Diagnozy” Gustave’a Thibona to zbiór esejów jednego z najniezwyklejszych myślicieli katolickich XX wieku. Książka powstała tuż przed wojną, między rokiem 1934 a 1939, we współpracy ze słynnym filozofem Gabrielem Marcelem. Jest to pierwsza pozycja, w których prowansalski myśliciel mówiąc „pełnym głosem” dał się poznać jako przenikliwy krytyk kultury współczesnej. W książce tej Thibon diagnosta postępuje jak typowy lekarz: po milczących oględzinach chorego stawia diagnozę i przepisuje lekarstwo. Lekarstwo to nie jest żadną mityczną szczepionką, która dopiero ma być odkryta – jest znane, tak jak dobrze znane jest utracone przez chorobę zdrowie. Tak jak zdrowie jest wcześniejsze od choroby, która jest jego brakiem, tak chrześcijaństwo jest wcześniejsze od swoich chorób: rygoryzmu, faryzeizmu, kwietyzmu, angelizmu... Thibon nie zajmuje się tu jednak opisem jednostkowych wad poszczególnych ludzi, interesuje go „fizjologia społeczna”. Dostrzeżenie, jak przetrawione przez chrześcijaństwo choroby wiary stają się postawami napędzającymi życie społeczne i polityczne, stanowi na pewno wielką zasługę francuskiego filozofa. Thibon jako filozof chrześcijański jest diagnostą postchrześcijaństwa....(Rec. Wydawn.)

Esej o współczesnym świecie, blaskach i cieniach demokracji, zagrożeniach dla kultury i zaletach rewolucji w ujęciu historyka idei i filozofa polityki. „Zastanawiałem się długo nad tytułem tego eseju. Najbliższe było mi sformułowanie «to the happy few», czyli dedykacja Stendhala zamieszczona na końcu Pustelni parmeńskiej (...). Chodziło mi o tych, zapewne niezbyt licznych w skali świata zachodniego, którzy nie chcą ulec marazmowi, do którego nas skłania stan rzeczy. Stan nie tej lub owej rzeczy, lecz wszystkich rzeczy (...). Happy few to swego rodzaju elita czy też raczej grupa wyróżniająca się szczególnymi cechami, a przede wszystkim: bezinteresownym podejściem do kultury, odwagą w stawianiu pytań i przekonaniem, że o to, co nasze, bez czego nas by nie było, co stanowi o naszej formie życia - trzeba walczyć do ostatniej kropli krwi (częściej atramentu). Nie jest to elita, bo ludzi tych nie łączy ani pozycja społeczna, ani poglądy polityczne, ani konkretna wizja niezbędnych przemian. Nie staną na barykadach, chyba że będzie trzeba razem z innymi, i nie podejmą odpowiedzialności politycznej za ojczyznę, kraj czy świat, jeżeli ta odpowiedzialność wymagałaby konkretnych i skutecznych działań. Nie bardzo się do tego nadają i nie tak powinni być przez innych wykorzystani. (Rec. Wydawn.)

