Dietetyka sportowa to obecnie jedna z najbardziej rozwijających się nauk żywieniowych. Skupia się na badaniu wpływu diety lub określonego sposobu żywienia na kondycję i wytrzymałość osób aktywnych fizycznie. Zajmuje się również opracowaniem i implementacją strategii żywieniowych mających na celu poprawę ogólnego stanu zdrowia, wydolności fizycznej i składu ciała. W książce znajdują się wszystkie niezbędne informacje służące min. indywidualnemu dopasowaniu diety do planu treningowego (uwzględniając również okres startowy oraz często celowe wahania masy ciała), potrzeby wynikające z występowania problemów zdrowotnych (alergie pokarmowe, cukrzyca, zaburzenia odżywiania). Nie zabrakło również wskazówek potrzebnych do planowania jadłospisu względem rodzaju uprawianej dyscypliny, odżywiania w czasie podróży, doboru suplementacji uwzględniającej jej skuteczność, legalność oraz bezpieczeństwo stosowania. Publikacja jest niezbędnym źródłem wiedzy dla dietetyków sportowych, pomocą dydaktyczną dla studentów i nauczycieli akademickich na kierunkach dietetycznych, medycznych i wychowania fizycznego. Dla osób aktywnych fizycznie wyjaśni najważniejsze aspekty dietetyki sportowej i wskaże prawidłowe zasady sposobu odżywiania. (Rec. Wydawn.)

Słońce mocno grzało. Panu Aleksandrowi było gorąco od ciągłego wiosłowania i pot spływał mu po plecach. Nie pomagało wyciskanie gąbki nad głową i polewanie się wodą z oceanu. Nadszedł czas na skok w głębiny! Kajakarz zabezpieczył wiosła, ubrał uprząż asekuracyjną, usiadł na rufie i zadowolony zachlupotał nogami. Z oceanu wynurzyła się wielka płetwa. Kąpiel z rekinem mogła być niecodzienną przygodą, ale pewnie ostatnią w życiu. Kajakarz szybko podciągnął nogi. I mimo ogromu otaczającego go oceanu do kąpania została mu tylko miska. „Doba na oceanie. Jak przepłynąć Atlantyk kajakiem?” to fascynująca opowieść o pierwszych dwóch wyprawach przez Atlantyk Aleksandra Doby, polskiego kajakarza, który jako pierwszy człowiek w historii przepłynął ocean kajakiem, z kontynentu na kontynent. Za swój wyczyn zdobył tytuł „Podróżnika Roku 2015” magazynu „National Geographic”. Wiele osób śledzi wyczyny kajakarza. O podróżniku powstał także film „Happy Olo - Pogodna ballada o Olku Dobie”. (Rec. Wydawn.)

