W tysiąc smaków dookoła świata! Wielka wyprawa tropem dań, przypraw i składników z pięciu kontynentów w efektownym albumie pełnym ciekawostek i smakowitych przepisów. Skąd pochodzi kukurydza, skąd pszenica, a skąd ziemniaki? Co jada się od wieków w Turcji, a co we Włoszech czy w Nigerii? Jak własnoręcznie przygotować wietnamski naleśnik, brazylijskie pralinki albo węgierskie leczo? Ta apetyczna książka zabierze was w wielką podróż śladami smaków, potraw i składników, z których się je przyrządza. Odwiedzicie w niej 26 krajów ze wszystkich kontynentów, a na efektownych ilustracjach Aleksandry i Daniela Mizielińskich zobaczycie marokańską ucztę, pływający wietnamski targ czy argentyńskich gauczów. Poznacie najróżniejsze przysmaki i przeczytacie o ich barwnych losach. Przekonacie się, jak mocno jedzenie związane jest z historią, kulturą i przyrodą kraju, w którym powstało. I dowiecie się, jak przyrządzić proste i pyszne dania ze wszystkich stron świata. Każdy rozdział poświęcony jest jednemu krajowi. Znajdziecie w nim mnóstwo ciekawostek o charakterystycznych składnikach, potrawach i zwyczajach, a także dwa łatwe do wykonania przepisy. Wyszukiwanie ciekawych informacji ułatwi spis treści, indeks oraz oś czasu, przedstawiająca najważniejsze wydarzenia i odkrycia kulinarne. Album poprowadzi was przez kuchnie następujących krajów: Europa: Francja, Grecja, Hiszpania, Niemcy, Norwegia, Polska, Rosja, Węgry, Włochy; Ameryka Północna i Południowa: Argentyna, Brazylia, Meksyk, Peru, Stany Zjednoczone; Azja i Oceania: Chiny, Indie, Indonezja, Iran, Izrael, Japonia, Turcja, Wietnam; Afryka: Egipt, Etiopia, Maroko, Nigeria. (Rec. Wydawn.)

Wydana w okazałym formacie, okraszona mnóstwem dowcipnych ilustracji „Mała historia kuchni” to pełna zapachów i smaków opowieść o zmieniającej się (jak epoki) kulturze stołu i gotowania. Od starożytnego Egiptu, czyli początków wielkiej kuchni, po opisywany przez pisarzy science fiction, a teraz już przygotowywany w realu soylent – jedzenie zamiast jedzenia. Od chleba, który upiekł się przypadkiem, po jedzenie z drukarek 3D. Jaki wpływ na kuchnię miały odkrycia geograficzne, czyli skąd przypłynęła wanilia i... guma do żucia? Jaką drogą – wraz z łączeniem dynastii – wędrowały składniki i... sztućce, czyli skąd się wziął widelec we Francji? Czy podstępnie podsuwane biedakom ziemniaki mogły zapobiec rewolucji? Kiedy powstała pierwsza książka kucharska? A kiedy najsłynniejsza? I co wspólnego z kuchnią ma Aleksander Dumas? Jak zmieniały się gusty i kuchenne mody? Gdzie mieściły się stolice smaku? Kiedy pojawiły się słodycze? I czy Nostradamus, francuski aptekarz, któremu zawdzięczamy przepis na konfitury, to ten sam, który przepowiadał przyszłość świata? Dlaczego to firma oponiarska przyznaje gwiazdki najlepszym restauracjom?! Oraz o tym, że modę na fitness zawdzięczamy Grekom, że wikingowie przepadali za egzotycznymi przyprawami, bóbr uchodził za rybę, zasmażka łączyła stoły bogaczy i biedaków, a ziemniaki w Europie hodowano dla ich pięknych kwiatów. Łukasz Modelski – historyk, erudyta, dziennikarz, pisarz, autor książek o gotowaniu – o kuchni wie naprawdę wszystko, a w dodatku opowiada o niej równie dowcipnie, co smakowicie. (W radiowej Dwójce prowadzi autorski program „Droga przez mąkę”). Jego mistrzowsko przedstawioną „Małą historię kuchni” – wplecioną w Wielką Historię – czyta się jednym haustem (czyli duszkiem) albo smakuje z wyrafinowaniem. Bo dzieje się je! I to z ogromną przyjemnością! Niezależnie od tego, ile ma się lat. (Rec. Wydawn.)

