny los szykuje jej jednak niespodziankę. (Rec. Wydawn.)

Zapiski korespondenta wojennego to wspomnienia Molnara z I wojny światowej. Wspomnienia te to nie dziennik, nie historia wojny, ale pamiątka rocznej męki korespondenta wojennego. Podróże, doświadczenia, korespondencje, migawki, zasłyszane historyjki, rozmowy z wodzami i szeregowcami, świadectwa uczestników zupełnie błahych jak i ważnych wydarzeń. Zdanie pisane w pośpiechu przez człowieka, któy znalazł się na froncie...

Galicyjski Eksodus" przedstawia zapominane doświadczenie uchodźstwa lat I wojny światowej. Autor dotarł do źródeł austriackich, czeskich, węgierskich, słoweńskich, ukraińskich i polskich, by ukazać sytuację od ucieczki i ewakuacji w poszczególnych latach wojny, poprzez pobyt na uchodźstwie, aż po kwestie powrotów czy pozostania w krajach sukcesyjnych po 1918 roku. To zarazem opowieść o relacji międzykulturowej mieszkańców tej samej monarchii, którym przyszło spotkać się dopiero w warunkach kryzysu wojennego, tuż przed agonią swojego państwa. Sytuacja ta pokazała, jak głęboko podzielone były światy trzech aktorów książki: uchodźców, ludności miejscowej oraz władzy, która musiała poradzić sobie z nieznanym dotychczas na taką skalę problemem. W książce opisano realia tego spotkania: próby gościnności czy sprawności aparatu biurokratycznego, chęć akceptacji, kwestie wykluczenia, tożsamości, samoorganizacji, a przede wszystkim – reakcje w konfrontacji każdej warstwy społecznej z azylantami. Choć wojna niejedno ma oblicze, pewnym jest, iż w bilansie wygranych i przegranych zawsze przeważają ci ostatni. Nie inaczej było w wypadku I wojny światowej. (Rec. Wydawn.)

Rok 1916. Druga wiosna Wielkiej Wojny. W Warszawie rządzą Niemcy. Łagodzą nieco przepisy i pozwalają na narodowe demonstracje, ale traktują miasto jak magazyn surowców i towarów. Bez litości łupią mieszkańców, którzy z każdym dniem cierpią coraz większą biedę. A nawet głód, gdyż mimo reglamentacji, nieustannie brakuje żywności. Dla rodziny Kellerów nastają ciężkie czasy. Osamotniona Pola czeka na powrót sióstr. Zofia przebywa w Piotrogrodzie i mimo ciągłego zagrożenia ze strony Ochrany, dobrze sobie tam radzi. Duża w tym zasługa Witolda Tarłowskiego, na którego Kellerówna spogląda coraz łaskawszym okiem. Niestety, Julia przepadła gdzieś na wschodzie i nie daje znaku życia. Nieszczęścia nie omijają ciotki Klary, która musi zmierzyć się z demonami przeszłości. Na świat przychodzi dziecko Niny. Wszystko wskazuje, że tajemnica bankructwa i śmierci Maksymiliana zostanie wkrótce wyjaśniona. Czy jednak prawda przyniesie komuś ulgę, czy sprowokuje dalsze kłopoty? I czy rodzina Kellerów zdoła przetrwać w komplecie wojenną zawieruchę? Co stało się ze Stanisławem i gdzie przepadł doktor Warliński? Czy można bezkarnie odrzucić miłość? I czy to prawda, że stare grzechy rzucają długie cienie? Ida Żmiejewska jak mało kto potrafi osadzić swoich bohaterów w historycznych ramach, malując pełen emocji obraz społeczeństwa i realiów epoki.

Bitwa gorlicka stanowi jeden z nielicznych podczas I wojny światowej przykładów ofensywy, która doprowadziła do przełamania ustabilizowanej linii frontu i jednocześnie do wytworzenia zupełnie nowej sytuacji strategicznej, przenosząc w krótkim czasie działania wojenne na odległość kilkuset kilometrów.

Oddane do rąk czytelnika nowe wydanie, określone "nie tylko przewodnik" różni się od dotychczasowych. Zawiera wiele informacji i ciekawostek w żadnej z dotychczasowych publikacji nie odnotowanych. W części pierwszej znalazł się opis walorów geograficzno - przyrodniczych, dziejów tej pięknej, górami piętrzącej się ziemi oraz wiadomości o miastach: Gorlicach, Bieczu i podmiejskich, jak określić można miejscowościach między nimi położonych. Opis wycieczek w okolice zawarty w drugiej części ułożono, nie jak ostatnio w modzie w postaci słownika miejscowości, lecz trasami, stanowiącymi ciągi komunikacyjne, najczęściej przez turystów uczęszczane, zaglądając też do miejscowości położonych w ich sąsiedztwie. (...) W trzeciej części, nie spotykanej w szablonowych wydaniach przewodników zawarto garść wspomnień tragicznych wydarzeń I wojny światowej w gorlickiem.