Ta książka nie jest encyklopedią wiedzy o dziejach polskiej kultury. Nie przedstawia ani historii państwa i prawa, ani historii gospodarki, ani historii walk społecznych, ani dziejów literatury, sztuki, oświaty. Nie przedstawiając całego bogactwa faktów z tych różnych dziedzin, wykorzystuje je dla przedstawienia kultury jako narodowej świadomości, która wyraża się i rozwija pod wpływem tych różnych dziedzin życia. Mówiąc dzisiejszym językiem naukowym są one wielką rzeczywistością „oznaczającą”, poprzez którą docierać trzeba do głębszej rzeczywistości „oznaczanej”. Ta książka - mówiąc słowami Maurycego Mochnackiego - ma więc przedstawiać „jako się naród w jestestwie swoim rozumiał”, ma więc pokazać, jak Polacy odnajdywali swe miejsce w geograficznej przestrzeni i w historycznym czasie, w materialnej rzeczywistości tworzonej przez pracę, w społecznej walce i nieustającej naprawie Rzeczpospolitej, a także, jak akceptowali koncepcje poglądu na świat, jak uczestniczyli w kulturze. Jest więc ta książka opowieścią o tożsamości narodu, opowieścią o losach i stylu życia Polaków. Tak pojmowana historia kultury ukazuje całe bogactwo przeżyć i refleksji, wypełniających przez wieki narodową świadomość, ukazuje wkład, jaki wnosiły w tę świadomość kolejne epoki naszych dziejów. Naród ten bowiem, pozostając zawsze tym samym narodem, nie był w żadnej epoce taki sam. Dlatego w tym nieustającym dialogu pokoleń żywych z pokoleniami, które odeszły, buduje się zrozumienie narodowej tożsamości i zaangażowanie w wielką odmianę współczesną.

Książka Pawła Prüfera jest oryginalnym projektem, który zarówno w swej nazwie, konceptualizacji, jak i operacjonalizacji stanowi teoretyczną propozycję pewnego sposobu rozumienia świata, czy precyzyjniej – rzeczywistości społecznej, która podlega zmianom, przeobrażeniom, ale która jest w tym procesie kształtowana przez aktywność sprawczych jednostek. Nie jest to łatwa teoria, nierzadko wykraczająca poza czysty dyskurs socjologiczny, a wymagająca od Czytelnika pewnego zaawansowania i przygotowania teoretycznego, jak i wysiłku intelektualnego. Jest projektem do pewnego stopnia wyrafinowanym i intrygującym poznawczo. […] Przeprowadzone analizy socjologiczne sytuują się w różnych kontekstach teoretycznych, mają charakter refleksyjny i pogłębiony. Autor omawia problematykę, którą się bezpośrednio zajmuje, równocześnie włącza się w dialog z różnymi nurtami socjologii teoretycznej, zarówno klasycznej jak i współczesnej...(Z okładki)

Raport Polska wieś 2020 trafia do rąk Czytelników w wyjątkowym momencie. Pandemia wywołana wirusem COVID-19 dynamicznie zmienia sytuację na całym świecie, jej skutki odczuwalne są nawet w najmniejszych wsiach. Publikacja Fundacji na rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa (FDPA) rejestruje zatem stan sprzed zmian, których konsekwencje dzisiaj trudno przewidzieć. Pierwsze tygodnie pokazują, że system produkcji i dystrybucji żywności dostosowuje się do nowych warunków, lecz zamknięcie targowisk, restauracji, stołówek, utrudnienia w transporcie oznaczają dla wielu producentów ograniczenie zbytu, w tym możliwości eksportu. Z pewnością ujawnią się także inne negatywne efekty kryzysu, chociażby wywołane blokadą przepływu sezonowych pracowników rolnych. Redaktorzy naukowi raportu, prof. Jerzy Wilkin i dr Andrzej Hałasiewicz, wraz z zespołem autorów, kontynuując już dwudziestoletnią tradycję, analizują sytuację obszarów rolniczych, przedstawiają obraz przemian demograficznych i społeczno-gospodarczych wsi, a także politycznych wyborów jej mieszkańców. ( Z okładki)

Tegoroczne wydanie jest dwunastą edycją Raportu, który ukazuje się od 22 lat, a jego pierwsze wydanie opublikowaliśmy w 2000 roku. Opracowanie w sposób kompleksowy analizuje i upowszechnia wiedzę o sektorze rolnym i obszarach wiejskich w Polsce. Jakie są najważniejsze trendy demograficzne, ekonomiczne i społeczne na obszarach wiejskich? Co dzieje się na wsi i jak zmienia się sytuacja w naszym rolnictwie? Jakie są wybory polityczne mieszkańców wsi? Takie i wiele innych pytań zapewne padnie podczas prezentacji najnowszego raportu Fundacji na rzecz Rozwoju Polskiego Rolnictwa „Polska wieś 2022. Raport o stanie wsi”.