Córka pisarza Maria przywołuje smaki dzieciństwa. Opowiada, co się jadło, z kim i w jakich okolicznościach. Autorka potrafi gotować, ale przede wszystkim lubi ludzi i umie z nimi rozmawiać. "Kuchnia Iwaszkiewiczów" to kompilacja trzech uwielbianych książek: Gawęd o jedzeniu, Z moim ojcem o jedzeniu oraz Gawęd o przyjęciach, które po latach doczekały się wydania w odświeżonej formie. Łatwe, praktyczne przepisy na potrawy międzywojennej i powojennej kuchni przeplatają się z opisami rytuałów towarzyszących robieniu konfitur czy przygotowywaniu bab wielkanocnych, które ojciec autorki pamiętał jeszcze ze swojego dzieciństwa. Przygotuj w domu dania wymyślone przez Iwaszkiewicza: kurę po literacku albo sałatkę z płytkiego morza. Dowiedz się, jak przyrządzić marynowane rydze, złociste bliny i aromatyczny sos jałowcowy. Poznaj historie spotkań Marii z Krzysztofem Kamilem Baczyńskim, Kornelem Makuszyńskim czy Witkacym. Ciesz się tradycyjną kuchnią w najlepszym wydaniu. (Z okł.)

Życie bywa skomplikowane, gdy ma się siedem lat… Ciocia Asta tnie ulubione ciasto Matiego - napoleonkę - na sześć kawałków. Przy stole siedzi pięć osób. Chłopiec szybko liczy, bo jest bardzo dobry z matematyki, że jedna porcja zostanie. Zamawia najmniejszy kawałek, licząc na dokładkę. Jednak gdy kończy jeść, ulatuje z niego cała odwaga, by o nią poprosić. Wychodzi na chwilę, a gdy wraca, okazuje się, że ostatni kawałek ciasta zniknął… Czy zerwanie śliwki z drzewa sąsiada to kradzież? Co zrobić, gdy tata zgubi się w sklepie? I jak znaleźć odwagę do zrobienia salta? Seria o Matim przedstawia codzienne sytuacje, które z perspektywy dziecka są skomplikowane i wzbudzają wiele emocji. W głowie chłopca kłębią się najróżniejsze myśli i emocje. Czuje złość, nawet wściekłość, czasem się boi, a czasem wyobraźnia sprowadza go na manowce. Okraszony subtelnym humorem monolog wewnętrzny bohatera pokazuje, że nie zawsze da się uniknąć trudnych sytuacji, ale można sobie z nimi poradzić. Polecamy do wspólnego czytania. (Rec. Wydawn.)

Dzieje migracji roślin są o wiele ciekawsze niż ludzi i o wiele bardziej zagadkowe, bo skąd na przykład wizerunek ananasa na pompejańskiej mozaice sprzed 2 tysięcy lat, skoro zgodnie z oficjalną nauką owoc ten pojawił się w Europie dopiero po odkryciu Ameryki? Nie wiem, czy starego powiedzenia, że „człowiek cywilizowany nie może się obejść bez kucharzy”, nie należałoby zmienić na „cywilizacja nie może się zacząć bez kucharzy”? Może ta książka choć trochę przybliży czytelnika do rozstrzygnięcia tej kwestii, a jej lektura wyjaśni m.in. również, co ma curry do piernika, komu zawdzięczamy makaron i kto pierwszy delektował się lodami waniliowymi. (Rec. Wydawn.)

Jak wyglądała prawdziwa kuchnia staropolska? Czy na obiadach czwartkowych u króla Stasia można się było najeść? I jak – znana z drakońskich diet – Sisi uwiodła Franciszka Józefa swoim apetytem? Poznaj wielką historię od kuchni! Królowa Jadwiga lubiła napić się piwa ze swoimi dwórkami. Jagiełło z kolei nienawidził alkoholu i… jabłek. Musiał natomiast ukrywać swoją miłość do gruszek, które ze względu na kształt uchodziły za przysmak kobiecy. Zwycięzcy spod Grunwaldu nie wypadało się nimi zajadać. Jan III Sobieski często widywany był ze swoim kajecikiem, w którym zapisywał receptury ulubionych dań. Zawdzięczamy mu nie tylko wiktorię wiedeńską, lecz także sprowadzenie do Polski ziemniaków. Obiady najchętniej jadał w gronie rodziny, a śniadania – z ukochaną żoną… w wannie. (Rec. Wydawn.)