Znakomity dziennikarz sportowy Jack McCallum opowiada nam nieznaną dotąd historię o najlepszej drużynie, jaka kiedykolwiek powstała: koszykarskiej reprezentacji olimpijskiej Stanów Zjednoczonych z igrzysk w 1992 roku, która urzekła cały świat, rozbudziła koszykarskie marzenia u całej rzeszy dzieciaków z różnych stron świata i sprawiła, że NBA stała się międzynarodową sensacją. Jako wieloletni dziennikarz „Sports Illustrated” McCallum miał zaszczyt zasiadać w pierwszym rzędzie podczas najbardziej ekscytującego spektaklu koszykarskiego na świecie. Śledził Dream Team od jego narodzin aż po ceremonię wręczenia złotych medali w Barcelonie. Przez całe igrzyska spędzał czas, grał golfa, a także pił drinki wspólnie z najlepszymi koszykarzami Złotej Ery NBA: Magikiem Johnsonem, tryskającym energią showmanem, który pomimo niedawnej diagnozy o zarażeniu HIV stał się niekwestionowanym kapitanem i liderem drużyny; Michaelem Jordanem, koszykarzem legendą znajdującym się wówczas u szczytu swych sportowych i marketingowych możliwości; Charlesem Barkleyem, zdeklarowanym obrazoburcą, którego wypowiedzi mogły doprowadzić do konfliktu międzynarodowego… Na czele najsłynniejszej drużyny świata stał Chuck Daly, którego leseferystyczne podejście okazało się kluczowe, jeśli chodzi o wykorzystanie potencjału takich supergwiazd jak Larry Bird, Patrick Ewing, czy Scottie Pippen. W książce znajdują się liczne, niepublikowane wcześniej rozmowy z członkami Dream Teamu, w większości pochodzące z ostatnich kilku lat. Poznajemy nieznane dotychczas szczegóły procesu selekcji zawodników do drużyny i wraz z koszykarzami zasiadamy do nocnych partyjek pokera, a także przysłuchujemy się ich rozmowom na temat ukochanej dyscypliny, sławy i wzajemnych relacji. Wisienką na torcie jest szczegółowe sprawozdanie z legendarnego springu rozegranego w lipcu 1992 roku, w którym przeciwko sobie stanęli najlepsi zawodnicy Dream Teamu - być może był to najlepszy sparing i najwspanialszy pokaz trashtalkingu w historii. W ciągu dwudziestu dwóch lat, od kiedy Dream Team po raz pierwszy zawładnął światową opinią publiczną, otaczająca go aura tajemniczości tylko się spotęgowała, podobnie jak wpływ, jaki wywarł on na koszykówkę. W NBA występuje dziś mnóstwo międzynarodowych gwiazd, a wiele z nich zainspirowała właśnie atmosfera towarzysząca występom najwspanialszej drużyny na ziemi. Dream Team doskonale odtwarza tamte chwile - kiedy dwunastu wybitnych zawodników połączyło swe siły, osiągnęło sukces, który przerósł pokładane w nich oczekiwania, i jednym błyskawicznym kontratakiem ukształtowało całą przyszłość sportu. (Rec. Wydawn.)

Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" założone w 1867 roku we Lwowie było największą organizacją kultury fizycznej na ziemiach polskich pod zaborami. Jednym z ważniejszych i interesujących okresów działalności "Sokoła" były lata poprzedzające wybuch I wojny światowej. Narastające napięcia polityczne i zarysujący się konflikt militarny między zaborcami stworzył nadzieję na oddzyskanie niepodległości... (Fragment wstępu)

Artur Cegiełka w pracy Działania MSW wokół olimpijskich zmagań Moskwa'80 przedstawia działania PRL-owskiego aparatu bezpieczeństwa wypełniającego zadania de facto zlecane przez sowieckie państwo, gospodarza igrzysk. Poznajemy mniej lub bardziej skuteczne akcje SB, ich konfidentów ulokowanych w ekipie sportowców, działaczy, czy dziennikarzy. Czytelnicy poznają odpowiedź na pytanie, jak to się stało, że służby nie uchroniły się przed słynnym "gestem Kozakiewicza". W aneksie rewelacyjna spowiedź życia jednego z najznakomitszych dziennikarzy sportowych ostatnich dziesięcioleci.

Zdobywcy najwyższych gór – to bohaterowie? Egoiści? Wariaci? Co sprawia, że człowiek jest gotowy zaryzykować wszystko, żeby zdobyć niedostępny szczyt? Kto to rozumie, temu nie trzeba tłumaczyć, a kto nigdy nie usłyszał wezwania gór, i tak tego nie pojmie – zdaje się mówić Jon Krakauer, doskonały pisarz i świetny wspinacz. Eiger wyśniony to zbiór jego młodzieńczych reportaży o wspinaczce. Są tu fascynujące relacje z niebezpiecznych wypraw i wskazówki, jak radzić sobie z nudą w czasie wielodniowego oczekiwania na atak szczytowy, jest podpowiedź, co najlepiej zabrać ze sobą w góry (starannie wybraną lekturę i sprawdzonych przyjaciół!), są historie górskich celebrytów i mniej znanych, a równie ciekawych ludzi gór. Wśród całej gromady barwnych postaci pojawiają się także znajome twarze – jak choćby Kukuczki czy Rutkiewicz. Niektórzy z nas po lekturze tej książki od razu ruszą na szlak. Ale wszystkich, nawet wielbicieli równin, Krakauer zachęci, by spojrzeć w twarz przygodzie – każdy na własną miarę! (Rec. Wydawn.)