Publikacja zawiera omówienie podstawowych pojęć i prawidłowości kierujących procesem socjalizacji, charakterystykę jego przebiegu w poszczególnych okresach życia dzieci i młodzieży oraz analizę występujących w nich zaburzeń. We wprowadzeniu w problematykę wyjaśniono, na czym polega socjalizacja, oraz rozpatrzono pojęcia rozwoju społecznego, uspołecznienia, dojrzałości społecznej, działania prospołecznego i aspołecznego. Następnie zanalizowano wpływ różnych grup społecznych oraz procesów motywacyjnych na socjalizację dzieci i młodzieży. Trzy dalsze rozdziały zawierają rozważania na temat procesu socjalizacji zachodzącego w rozwoju dziecka w wieku 0-7 lat i młodszym wieku szkolnym oraz u młodzieży w okresie dorastania. Przedstawiono ponadto zasadnicze formy zaburzeń w tej dziedzinie zaliczając do nich agresywne zachowanie się oraz bierność społeczną. Opisano ich objawy, określono przyczyny powstania oraz sformuowano dostosowane do nich wskazania wychowawcze. (Fragment wstępu)

Wiedza zgromadzona w niniejszym opracowaniu stanowi istotny punkt wyjścia do wytyczenia nowych kierunków działań na rzecz rozwoju powiatu gorlickiego i powiatu jasielskiego. A istotnym celem takich poczynań powinno być zwiększenie szans dla przedstawicieli naszego oraz młodszego pokolenia na dalsze zamieszkiwanie w swoich rodzinnych stronach. Prowadzona polityka na rzecz powiatu gorlickiego i powiatu jasielskiego powinna zwiększyć szansę na powrót w nasze piękne strony po zdobyciu wykształcenia oraz zahamować nadmierne wyjazdy zarobkowe... (Fragment wstępu)

Multidyscyplinarna, przekrojowa książka popularnonaukowa obejmująca historię ludzkości od wyewoluowania gatunku homo sapiens w plejstoceńskiej Wschodniej Afryce, aż po multitechnologiczną rewolucję XXI wieku. Około 100 tysięcy lat temu homo sapiens był nic nieznaczącym zwierzęciem żyjącym gdzieś na skraju Afryki. Nasi przodkowie dzielili planetę z przynajmniej pięcioma innymi gatunkami ludzkimi, a ich rola w ekosystemie była nie większa niż goryli, świetlików czy meduz. Jednak około 70 tysięcy lat temu nastąpiła dziwna transformacja w umyśle homo sapiens, w wyniku której stał się on panem całej planety - a zarazem jej postrachem. Książka odpowiada na pytania, w jaki sposób homo sapiens podbił planetę, co się stało z pozostałymi gatunkami ludzkimi, kiedy i po co pojawiły się pieniądze i religia, czy kapitalizm jest religią, dlaczego staliśmy się tacy grubi, jakie są szanse, że homo sapiens nadal będzie istniał za setki lat. (Rec. Wydawn.)