Katarzyna Lengren, Jerzy Bralczyk i Jacek Wasilewski zapraszają czytelników do rozmowy przy stole… Książka zawiera ciekawe, a zarazem humorystyczne rozważania w formie dialogu o szeroko pojętej kulturze biesiadowania i stołowania się. (Rec. Wydawn.)

Biblia italofilów, opatrzona przedmową Umberta Eco. Doskonała lektura dla tych, którzy chcą nauczyć się czerpać radość z życia. Książka ta jest barwną mozaiką, która pozwala zrozumieć ducha skąpanej w słońcu Italii, kraju, w którym kuchnię podniesiono do rangi sztuki, gdzie kultura jedzenia stanowi fundament cywilizacji. Poznajcie Włochy właśnie od kuchni – od Alp po Sycylię – ich historię, potrawy, zwyczaje, tradycje, przyjemności życia... Smakować w tej książce można wszystko – omówione szczegółowo dania, opisane z pietyzmem miejsca i historie, ale również doskonały styl autorki, doprawiony szczyptą humoru. To wspaniałe źródło wiedzy o Włoszech, opatrzone pięknymi zdjęciami, napisane z wrażliwością i znawstwem przez przyjaciółkę Umberta Eco, która również jest tłumaczką jego książek. Uhonorowane prestiżową nagrodą Premio Bancarella della Cucina! Choć Włochy nieodparcie kojarzą się z pizzą i spaghetti, autorka, wybitna tłumaczka, eseistka i miłośniczka kultury włoskiej, przedstawia zupełnie inne oblicze tego kraju. Elena Kostioukovitch zabiera nas w podróż przez dziewiętnaście głównych regionów Włoch – od Friuli i Górnej Adygi na północy, po Kalabrię i Sycylię na południu – podczas której poznajemy nie tylko kulinarne specjalności poszczególnych regionów, ale też ich kulturę i obyczaje. Niezwykle ciekawe są „intermezza” w tej podróży z jednego miejsca do drugiego – rozdziały poświęcone pizzy, risotto, diecie śródziemnomorskiej, a także tematom, które na pozór z kuchnią niewiele mają wspólnego: szczęściu, miłości, kulturze włoskich Żydów, demokracji czy totalitaryzmowi. Przenikliwe obserwacje i wspomnienia autorki mieszają się z radami dla podróżników, odwołaniami do literatury i dzieł sztuki. Nie chodzi w tej książce o przepisy na włoskie dania, ale o przybliżenie historii i kultury Włoch i – przede wszystkim – sensu kultury kulinarnej, bo, cytując Umberta Eco: „Być może we Włoszech bardziej niż gdzie indziej poznanie kuchni oznacza poznanie duszy mieszkańców kraju”. (Rec. Wydawn.)

„Smak kwiatów pomarańczy to książka, w której patrzymy na świat przez pryzmat kuchni – jej związków ze sztuką, historią, muzyką i architekturą. To kolekcja pięknych kulinarnych wspomnień (chrupiące karczochy we Florencji, tuńczykowe ragù z Palermo, cukierki o smaku kwiatów pomarańczy w Rzymie) oraz ich powiązań ze sztuką (La Brioche Chardina, wiersz Pasoliniego przywołujący wspomnienie zapachu jaśminu i gorącej zupy). Co można zjeść, przemierzając rzymskie uliczki w blasku wschodzącego słońca? Jakie danie przypomina Wariacje Goldbergowskie? Jak przez lata zmieniała się rola kobiety w kuchni? W jaki sposób jedzenie wpłynęło na zjednoczenie Włoch? A jak przeobrażenia ostatnich dwudziestu pięciu lat w Polsce wpłynęły na polską kuchnię? Z czego robić chleb, kiedy nie ma mąki? Rozmawiamy o tym, co nas zachwyca, bawi i głęboko porusza. O tym, co jest w jedzeniu – więc także i w życiu – najważniejsze. ” Autorki (Rec. Wydawn.)