Elizabeth Ann Hawley, amerykańska dziennikarka i kronikarka wypraw w Himalaje, to postać legenda, dzięki której ludzkość poznała najważniejsze wydarzenia światowego himalaizmu. Budowała renomę i popularność wspinaczy, takich jak choćby Edmund Hillary, Reinhold Messner, Chris Bonington, Tomaž Humar i Ed Viesturs. Była inspiracją, skarbnicą wiedzy i autorytetem w dziedzinie wypraw i opowieści o największych osiągnięciach, a także skandalach i katastrofach, które działy się w Himalajach i Karakorum. Zmarła w styczniu 2018 roku w Katmandu, pozostawiając po sobie archiwum Himalayan Database opisujące 9,5 tysiąca ekspedycji na 450 znaczących nepalskich szczytów oraz około 70 tysięcy uczestników tych wypraw, począwszy od 1905 roku. Ta książka to hołd oddany jej życiu. "Dla mnie, kobiety, która na co dzień przełamuje stereotypy, ta opowieść stała się szczególnie ważna, ponieważ porusza tematy związane z trudami bycia kobietą w męskim gronie oraz wykonywaniem pracy, która jest „zarezerwowana” dla mężczyzn. Elizabeth Hawley to świetna babka. Nie znałam jej osobiście, ale od pierwszych stron tej opowieści bardzo ją polubiłam!" Ewelina Wiercioch, przewodniczka i ratowniczka Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, pierwsza po 30 latach kobieta w TOPR "Liz Hawley była wyjątkowym graczem w historii wspinaczki himalajskiej. Choć sama się nie wspinała, ba – ledwie dotknęła góry – wyśledziłaby każdego w Katmandu,by opisać szczegóły jego wyprawy. Efektem pracy jej życia stała się nieoceniona baza danych o wspinaczce w Himalajach." Greg Child, australijski wspinacz i pisarz "»Strażniczka gór« to opowieść o niezwykłej kobiecie, której legenda była równie wielka jak baza danych, jaką przygotowywała. Nie ma jej już wśród nas, ale jest z nami jej dziedzictwo, o którym m.in. jest ta książka." Krzysztof Baranowski, Sportowa Książka Roku (Z okł.)

