Tematyka tej wystawy jest bliska każdemu mieszkańcowi Ziemi Gorlickiej i również mnie osobiście. Dzięki przygotowanym i prezentowanym walorom filatelistycznym przypominami sobie o ważnych wydarzeniach historycznych i przywołamy pamięć o wybitnych postaciach mających wkład w rozwój polskiego przemysłu naftowego... (Fragment)

Prace Aliny Zachariasz cechuje tak rzadko, szczególnie obecnie, spotykane skupienie, oszczędność środków i synteza - nie oschła geometryczna ale wrażliwie odrzucająca wszystko to, co nie służy pełnemu wyrazowi zawartemu w delikatności i niuansach cięcia. Alina Zachariasz szuka własnego znaku dla myśli i znajduje własny ślad dla ich wyrażania. Jej prace są piękne prawdą autentycznego przeżycia, a nie czystą estetyką formowania. (Fragment Wstępu: prof. Danuta Kołwzan-Nowicka)

Wystawę podzielona na dwie zasadnicze części: tradycyjną kulturę ludową oraz łemkowie dzieje od II połowy XIX wieku do czasów współczesnych. Naturalnie, ani jedna, ani druga część wystawy nie próbuje nawet wyczerpać tematu. Nasze początkowe dyskusje nad ogólną koncepcją, właściwym wyrażaniem proporcji, sposobem podejścia do poszczególnych zagadnień itd. rychło zmieniły się w gorączkowe pożyczanie wszystkiego tego, co można było wypożyczyć w muzeach i zbiorach prywatnych. Wystawa nie jest więc, bo być nie może, prezentacją całościową, lecz garścią okruchów, które po tragicznej łemkowskiej przeszłości pozostały...(Fragment wstępu)

Była Lwowianką, po artystycznych studiach w Akademiach Sztuk Pięknych Krakowa i Warszawy. W swojej życiowej wędrówce miała również liczne podróże po Europie i Kanadzie, których owocem były akwarele i drzeworyty. Jednak los zatrzymał Ją na stałe, na ziemi gorlickiej. Serdecznie się z nią związała. Jej pięknu poświęciła dużą część swojego dzieła: "Ziemię Gorlicką w drzeworycie" akwarele i tempery. Temu pięknu służyła nie tylko swym talentem, ale i pasją społecznikowską. Poruszona widokiem zrujnowanego w latach wojny zabytkowego kościółka w Sękowej (namalowała go temperą w 1939 roku), poświęciła mu drzeworyt... (Fragment wstępu)

Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju przy wsparciu Narodowego Banku Polskiego, Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej od jesieni 2020 do wiosny 2021 r. realizowało projekt wystawienniczo-naukowo-edukacyjny złożony z wystawy czasowej, konferencji naukowej i działań edukacyjnych. Jednym z efektów tych działań jest oddawany w ręce Czytelnika album, łączący teksty naukowe poświęcone polityce monetarnej oraz reformom walutowym z prezentacją i opisem banknotów polskich projektowanych po II wojnie światowej. 28 października 2020 r. minęła siedemdziesiąta rocznica przyjęcia przez sejm ustawy wprowadzającej reformę walutową. W wyniku zaplanowanej przez komunistyczne władze, a utrzymanej w ścisłej tajemnicy przed społeczeństwem operacji Polacy utracili dwie trzecie swoich oszczędności. Obok doraźnych, finansowych skutków tej operacji na kilka dekad podważono zaufanie społeczne do polityki pieniężnej władz. Społeczeństwo obawiało się kolejnego zamachu na oszczędności, nawet po upadku komunizmu. Dopiero reforma walutowa przeprowadzona w nowej rzeczywistości społeczno-gospodarczej w 1995 roku dzięki zachowaniu pełnej ekwiwalentności przywróciła społeczeństwu szacunek do polskiego pieniądza. W celu przypomnienia wydarzeń sprzed 70 lat Muzeum Papiernictwa w Dusznikach-Zdroju przy wsparciu Narodowego Banku Polskiego, Polskiej Wytwórni Papierów Wartościowych oraz Instytutu Pamięci Narodowej od jesieni 2020 do wiosny 2021 r. realizowało projekt wystawienniczo-naukowo-edukacyjny złożony z wystawy czasowej, konferencji naukowej i działań edukacyjnych. Jednym z efektów tych działań jest oddawany w ręce Czytelnika album, łączący teksty naukowe poświęcone polityce monetarnej oraz reformom walutowym z prezentacją i opisem banknotów polskich projektowanych po II wojnie światowej. (Rec. Wydawn.)