Stowarzyszenie "Maryan" wysłało list intencyjny do projektu "Seniorzy w akcji" Towarzystwa Inicjatyw Twórczych "ę" z Warszawy, współpracującego z Polsko-Amerykańską Fundacją Wolności. Projekt "Seniorzy w akcji" jest realizowany w Polsce od kilku lat. Stara się aktywizować starszych ludzi i budować więzi międzypokoleniowe. Udało się nam znaleźć w gronie 35 projektów do realizacji. Nasz projekt miał polegać na tym, aby starsi ludzie opowiedzieli nam własne wspomnienia z Piekła rodem, po to, aby zbudować "historię mówioną" nowosądeckiej dzielnicy Piekło. (...) Na pierwsze spotkanie w dawnej Szkole Podstawowej nr 3 przyszło 16 osób. (...) Na tym spotkaniu wszyscy się sobą ucieszyli, a niektórzy nie widzieli się od kilkunastu lat. (...) Równocześnie zrobiliśmy dwudniowe warsztaty reporterskie "dla historii mówionej" w Małopolskim Towarzystwie Oświatowym, w których wzięła udział licealna młodzież. (...) Przy pomocy Towarzystwa Inicjatyw Twórczych zaprosiliśmy pamiętnikarza pana Walldemara Smaszcza, aby poprowadził dwudniowe warsztaty pisania pamiętników. (...) O naszym projekcie opowiadaliśmy w mediach ogółnopolskich i lokalnych. (...) Dyrektor Szkoły nr 3 ma pomysł założenia Klubu Seniora na Piekle. A my zredagowaliśmy książkę z Waszej historii mówionej, "Historii z Piekła rodem". Obiecaliśmy ją Wam. (Fragmenty "Przez trzy lata spotkań")

Historia nowosądeckiej dzielnicy Piekło jest pasjonująca. Początkowo była to wieś, którą zamieszkiwali Polacy i Żydzi, innowiercy i włóczędzy, wagabundy i rzezimieszki. A także rzemieślnicy, piekarze i krawcy... I choć pewnie o tak dawnej historii mieszkańcy Nowego Sącza już nic nie opowiedzą, to warto wysłuchać wspomnień wojennych i powojennych, równie cennych. Gdzie chodzili do szkoły, skąd zjeżdżali na sankach, kto miał powodzenie, a kto był mistrzem gier zespołowych? Kto poszedł na wojnę, a kto z niej nie wrócił? Uczestnicy warsztatów dotrą do seniorów, wysłuchają i spiszą opowieści o czasach minionych, które opublikują w książce. Przespacerują się szlakiem wspomnień Gustawa Ostera, sporządzą mapę Piekła, nanosząc na nią miejsca związane z losami mieszkańców dzielnicy.

Lato 1914. Siostry Biernackie wracają z Lanckorony do Krakowa. W powietrzu wiszą zmiany, mówi się o wojnie. Tymczasem Lala nie może przestać fantazjować o przystojnym lotniku Ludwigu, Marynia nieustannie myśli o Szymonie, a Alina udziela lekcji polskiego tajemniczemu Austriakowi. Jeszcze nie wie, że przez tego człowieka ustalony w ich rodzinie porządek runie jak domek z kart. Nadchodzi czas, by siostry wzięły sprawy we własne ręce i zmierzyły się z nękającymi rodzinę demonami przeszłości. W cyklu „Drogi do wolności” historia odzyskiwania przez Polskę niepodległości przenika się z opowieścią o wzlotach i upadkach, sukcesach i rozczarowaniach, radościach i dramatach kilku pokoleń kobiet. Losy bohaterów śledzić będzie można również w serialu Drogi wolności. (Rec. Wydawn.)

Bankructwo i nagła śmierć bogatego warszawskiego fabrykanta, w jednej chwili zmieniają życie jego córek. Zofia, Nina, Julia i Pola Kellerówny tracą majątek, przyjaciół, konkurentów, zamieniają willę na mieszkanie w czynszowej kamienicy i uczą się żyć na swój rachunek w warunkach, do jakich nie przywykły. W sierpniu 1914 roku wybucha Wielka Wojna, przynosząc ze sobą chaos i niepewność. Wśród panującego wokół zamętu Kellerówny szukają własnych dróg. Niepokorna Zofia chce walczyć o wolną Polskę. Nina pracuje jako pielęgniarka i poślubia mężczyznę, którego zna zaledwie kwadrans. Julia, odkrywa, że za bankructwem rodzinnej firmy kryje się groźna tajemnica i robi wszystko, aby ją wyjaśnić. Pola udowadnia, że naprawdę już dorosła. Wszystkie zaś szukają odpowiedzi na kilka ważnych pytań. Czy dla spraw z przeszłości warto ryzykować życiem? Czy można poradzić sobie z wojenną rzeczywistością? Czy stara miłość naprawdę nie rdzewieje? I do czego są zdolne delikatne panienki? Porywająca opowieść o sile kobiet w czasach nieustannej niepewności…

Pełna grozy i bólu powieść. Niezwykłe, żywe doświadczenie dla każdego, kto po nią sięgnie. John Bonham jest młodym człowiekiem, który jako ochotnik zaciąga się do wojska, aby walczyć za demokrację podczas Wielkiej Wojny. Zostaje ciężko okaleczony – traci twarz, ręce, nogi i większość zmysłów. Pozostaje jednak w pełni władz umysłowych, czego na początku nie dostrzegają lekarze – utrzymując pacjenta przy życiu głównie w celach naukowych. Pomimo iż odkrywają, ze Bonham jest świadomy swojego stanu i sytuacji, nie traktują poważnie niemych błagań o szybką śmierć i zostawiają go w świecie jego własnych myśli. Johnny poszedł na wojnę to wstrząsająca antywojenna historia, na podstawie której powstał kultowy film pod tym samym tytułem. Książka zebrała szereg prestiżowych nagród, w tym National Book Award, a historia Johnego Bonhama zainspirowała między innymi zespół Metallica do napisania jednego z ich najpopularniejszych utworów – One.

Książka w języku słowackim.