Biografia jednej z najbardziej fascynujących i najtragiczniejszych postaci w całej historii himalaizmu. Szwajcarski himalaista Erhard Loretan, wspinaczkowy partner Wojtka Kurtyki, był trzecim - po Messnerze i Kukuczce - człowiekiem, który zdobył wszystkie 14 ośmiotysięczników. Ale Loretan został legendą, zanim jeszcze poznał Kurtykę i sięgnął po Koronę Himalajów i Karakorum. Jako jeden z pierwszych zaadaptował do warunków himalajskich styl alpejski - prawie wszystkie zdobyte szczyty w górach wysokich pokonał właśnie w ten sposób. Takie podejście do wspinania zaowocowało również rekordami prędkości. Lorentan w 1986 roku wszedł na 38 szczytów w ciągu 19 dni a kilka lat później zdobył 13 północnych ścian Alp Berneńskich w 13 dni! Mimo tak niezwykłych osiągnięć pozostał skromnym człowiekiem, który przyznawał, że jego celem nie jest rywalizacja z innymi wspinaczami. Jednak biografia Loretana to nie tylko opowieść o cenionym zdobywcy Korony Himalajów. To także dramatyczna historia człowieka, naznaczonego przez towarzyszącą mu śmierć. Loretan nie ukrywał, że wspinanie w górach wysokich wiąże się z ogromnym kosztem psychicznym i fizycznym. Z szokującą szczerością opisuje jedną z wypraw na Cho Oyu, podczas której jego partner Pierre-Alain Steiner spadł w 100-metrową przepaść. Loretan przyznaje, że zawołał partnera lecz nie spodziewał się usłyszeć odpowiedzi. Ku jego zaskoczeniu Steiner odkrzyknął, a Loretan słysząc głos przyjaciela nie poczuł jednak ulgi ani radości, ponieważ przeprowadzenie akcji ratunkowej było niemożliwe. Pierre-Alain Steiner zmarł na jego rękach. Także życie osobiste Loretana na zawsze zostało naznaczone tragedią, która wydarzyła się w 2002 roku. Loretan był odpowiedzialny za śmierć swojego 7-miesięcznego syna, którego zbyt mocno potrząsał chcąc go uspokoić. Kiedy odłożył dziecko do łóżeczka okazało się, że już nie żyje. To wydarzenie sprawiło, że wycofał się ze wspinaczki aż do 2011 roku, kiedy to sam uległ śmiertelnemu wypadkowi podczas wejścia na Grünhorn ze swoją partnerką Xenią Minder. Kobieta przeżyła wypadek i wyznała, że Loretan nigdy nie wybaczył sobie śmierci syna. (Rec. Wydawn.)

W 1969 roku młodzi wspinacze, Gordon i John Stainforth, postanowili zmierzyć się z najwyższą w Europie pionową ścianą skalną, norweską Ścianą Trolli. Zachęceni przez "ekspertów", pewni swoich umiejętności i zaopatrzeni w marny prowiant oraz sprzęt, który dziś określilibyśmy jako przestarzały, wybrali drogę nazywaną "Fiva" (słowo wymawiane jak angielskie fever - gorączka). Niestety bracia zlekceważyli kapryśną i groźną naturę gór. Przygoda, która miała im zająć jedno popołudnie, okazała się trwającym ponad 50 godzin testem sprawności fizycznej, a także prawdziwą próbą charakteru i zaufania. To była wyprawa, która mogła kosztować ich życie. Minęło 40 lat, nim autor - który dziś wspina się, pisze książki i fotografuje góry - zdecydował się opisać te dramatyczne wydarzenia. To bardzo osobista, wspaniale opowiedziana, a zarazem nietypowa relacja, pozwalająca czytelnikowi dotrzymać kroku młodym Stainforthom, pokonującym nieprzyjazną i trudną skalną drogę. Unikalne, intensywne doświadczenie, o którym powinien przeczytać każdy pasjonat gór, każdy wspinaczkowy nowicjusz, by ustrzec się błędów. Ale również każdy doświadczony wspinacz - by przekonać się, że wszyscy je popełniamy. "Fiva" to pisarstwo najwyższej próby; nie tylko wpisuje się w nurt najlepszych książek alpinistycznych, lecz także dotyka tematów uniwersalnych, ogólnoludzkich. (Rec. Wydawn.)

Podczas głośnego turnieju szachowego w Nowym Jorku w 1924 roku polski szachista Ksawery Tartakower zagrał przeciwko Gézie Maróczyemu nieregularne otwarcie, przesuwając piona z pola b2 na b4. Na pytanie, dlaczego je wybrał, odpowiedział, że był to rezultat konsultacji z orangutanem, przed którego klatką spędził czas podczas przedpołudniowej wycieczki do słynnego zoo na Bronksie. Odtąd nazywał je „debiutem orangutana”. Szachy to gra, którą inspiruje życie – i która bywa inspiracją. Dla tych, którzy sami nie grają, są intrygujące i tajemnicze. Kasper Bajon pisze o przede wszystkim złotej epoce polskich szachów, arcymistrzu Akiwie Rubinsteinie, Karolu Irzykowskim, Janie Karskim i Józefie Piłsudskim, o polskich mistrzyniach z okresu międzywojnia oraz o szachach w getcie. Pisze także o Vladimirze Nabokovie i Walterze Benjaminie, bo po literackiej szachownicy przemieszcza się ruchem skoczka, odnajdując szachowe tropy w sztuce i życiu, własnym i wielkich tego świata.