Kiedy mąż dziennikarki Ann Mah, Calvin, otrzymuje posadę dyplomaty w Paryżu, Mah - od zawsze pasjonatka kuchni i miłośniczka Francji - zaczyna planować gastronomiczne podróże we dwoje. Jednak wkrótce Calvin zostaje wysłany do Iraku na roczną misję, a wizja romantycznego życia w Mieście Świateł szybko się rozwiewa. Podobnie jak Julia Child, Ann postanawia znaleźć dla siebie miejsce w zupełnie nowym otoczeniu. W trakcie wycieczek po Paryżu i podróży po okolicznych miasteczkach Francji walczy z samotnością za pomocą symbolu francuskiego comfort food - cassoulet. Odsłania co się tak naprawdę kryje za daniami typowymi dla kolejnych miejsc, bada historię potraw i ich smak - od wołowiny po burgundzku do najbardziej chrupiących gryczanych naleśników. A gdzieś między Paryżem i południem Francji odkrywa również kilka życiowych mądrości. Sztuka jedzenia po francusku to także bohaterowie z krwi i kości - szefowie kuchni, farmerzy i restauratorzy - oraz wypróbowane przez autorkę tradycyjne przepisy. Lektura tej książki sprawi, że ruszysz prosto do kuchni i zapragniesz odwiedzić Paryż. Zabawna, inteligentna, bardzo przyjemna opowieść o miłości do jedzenia, rodziny i Francji. (Z okładki)

Milewska jest eseistką, dramatopisarką, historykiem i antropologiem kultury. Jej książa "Ślepa kuchnia. Jedzenie i ideologia w PRL" wpisuje się w rozpowszechniony i modny ostatnio nurt literatury popularnonaukowej na temat pozapolitycznej historii Polski Ludowej. Każdy rozdział dotyczy osobnego problemu, jest pewnym „leksykonem” dla osób zainteresowanych popularną wiedzą na temat żywności, jedzenia, kuchni i kwestii z nimi związanych w Polsce lat 1945-1989. Monografia Moniki Milewskiej będzie jedną z najlepszych w ogóle o historii PRL - to fascynująca, wciągająca, erudycyjna, roztropna historycznie, kunsztowna językowo, oddająca naturę całej epoki, całego systemu, zdecydowanie wychodząca poza tytułową problematykę. Czytelnik dostrzeże dychotomię państwa i społeczeństwa w historii codzienności; co innego komuniści mówią, co innego myślą, co innego robią (sprawa chociażby specjalnych sklepów przeznaczonych dla elit rządzących) – podobnie jak obywatele. Dzięki pracy Milewskiej, dużo lepiej rozumiemy ramy, sytuacje społeczne, okazje społeczne czy konteksty interakcji PRL.

Kolejna książka z serii "Ocalić od zapomnienia" poświęcona jest tradycjom polskiego stołu i spiżarni. Znajdziemy w niej charakterystykę tradycyjnych polskich produktów spożywczych, tzn. takich, które mają wielopokoleniowa historie i niekiedy są jeszcze wytwarzane na małą skalę w gospodarstwach domowych lub niewielkich zakładach wytwórczych. Produkty takie są fundamentem pożywienia i tradycji kulinarnych. W książce znajdują się oczywiscie dopełniające całość przepisy na wybrane potrawy staropolskie: chleb, żur, pierogi, gołąbki, nalewki, ciasta. Odrębny rozdział autorka poświęciła przetwórstwu domowemu i zapasom, które były świadectwem gospodarności i sztuki kulinarnej pani domu. Znajdziemy też przykładowe staropolskie jadłospisy. Książka może być wręcz poradnikiem dla każdej gospodyni, dla której istotna jest tradycja. Obecnie przywoływane z przeszłosci technologie, tradycyjne produkty, przepisy i potrawy to prawdziwe skarby, które staja sie chlubą dobrej ambitnej kuchni domowej, oryginalnej restauracji, a nawet wizytówka regionu. Książka, jak wszystkie pozostałe z tej serii, jest bardzo bogato ilustrowana. (Z Wydawn.)