Wystawa została przygotowana w siedemdziesiątą rocznicę wybuchu drugiej wojny światowej, jest poświęcona jej początkowemu etapowi w południowo-wschodniej części obecnej Polski. Pokazano polskie jednostki wojskowe stacjonujące na terenie Dowództwa Okręgu Korpusu nr X w Przemyślu przed wrześniem 1939 r. Zamieszczone fotografie pochodzą zarówno z lat dwudziestych, jak również z końca lat trzydziestych, kiedy następowały zmiany w wyposażeniu wojska i powstały pierwsze oddziały zmotoryzowane. Krótko scharakteryzowano też powstanie Armii „Karpaty”, jej dowódców i jednostki. Zasadnicza część wystawy przedstawia przebieg działań wojennych na terenie Podkarpacia, które ukazano w trzech etapach. Ekspozycję zamykają opisy poświęcone wydarzeniom, które rozgrywały się już na wschód od obecnego terytorium Państwa Polskiego - działaniom zgrupowania gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego w Małopolsce Wschodniej i obronie Lwowa - oraz próba oceny strat ludzkich na Podkarpaciu. (Rec. Wydawn.)

"... Niniejsza publikacja jest wynikiem splotu okoliczności, które mogły się były nie wydarzyć, gdyby Maryan nie pochodził z Nowego Sącza. Krzysztof Bojarczuk wspomina bowiem, że kiedy trafił w Internecie na reprodukcje obrazów tego artysty, to właśnie nazwa miasta zdecydowała o dalszym biegu wypadków. Zaczęło się więc od fascynacji twórczością, a potem nastąpiły lata żmudnej pracy, tropienia śladów, badania życiorysu, szukania ludzi mogących pomóc związać dzieje człowieka z dziejami miasta i treścią jego sztuki. (...) Miejscem tego spotkania stała się sądecka synagoga, w której Ewa Andrzejewska i Krzysztof Bojarczuk odtworzyli wnętrze nowojorskiej pracowni malarza. (...) W poszukiwaniu ciągłości jego dziejów przedarli się przez pokłady nowej, lokalnej pamięci, by dotrzeć do tej starej i powiązać ją z osobą nieznanego tu wcześniej malarza Pinchasa Bursteina, który przybrał swojsko brzmiący pseudonim Maryan; syna tej ziemi. " (Fragmenty wstępu)

Tadeusz Kościuszko to bohater narodowy Polski i bojownik o niepodległość Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, honorowy obywatel rewolucyjnej Francji, jeden z najbardziej rozpoznawalnych Polaków w kraju i na świecie. Inspirował i fascynował Polaków nie tylko w trudnym historycznie okresie przełomu XVIII i XIX w., ale również w następnych dziesięcioleciach. Czas jego życia i działalności przypada na niezwykle trudny i burzliwy okres w dziejach państwa polskiego, ale także Europy i Ameryki Północnej. Przedstawiamy postać Tadeusza Kościuszki nie tylko jako człowieka, żołnierza, wizjonera i męża stanu, ale także pokazujemy jego ludzkie emocje, radości i dramaty. Bohater został wyróżniony przez Naród Polski w sposób wyjątkowy, który to w latach 1820-1823 usypał na wzgórzu bł. Bronisławy wzniosły Kopiec jako pomnik - mogiłę pod nadzorem „Komitetu Zarządzającego Budową Kopca Kościuszki” , który trwa nieprzerwanie do dnia dzisiejszego pod nazwą „Komitet Kopca Kościuszki w Krakowie”.