Historia pierwszego zimowego wejścia na Mount Everest. Opowieść Leszka Cichego - legendarnego lodowego wojownika. O ambicji, pragnieniu przekraczania granic i sensie eksploracji świata. „Gdyby to nie był Everest, tobyśmy chyba nie weszli“ - to słynne zdanie wypowiedział Leszek Cichy 17 lutego 1980 roku. Tego dnia wraz z Krzysztofem Wielickim dokonał czegoś, co wydawało się niemożliwe. Jako pierwsi ludzie stanęli zimą na szczycie ośmiotysięcznika. I to od razu najwyższego! Jak do tego doszło? Dlaczego polscy himalaiści zdecydowali się oblegać szczyt Góry Gór zimą? Przecież było powszechne przekonanie, że Mount Everestu o tej porze roku zdobyć się nie da. Grupa śmiałków dowodzona przez Andrzeja Zawadę podjęła wyzwanie. Leszek Cichy ze swadą i szczerością opowiada o wydarzeniach sprzed czterdziestu lat. Już opis samych przygotowań do wyprawy w końcówce lat 70. powoduje szybsze bicie serca. I zdumienie - ekipa dysponowała jednym porządnym namiotem szturmowym, a Krzysztof Wielicki wspinał się w… okularach do spawania. Odwaga i strach, racjonalizm i brawura, ambicja, brak pokory i chęć zapisania się w historii z jednej strony, z drugiej - liczne chwile zwątpienia i słabości. Książka Gdyby to nie był Everest..., ukazująca się w czterdziestą rocznicę pierwszego zimowego wejścia na najwyższą górę świata, to świetny dokument, w którym Leszek Cichy i słuchający jego wspomnień Piotr Trybalski nie tylko odtworzyli całą drogę na szczyt Everestu, ale też uchwycili niezwykły, najważniejszy moment złotej epoki polskiego himalaizmu. Książkę Gdyby to nie był Everest... wzbogacają publikowane po raz pierwszy rozmowy z bazy i obozów pod Mount Everestem z 1980 roku spisane z oryginalnych taśm, nieznane, wyjątkowe fotografie ze słynnej wyprawy oraz fascynująca historia początków batalii o Górę Gór. (Rec. Wydawn.)

Góry zajmują ułamek powierzchni Polski, ale co roku odwiedzają je miliony urlopowiczów, turystów i sportowców. Nad ich bezpieczeństwem od 70 lat czuwa garstka ratowników. Ludzie w czerwonych polarach, z radiostacjami przy paskach budzą zaciekawienie, sympatię i podziw. Gdy pogoda lub noc zganiają turystów do schronisk albo w doliny, oni ruszają do góry po tych, którym nie udało się zejść. Świetni narciarze, wspinacze, mistrzowie jazdy śnieżnym skuterem i quadem, ale też medycy, piloci, przewodnicy. Czy wiemy o nich wszystko? Jak są zorganizowani? Jak wygląda praca w Bieszczadach, a jak w Sudetach? Jak zostać ratownikiem i czy pies ma czego szukać w GOPR? Kto nigdy nie powinien zgłaszać się do służby? Oprócz mrożących krew w żyłach opisów akcji Wojciech Fusek i Jerzy Porębski dają czytelnikom poczucie obcowania z ratowniczą bracią twarzą w twarz. GOPR. Na każde wezwanie to książka, która ukazuje się na rynku w jubileuszowym, 70 roku istnienia GOPRu i pokazuje fascynującą historię tej organizacji przez pryzmat osobistych doświadczeń ratowników i spektakularnych, czasem mniej znanych akcji ratunkowych w wielu polskich górach. Autorzy Wojtek Fusek i Jerzy Porębski ubarwili opowieść wieloma anegdotami, które osadzili na tle historycznym. Książkę powinien przeczytać każdy, kto chodzi w góry, by wiedzieć, jak dbać i swoje bezpieczeństwo, popełniać mniej błędów, a ratowników spotykać tylko pod dachem schroniska. Ci, którzy wolą podziwiać góry z daleka znajdą tu rzetelną porcję faktów i wciągających opowieści, wykraczających daleko ponad 1000 m n.p.m.