Wizja, jaka została określona w strategii zakłada, że Małopolska stanie się: regionem równych szans i wszechstronnego rozwoju Małopolan, nowoczesnej gospodarki, odpowiedzialnie podchodzącym do zasobów środowiska naturalnego, silnym aktywnością swych mieszkańców, czerpiącym z dziedzictwa przeszłości, zachowującym swoją tożsamość i aktywnie działającym na rzecz integracji europejskiej. Szczególne miejsce w strategii zajmują Małopolanie oraz ich rodziny. Zasadniczym punktem odniesienia dla działań wspierających rozwój regionu, będzie wyrównywanie szans rozwojowych małopolskich rodzin. Dlatego też wszelkie aktywności samorządu województwa zmierzające do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju, zarówno w wymiarze społecznym, gospodarczym, środowiskowym, jak i terytorialnym, inicjowane będą z myślą o małopolskich rodzinach. Strategia zakłada podjęcie działań w ramach 5 obszarów: Małopolanie: działania na rzecz wsparcia rodzin, opieki zdrowotnej, poprawy bezpieczeństwa, rozwoju sportu i rekreacji, ochrony dziedzictwa i uczestnictwa w kulturze, rozwoju edukacji oraz wspierania aktywności zawodowej. Gospodarka: działania mające na celu podniesienie innowacyjności i konkurencyjności regionu, wsparcie turystyki, realizacji inwestycji z zakresu zintegrowanego i zrównoważonego transportu, rozwój cyfryzacji oraz wprowadzanie gospodarki o obiegu zamkniętym. Klimat i środowisko: działania skoncentrowane na ograniczaniu zmian klimatycznych (w tym poprawie jakości powietrza, rozwoju OZE i efektywności energetycznej), zrównoważonym gospodarowaniu wodami, ochronie bioróżnorodności i krajobrazu Małopolski oraz edukacji ekologicznej. Zarządzanie strategiczne rozwojem: działania koncentrujące się na zbudowaniu funkcjonalnego systemu zarządzania rozwojem województwa, współpracy i partnerstwa oraz promocji regionu. Rozwój zrównoważony terytorialnie: działania adresowane do miast i obszarów wiejskich oraz ukierunkowane na zrównoważony rozwój przestrzenny, spójność wewnątrzregionalną i dostępność.

Wizja, jaka została określona w strategii zakłada, że Małopolska stanie się: regionem równych szans i wszechstronnego rozwoju Małopolan, nowoczesnej gospodarki, odpowiedzialnie podchodzącym do zasobów środowiska naturalnego, silnym aktywnością swych mieszkańców, czerpiącym z dziedzictwa przeszłości, zachowującym swoją tożsamość i aktywnie działającym na rzecz integracji europejskiej. Szczególne miejsce w strategii zajmują Małopolanie oraz ich rodziny. Zasadniczym punktem odniesienia dla działań wspierających rozwój regionu, będzie wyrównywanie szans rozwojowych małopolskich rodzin. Dlatego też wszelkie aktywności samorządu województwa zmierzające do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju, zarówno w wymiarze społecznym, gospodarczym, środowiskowym, jak i terytorialnym, inicjowane będą z myślą o małopolskich rodzinach. Strategia zakłada podjęcie działań w ramach 5 obszarów: Małopolanie: działania na rzecz wsparcia rodzin, opieki zdrowotnej, poprawy bezpieczeństwa, rozwoju sportu i rekreacji, ochrony dziedzictwa i uczestnictwa w kulturze, rozwoju edukacji oraz wspierania aktywności zawodowej. Gospodarka: działania mające na celu podniesienie innowacyjności i konkurencyjności regionu, wsparcie turystyki, realizacji inwestycji z zakresu zintegrowanego i zrównoważonego transportu, rozwój cyfryzacji oraz wprowadzanie gospodarki o obiegu zamkniętym. Klimat i środowisko: działania skoncentrowane na ograniczaniu zmian klimatycznych (w tym poprawie jakości powietrza, rozwoju OZE i efektywności energetycznej), zrównoważonym gospodarowaniu wodami, ochronie bioróżnorodności i krajobrazu Małopolski oraz edukacji ekologicznej. Zarządzanie strategiczne rozwojem: działania koncentrujące się na zbudowaniu funkcjonalnego systemu zarządzania rozwojem województwa, współpracy i partnerstwa oraz promocji regionu. Rozwój zrównoważony terytorialnie: działania adresowane do miast i obszarów wiejskich oraz ukierunkowane na zrównoważony rozwój przestrzenny, spójność wewnątrzregionalną i dostępność.