Katalog zatytułowany Świadek, towarzyszący wystawie o takim samym tytule, powstał w ramach projektu „Gorlickie dialogi” realizowanego przez Miejską Bibliotekę Publiczną im. Stanisława Gabryela w Gorlicach w 2018 roku. „Gorlickie dialogi” to kampania społeczna, która pozwoliła ukazać historię miasta i regionu z perspektywy pojedynczych osób biorących niejednokrotnie udział w wydarzeniach opisywanych na kartach książek. Świadek to opowieść o Gorlicach, to hołd złożony gorlickim świadkom historii, którzy włożyli olbrzymi wkład w tworzenie współczesnego oblicza naszej małej ojczyzny. Katalog powstał na podstawie starannie wyselekcjonowanego materiału źródłowego pozyskanego podczas przeprowadzania wywiadów z lokalnymi świadkami historii — zdjęć historycznych przedstawiających ważne momenty rozgrywające się na ziemi gorlickiej w ostatnim stuleciu. Publikacja zawiera archiwalne fotografie uzupełnione o krótki komentarz merytoryczny opisujący kontekst przedstawianych wydarzeń bądź tekst źródłowy będący osobistym komentarzem świadków historii do opisywanych procesów dziejowych. Dopełnieniem fotografii są wybrane cytaty z wypowiedzi świadków, które podkreślają uchwycony przed laty moment. Zdjęcia składające się na tę publikację pokazują fragmentaryczną historię ziemi gorlickiej w ostatnim stuleciu, nie pomijając spraw bolesnych, takich jak: utrata wolności, śmierć najbliższych, obóz koncentracyjny, głód czy strata dobytku. Pokazują również specyfikę pogranicza jako tygla kultur, narodowości i religii, przyczyniającej się do definiowania własnej tożsamości. Z pewnością można powiedzieć, że odgrywają nie tylko rolę edukacyjną, lecz także inspirują do podejmowania różnych działań na szczeblu lokalnym, stanowiąc wzór do naśladowania. Głównym celem wydania katalogu jest nie tylko przybliżenie lokalnej historii, lecz także uhonorowanie wszystkich tych, którzy przeżyli trudny i burzliwy XX wiek oraz podkreślenie, że żyjemy wśród prawdziwych bohaterów, bez których ziemia gorlicka byłaby zupełnie inna. Wydając niniejszą publikację, chcemy podziękować wszystkim tym, którzy powierzyli nam swoje wspomnienia i rodzinne pamiątki, po to, aby zapisać dzieje naszej społeczności w sposób szerszy, a poprzez osobistą perspektywę narracji historycznej bardziej zrozumiały i bliższy postrzeganiu historii przez pojedynczego człowieka. Mamy nadzieję, że m.in. poprzez ten katalog pamięć o nich i przeplatających się w tle wydarzeniach nie zniknie wraz z nimi.

"Tu rodziła się Solidarność" wraz z kolejnymi odsłonami poświęconymi przedsierpniowej opozycji i NSZZ Rolników Indywidualnych "Solidarność" - stanęła w 120 miejscach w Polsce, stanowiąc największy wystawienniczo-edukacyjny projekt Instytutu Pamięci Narodowej. W sierpniu 2021 roku zostanie pokazana w Gdańsku - w 40 rocznicę I Krajowego Zjazdu Delegatów NSZZ "Solidarność", ale tworzy wspólnotę pamięci - przywołując zapomnianych uczestników solidarnościowych zmagań i prowadząc do ich spotkania z młodym pokoleniem. (Fragment wstępu)

Od 1944 do 1990 roku funkcjonariusze komunistycznego aparatu represji byli "zbrojnym ramieniem partii" - tarcza broniącą władzę przed społeczeństwem i karzącym mieczem, za pomocą którego eliminowano szczególnie aktywnych działaczy niepodległościowych oraz przeciwdziałano opozycji. Bezpieka była instytucją powołaną pod osłoną sowieckich bagnetów, następnie gwałtownie rozbudowywaną, której wyznaczono jeden zasadniczy cel - ochronę władzy partii komunistycznej. W latach 1944-1990 przeszła istotne zmiany strukturalne, które jednak nie miały wpływu na jej główne zadanie.