Góra to nie tylko czekający na zdobycie szczyt, ale cała otoczka - ludzie którzy żyją na jej stokach, przyroda, legendy tłumaczące jej nazwę, fascynujące historie pierwszych zdobywców oraz wiele interesujących historii stanowiących "duszę góry". Właśnie owej "duszy" poświęcona jest książka - owszem, podpowiada jak opisywane góry zdobyć (na większości z nich nie jest wymagane doświadczenie wspinaczkowe), ale nawet jeśli nie mamy takich ambicji, mało tego - wcale nie jesteśmy górskimi turystami, i tak pełne ciekawostek opowieści zapewne szybko nas "wciągną". Z tej książki dowiemy się m.in.: skąd się wzięła w lodowcu Mont Blanc szkatułka z kamieniami szlachetnymi i dlaczego wspinacze boją się Rolling Stones, jak to jest na Araracie z poszukiwaniami rzekomo osiadłej tam Arki Noego i o co chodzi w legendzie z siostrami, kto i od kogo dostał Kilimandżaro w prezencie urodzinowym i na czym polega pole-pole, kim są lodowi pokutnicy na stokach Aconcaguy i skąd się pod szczytem wzięła mumia w papuzich piórach, gdzie na Rysach zobaczyć stopy Lenina, ile wierzchołków ma szczyt i czym podpadła niedźwiedzica Magda, jak świętowano pierwsze zdobycie Grossglocknera i jak wygląda życie świstaków, gdzie na trasie do bazy pod Mt Everestem zobaczyć yeti, co oznaczają chorągiewki na Kala Pattar i jak zdobyć Lobuche East - jeden z najłatwiejszych himalajskich sześciotysięczników. (Wydawca)

Góry z duszą to pozycja uniwersalna: zarówno dla tych, którzy po górach chodzą, albo nawet się w nich wspinają, jak i tych, których górskie zainteresowania ograniczają się tylko do książek. Na treść poszczególnych rozdziałów składają się relacje z wypraw autorki, uzupełnione wieloma ciekawostkami, legendami, informacjami przyrodniczymi, historycznymi, etnograficznymi, a ponadto radami praktycznymi dla tych, którzy opisane góry też może zapragną zdobyć. To już drugi tom serii Gór z duszą, ale jeśli ktoś nie zna pierwszego, to nie szkodzi - kolejność czytania jest dowolna! (Rec. Wydawn.)

Oddając czytelnikom VIII wydanie podręcznika, pragnę na wstępie podkreślić, iż jest ono dostosowane do wymagań obowiązującego programu wychowania fizycznego w szkołach podstawowych. Licząc się z potrzebami zakładów kształcenia nauczycieli oraz nauczycieli prowadzących zajęcia ruchome z dziećmi, do podręcznika wprowadziłem nowy fragment, traktujący o wychowawczym znaczeniu zabaw i gier ruchowych w procesie wychowania. Wydaje się, iż fragment ten ułatwi pełniejsze zrozumienie i określenie miejsca oraz roli zabaw i gier ruchowych zarówno w wychowaniu fizycznym, jak i ogólnym...

Książka znajdzie poparcie tych wszystkich osób, którym rozwój życia towarzyskiego leży na sercu jako raźny, wesoły i uśmiechnięty wróg nudy, jako najpożądańszy towarzysz i przyjaciel, jako nareszcie czynnik serdeczny i najpodatniejszy do obudzenia zawierającej łączności rodzinnej... (Fragment wstępu)